Wij en haar

hoofdstuk 4 - Floor

'het was lekker dank je' Nour likt haar lippen af nadat we met zijn drie frietjes hebben gegeten. 'Ik ben blij dat je het lekker vond.' Ik glimlach. 'We kunnen ook koken hoor.' Grapt Femke. Femke kan inderdaad goed koken. Vooral haar zelfgemaakte lasagne is beste! 'Gaan we nog een avond wandeling doen?' vraagt Femke aan mij en Nour. 'Klinkt goed' zeg ik en kijk naar Nour die stilletjes knikt. 'Als je moe bent of zo kunnen we ook direct naar huis hoor.' Ik kijk naar het meisje dat er redelijk moe uitziet. Je zou voor minder, dit moet een zware dag voor haar geweest zijn. Ik weet niet zo goed hoe ik zou reageren moest ik geplaatst worden bij mensen die ik totaal niet ken. 'Een klein wandelingetje gaat nog.' Ze glimlacht zwakjes. 'Zeker hé?' Femke kijkt haar bezorgd aan. 'Ja' Ze glimlacht. 

In stilte wandelen we door het park. Zowel ik als Femke durven geen gesprek te starten. Beide hebben we gemerkt dat we Nour de tijd moeten geven om te wennen en zelf iets te laten zeggen. Het zwijgen werkt want na een tijdje komt er geluid uit de mond van Nour. 'Mag ik iets vragen?' Haar stem trilt zachtjes. 'Natuurlijk mag dat.'  zeggen ik en Femke in koor. 'Hoe hebben jullie elkaar ontmoet?' Ze kijkt ons nieuwsgierig aan. Ik kijk haar glimlachend aan. het is een mooi, maar ook emotioneel verhaal die ik maar al te graag met dat meisje wil delen. 'Vertel jij of ik het?' Femke kijkt me aan. 'Ik zal beginnen en jij maakt het af? Zo kunnen we het samen vertellen.' Ik neem het hand  van mijn vriendin vast. 'Top, begin maar' Ze knijpt zachtjes in mijn hand. 'Dus, het begon allemaal 5 jaar geleden op 5/08/2014' start ik mijn verhaal. 'Zijn jullie al 5 jaar samen?' Nour kijkt ons bewonderend aan. 'Jup' beiden knikken we trots. 'Sorry ga, maar verder.' Nour kleurt rood. 'Dat is niets joh. Je mag zoveel vragen stellen dat je wilt. Ik knipoog.

 ' Ik werkte in het politiekantoor en ik zou een nieuwe partner krijgen. Ik was heel nerveus en had totaal geen idee wat me te wachten stond. Mijn baas, de commissaris stond plots voor mijn neus met Femke.' Ik bloos, Femke en Nour kijken me lachend aan. 'Ik weet nog dat ik keek naar Femke en dat ik direct wist dat het goed zat. Mijn gevoel zat juist we kwalen super goed overheen. We hadden gelijk een klik. We vriendinnen en gingen elke vrijdagavond naar de cinema. Elke week koos één van ons twee een film. Filmfreaks zijn we.' Ik grinnik en kijk naar Femke zodat zij verder kan vertellen. 'Ik weet nog dat ik voorstelde om een film weekend te houden en zo gezegd zo gedaan. De week erna was het film weekend bij mij thuis. Beide hadden we verschillende films uitgekozen waarvan jouw favoriete film Nour' Ik zag aan Femke haar betraande ogen dat ik het verhaal toch zal moeten afmaken. 'Wat Femke niet wist was dat ik verliefd op haar was geworden. Ik keek dan ook heel erg uit naar het weekend. Ik wilde het haar vertellen en was dan ook super nerveus. De film dat we uitgekozen hadden wekte ook zoveel emotie bij me op dat ik de film op pauze moest zetten.' Ik word onderbroken door Femke. 'Mag ik toch verder vertellen?' Ze heeft haar tranen weggeveegd en kan weer glimlachen. Ik knikte als teken dat Femke verder mocht vertellen. 'Ze zette de film op pauze en ik weet nog dat ik haar verbaasd aankeek. Ik had haar gevraagd waarom ze de film verstoorde. Ze antwoordde daarop: Omdat ik van je hou. Ik had haar verstard aan gekeken.  Ik was ook verliefd op haar, maar om bepaalde redenen kon ik me niet aan de liefde toegeven. Ze kwam dichter bij me zitten en bracht haar hoofd dichter naar me toe. Ik wist wat er ging komen en sloeg helemaal in paniek. Ik riep dat ze mijn huis uit moest. Wij hebben 2 weken lang elkaar niet gesproken. Floor durfde niet en ik al helemaal niet. Het was de commissaris dat merkte dat er iets niet klopte en we het moesten uitpraten. Dat deden we, Ik vertelde haar waarom ik zo reageerde en ze begreep me. Ik voelde me voor de eerste keer begrepen. Vanaf toen besefte ik dat ik niet voor altijd mijn liefde kon negeren. We kusten en we kregen een relatie. Een paar maanden nadien maakten we het bekent. Sommige vonden het leuker dan andere. 1 van de mensen dat het niet zo leuk vond was onze commissaris. Relaties op de werkvloer waren verboden. 1 van ons moest het politiekantoor verlaten. Floor zei dat zij dat wel wilde doen. Ze wilde zich meer op het schrijven van scripts focussen en dat begon ze ook te doen. Nu 5 jaar later is zijn we nog steeds gelukkig.'  Ik geef Femke een knuffel. 'Wow dat is wel heftig' Nour wrijft over haar voorhoofd. 'Ik hoop dat ik ooit ook mijn soulmate vind' Ze kijkt een beetje sip. 'Tuurlijk ga je dat vinden' Ik knipoog. 'Ik weet het niet hoor. Ik bedoel ik ben een vreemd wezen.' Ze probeert haar tranen in te houden. Ik wil haar een knuffel geven, maar ze stapt onwennig achteruit. 'Het komt goed' fluister ik. We wandelen in stilte terug naar huis. 

We gaan haar tijd moeten geven om zich thuis te laten voelen. Ik ga haar alle tijd geven die ze nodig heeft. Ze heeft veel meegemaakt en ik begrijp dat het verwerken van alles heel moeilijk is en dat alles wat er nog te wachten staat nog moeilijker gaat worden.