TUTKU

YAPAMAM!

Ayliz'den

Sabah kalktığımda ruhum çekilmiş gibiydi.Mutlu mu olmalıydım?
Üzerimi hızla giyinip,bakımımı yapıp
aşağı indim.Kahvaltı çoktan hazırlanmıştı ve bir not yazılıydı.
"Canım sana afiyet olsun,iş beni bekler"
Tebessüm edip saate baktım geç kalmamak için ağzıma birkaç şey atıp çıktım.Şirkete geldiğimde Murat Bey'in odasının kapısını çalıp duyduğum 'gel'sesiyle içeri girdim.
-Murat Bey...
-Sen işinin başında değil misin?
-Bende bunu söylemek için gelmiştim,ben istifa etmek istiyorum.
-Malesef öyle bir şey mümkün değil
-Pardon?
-Anlaşmamızı dikkatli okumamışsın 6 ay zorunlu çalışma yükümlülüğün var.Şimdi işinin başına dönebilirsin
Kafamı'peki'anlamında sallayıp dışarı çıktım.Gözyaşlarım gözlerimden aşağı bağımsızlığını ilan ederken hızla odama girdim ama onu karşımda tekrar gördüm.

Araf'tan

Ayliz'in odasına girip o gelmeden biraz kokusunu içime çekmek istedim.Masasının üzerine oturup elime bir dosya aldım.Çizimlerine baktım ve küçük bir kitap gördüm üzerinde'deli dolu aşk'yazıyordu.Alıp okumaya başladım gayet hoşuma gitmişti.Kitabın ortalarına geldiğimde 2 saat geçmiş olduğunu gördüm, kitabı hızla ceketimin içine koydum.O sırada çıkmak için hareketlenicekken kapı bir hışımla açıldı ve hızla geri kapandı.
Gözleri kan çanağı olmuştu yine
Çenesini acıtmadan kaldırdım
-Biri bir şey mi dedi sana?
Saçlarını okşayıp kendime çektim.
-Söyle Bana noldu,kim yaktı canını?
-Sen yakıyorsun anlasana,sana dün istifamı vericeğimi söyledim ama şimdi 6 ay çalışmam gerektiğini öğreniyorum.Canım yanıyor anladın mı,her gün seni görmek canımı acıtıyor.
-Beni hiç mi sevmiyorsun?
Yanağını usulca okşmaya başladım.
-Sevip sevmemek hiçbir şeyi değiştirmez.Biz olamayız!
-Ayliz sensiz yapamam.
Üst dudağını emmeye başladığımda kısık bir sesle konuştu.
-İşi daha da zorlaştırma,canım yanıyor.
-Bana bir şans ver, lütfen
İpeksi ses tonuyla sessizce konuştu.
-Yapamam
Geri çekilerek gözyaşlarını sildim.
Yanağına bir öpücük bırakıp odadan çıktım.

Ayliz'den

Napıcağımı bilmez bir şekilde masama oturdum.
1 hafta olmuştu ve ben onu her gördüğümde kaçıyordum.Bu ne kadar böyle devam edebilirdi ki? Günlerdir uykusuzdum,yemek düzenim bozuldu ve çizim yapamıyorum.
Nefes alamaz gibiyim artık önümdeki su bardağını alıp tek dikişte içtim.Önümdeki çizimi yaparken yine olmadığını düşünerek yere çöktüm ve sırtımı duvara yaslayıp ağlamaya başladım.Yerlerdeki kağıtları gördükçe bağırasım geliyordu.Ben hiç iyi değildim.

Araf'tan

Ayliz'i görmek için yan odaya adımladım.
Kapıyı açtığımda Ayliz yerde oturmuş ağlıyordu ve bir sürü buruşturulup atılmış Çizim örnekleri vardı.Hızla Ayliz'in yanına gidip eğildim.
-Güzelim noldu?
Ellerini tuttum.
-Olmuyor, yapamıyorum.Hiçbir şeyi beceremiyorum!
Yüzünü avuçlarımın arasına yerleştirdim.
-Sakin ol.
Onu kendime çekip sarıldım o da fazla diretmeden bana sarıldı.
Ondan ayrıldığımda özlediğim dudakları yine öpmeye başladım. Kafamı boynuna gömüp boğuk çıkan sesimle konuştum.
-Daha iyi misin?
'evet'anlamında başını salladı.
Yüzünü baş parmağımla okşamaya başladım.
-Mutlu olman için ne yapmalıyım?
Hüzünlü sesime engel olamıyordum,onu böyle görmeye tahammülüm yoktu.
Burnunu çekip devam etti
-Bilmiyorum,senden sonra hayatım alt üst oldu.
-Mutsuzluğunun sebebi ben miyim?
Ağlamaya tekrar başladığında kalbimin fazlasıyla ağrıdığını hissettim.
Tek yaptığım odadan çıkmak oldu.

Ayliz'den

Araf gittiğinde nedensiz bir burukluk vardı içimde.
Yerdeki kağıtları topladım ve hepsini çöpe attıktan sonra tekrar bir çizime başladım ama lanet olsun ki olmuyordu.
Araf'ı düşünmemeye çalışırken telefonum çalmaya başladı.Arayan simgeydi.
-Efendim Simge?
-Canım ben evi boyatıp,tadilat ettirdiğim için bugün başka bir yerde kalmalıyız.Aslına bakarsan bir arkadaşıma söyledim ama tek kişilik yerim var diyince vazgeçtim.
-Simge arkadaşında kalabilirsin zaten bugünün işleri yoğun, şirketten geç çıkarım.Sonra da kendime bir otel ayarlarım.
-Emin misin?
-Evet beni düşündüğün için sağol
-Her zaman canım
Telefonu kapattıktan sonra saatin 7'ye yaklaştığını gördüm anlaşılan gece de burdayım.
Saatlerce çizim yaptım.Sonunda başarmış olduğum Çizimimi masamın üzerine bıraktım.
Kapıyı açtığımda Araf'ı görmemle duraksadım.
Meraklı bir ses tonuyla konuştu.
-Niye hâlâ burdasın?
-Çizimimi yetiştirmem gerekiyordu.
İyi akşamlar dileyip gideceğim sırada seslendi.
-Seni evine ben bırakırım.
-Gerek yok
Sinirlenmiş bir tavır takındı.
-Ayliz beni sinir etme,bu saatte kız başına seni hiçbir yere göndermem.
Pes etmiceğini bilerek kabul etmek zorunda kaldım.
Arabasına geldiğimizde konuştum.
-Beni bir otele bırakır mısın?
Anlamlandırmaya çalışırcasına bana baktı.
-Niye?
-Çünkü Simge her yıl evi boyatıp tadilat yaptırır ve bugün olduğunu unuttuğum için kalıcak bir yerim yok.
Eliyle yanağımı okşamaya başladı.
-Bende kalabilirsin.
Zorda olsa yanağımdaki elini tutup indirdim.
-Lütfen yapma Araf
Derin bir nefes verip bana döndü.
Bağırmaya başladı.
-Sensiz yapamıyorum ama sen bunu anlamıyorsun!
-Nolur yapma bunu ikimize de
Beni duymazdan gelip devam etti.
-Her an aklımda sen varsın Ayliz
-Araf yeter
-Seviyorum seni
Sinirli gözlerini gözlerime dikti.
-Ben sana aşık oldum,sense uzak durmamı istiyorsun!
Hiçbir şey söyleyemedim sanki lâl olmuştum.
-Bir şey söylemicek misin?
Gözlerimden akan yaşlara engel olamıyordum.
Yüzüme yaklaşıp gözyaşlarımı sildikten sonra geri çekildi.
-Tamam,seni zorlamayacagım.
Bir evin önünde durduğumuzda
Kapısını açıp dışarı çıktı.
Bu ev oldukça lüks bir eve benziyordu.
Çok geçmeden kapımı açıp bende indim.
-Evime hoşgeldin
-Otel?
Ellerimden tuttu.
-Seni tek başına otellerde süründüremezdim Ayliz
İçeri geçtiğimizde evin dekorasyonunun çok dikkat çekici olduğunu gördüm.
-Umarım beğenmişsindir.
Kafamı'evet'anlamında salladım.
-Uykun var mı?
-İnan ki çok yorgun ve bitkinim
-Gel
Onu takip etmeye başladım.
Merdivenlerden çıkıp yan odaya girdi.
-Burası benim odam burda yatabilirsin.
-Seni rahatsız ettim,kusura bakma,odanı bile işgal ettim.
-Önemli değil,kalbimi işgal etmeden önce düşünseydin keşke.
Uzun bir bakışmadan sonra gözlerimi kaçırdım.
-Sen nerede yatıcaksın?
Yatağın karşısındaki koltuğu gösterdi.
-Koltukta
Üzerimdeki kıyafetlere bakıp bunlarla yatamayacağımı anladım.
-Araf giyiceğim bir şey var mı?
-Getiriyorum
Bir kaç dakika sonra bana bir tişört getirdi.
Geldiğinde üzerini değiştirmiş olduğunu gördüm.
Hızla odanın içindeki banyoya yönelip üzerimi değiştirdim.
Tişört bana elbise gibi olmuştu,dizlerimin hemen üstüne bitmişti.
İçeri girdiğimde dışarda yağmur yağdığını gördüm.
Araf'a baktığımda koltukta uzanıyordu.
Yatağa geçip üzerime yorganımı örttüm.
O sırada duyduğum sesle irkildim.
-İyi geceler Ayliz
Derin bir nefes vererek konuştum.
-İyi geceler Araf.