Wij en haar

hoofdstuk 16-Nour

Vandaag ga ik voor het eerst weer naar school na alles wat er gebeurt is. Ik voel me al veel beter dan eind vorige week. Het nieuws dat ik eeuwen op die wachtlijst gaat staan heb ik een plekje gegeven. Floor en Femke helpen me en begeleiden me zo goed mogelijk. ik voel me nu al veel beter dan een maand geleden. Ook hebben we vorige week een kijkje mogen nemen op de school en ik heb wel een goed gevoel. De directeur heeft met de leraren besproken om me niet bij mijn dode naam te noemen. Ik hoop dat ze zich daaraan houden. Zo kan ik mijn verleden geheim houden en achter me laten. 

'Klaar voor de eerste schooldag?' Femke klopt aan de deur van mijn kamer. 'Ja, hoor ik twijfel enkel over wat ik zou aan doen?' Ik sta voor de spiegel. 'Je ziet er toch goed uit zo.' Ze knipoogt. het geeft me zelfvertrouwen. Ik wil er gewoon echt als mezelf uitzien.  'Hallooo' Floor komt mijn kamer binnengestormd. 'Wauw, die jumpsuit staat je goedd.' Ze knipoogt net zoals Femke net 1 minuut geleden had gedaan. 'Dankje' Ik glimlach naar mijn spiegelbeeld. 'Zie je nu wel! Je ziet er super uit!' Femke ploft op mijn bed. 'Ik heb wel nog een idee.' Floor gata de kamer uit. We horen haar rommelen in de badkamer. Ik kijk verward naar Femke die ook geen idee heeft van wat Floor aan het doen is. 'Kijkkkkk' Floor zwaait met een doekje als ze de kamer weer binnenkomt. 'Wat is dat?' lach ik. 'Een bandana!!! dat gaat heel fancy zijn! Vertrouw me!' Ze draait het sjaaltje om men hoofd en maakt ene gigantische strik. 'No way dat dit mooi gaat zijn.' grinnik ik totdat ik in de spiegel kijk. 'Ohw' Ik kijk verbaasd in de spiegel. 'wauwwwww' Femke klapt in haar handen. 'Vindt je het maar niets?' vraagt Floor zenuwachtig. 'Nee nee, ik vind het geweldig!' Ik spring in de lucht en ren naar haar toe om haar te omhelzen. 'dankje! Ik voel me al veel zelfzekerder!' Femke rolt van mijn bed af en zegt: 'Kom naar school!' Ik zucht, maar niet van de stress. ik voel me zelfzeker. ik kan dit! Het is niet hetzelfde als vroeger. 

Hier sta ik dan op een speelplaats met allemaal mensen die ik niet ken. 'Pff' De onzekerheid borrelt terug op en ik zucht. Ik beslis mijn lokaal al te zoeken want ik vrees dat ik lang ga moeten zoeken. 

Zoals ik al dacht ik dwaal al even rond in de gangen en ik heb mijn lokaal nog steeds niet gevonden. Ik zie een vrouw van middelbare leeftijd in de gang. Het is waarsschijnlijk een leerkracht dus ik besluit er naar toe te gaan. 'Hallo, sorry mevrouw voor het storen. Mag ik iets vragen?' Nerveus draai ik nerveus met mijn vingers rondjes met mijn haren. 'Tuurlijk.' De vrouw glimlacht vriendelijk. 'Ik ben nieuw op school en zoek lokaal B135' Ik kruis nerveus mijn benen. ' Welkom op onze school! Je bent bijna juist! Je moet deze gang linksaf gaan en het eerste lokaal! Dan ben je er! Succes op je eerste dag!' De vrouw loopt verder. Ik glimlach en wandel tot het eind evan de gang wanneer ik links afslaag zie ik leerlingen aan het lokaal staan. Ik zucht op gelucht dat heb ik dan al gevonden. Ik blijf nog wat afgezonderd staan zodat niemand me meteen opmerkt. 

Ik stap op trillende benen het klaslokaal als laatste binnen. iedereen heeft al zijn eigen plekje wat natuurlijk normaal is in oktober. Ik kijk om me heen en mijn blik eindigt bij een leeg bankje. Ik zucht opgelucht als ik eindelijk zit. Ik sluit mijn ogen en haal diep adem. 'Het komt goed.' denk ik bij mezelf. 'Niemand gaat je dode naam zeggen. Je heet Nour.' Ik open mijn ogen weer als er een meisje naar me kijkt. 'Ben je nieuw hier?' vragat ze nieuwsgierig. Ik knik verlegen. 'Hoe heet je?' Ze schuift met haar stoel dichterbij. 'Nour' zeg ik zachtjes. 'Oh, Hallo Nour!' Ze glimlacht en ik glimlach terug. ' Onze klas is best rustig. je gata je thuis voelen!' Ze steekt haar hand uit. Ik neem de hand vast en schud hem. 'En hoe heet jij?' Vraag ik als ik merk dat ze haar naam nog niet heeft genoemd. 'Oh ja! Vergeten ahhaha Giana!' Ze knipoogt en draait zich terug om als een grote kalende meneer komt binnen gewandeld. 'Hallo klas! Ik heb gehoord dat we een nieuwe klasgenoot hebben! Klopt dat?' Hij zoekt naar een onbekend gezicht. ik kleur rood als zijn ogen op mij blijven hangen. 'Nour toch?' Hij glimlacht. Ik zucht opgelucht. 'Ja, meneer'  Ik voel dat ik hier een echte nieuwe start kan nemen. Ik heb me nog nooit zo mezelf gevoeld. Ik geniet van het moment want ik weet dat dit snel kan verdwijnen je weet nooit.