hoofdstuk 5-Nour

119 12 6
                                    

Ik heb zeer slecht geslapen vannacht. Alles is zo nieuw en anders. Ik zit met zoveel vragen en twijfels. Mijn hoofd kon niet stoppen met tollen vannacht waardoor ik weinig tot niks heb geslapen. Ik staar naar het plafond en denk nog even verder na over gisteren. Het verhaal van Floor en Femke heeft me echt aan het denken gezet. Zou ik zelf ooit ook mijn echte ware liefde vinden? Of is dit onmogelijk voor mij? Ik woel nog even in mijn bed als er wordt geklopt op de slaapkamerdeur. De deur wordt op een kiertje gezet. 'Ben je al wakker?' Er klinkt een zachte fluistering door de kamer. Ik knik aan ga rechtop zitten. 'heb je een beetje kunnen slapen,' Floor komt mijn kamer binnengewandeld en gaat op de rand van mijn bed zitten. Ik kijk haar eerst ongemakkelijk aan, maar moet dan toch even glimlachen. Het is zo lief hoe ze tegen me doen. Misschien moet ik ze gewoon, maar geloven? Ze zijn eerlijk tegen mij, ze willen mij geen pijn doen toch? Heel even lijk ik te bezwijken aan het feit dat ze zo lief tegen me zijn, maar besluit toch nog even op te letten. Ik ken hun nog maar 2 dagen. Je kan niemand zo snel vertrouwen ook voelt het veilig aan.  Floor merkt dat ik met mijn gedachten ergens anders zit dus stelt ze haar vraag opnieuw, maar deze keer iets luider zodat ik op schrik. 'En heb je wat kunnen slapen?' Ze kijkt me weer glimlachend aan.  Ik haal mijn schouders op. Ik hoor hoe ze zachtjes zucht. 'Ik snap dat je ons nog niet vertrouwt.' Ze probeert te glimlachen. 'ik hoop dat het gaat beteren' Ze staat op en verlaat mijn kamer. 

Na even nog wat verder te pieker in mijn nieuwe slaapkamer ga ik nerveus naar beneden. Ik ben een beetje bang, alles is zo nieuw en het voelt alsof ik hun nu al teleurstel. Eenmaal als ik beneden ben blijken ze helemaal niet boos of teleurgesteld te zijn. Femke staat met volle plezier eieren te bakken en Floor staat te dansen op de muziek die ze hebben opgezet. Het doet me lachen. Ze zijn beide  hard aan het meezingen. Floor dekt al dansend de tafel en Femke  verdeeld de inhoud van de pan in drie borden. ' Kan ik helpen?' Ik kijk hun afwachtend aan, maar ze lijken het niet te horen. Ik sta nerveus aan de trap. Zou ik gewoon Femke gaan helpen met de borden?  Ik adem diep in en uit, raap alle moed bijeen en stap naar Femke toe. 'Kan ik helpen?' vraag ik stilletjes. 'Wat?' Ze doet tekens dat ze me niet verstaat door de muziek. 'Kan ik helpen?' vraag ik het nu iets luider. 'Je mag de borden op tafel zetten' Ze glimlacht.  Ik verleg de borden één voor één naar de tafel. 

'Dank je om te helpen' Femke knipoogt naar me wanneer we aan tafel zitten. 'Dat is graag gedaan.' Ik glimlach. 'Alle Floor niet zo schrokken.' Femke kijkt lachend naar haar vriendin die gulzig aan het eten is. 'Sorry, Ik heb een beetje veel honger' Ze grinnikt. 'Ja, Floor kan soms echt eten als een varkentje' Ze grinnikt. 'Wel een schattig varkentje hé?' Floor kijkt afwachtend naar haar vriendin die haar bedenkelijk aankijkt. 'Goh daar moet ik nog wel even over nadenken hoor.' We proesten het met 3 uit. 'Hum ik moet wel naar het theater nu, maar Femke blijft bij jou vandaag.' Floor staat op en gaat opzoek naar haar schoenen en jas. ' Ik heb vrij gekregen, maar Floor heeft vandaag casting voor haar eigen toneelstuk. Dat stond al best lang gepland en toen wisten we nog niet dat je kwam.' Ze krabt nerveus op haar hoofd. Het lijkt alsof ze er zich schuldig voor voelt. 'Dat is niets joh.' Ik glimlach. 'Over wat gaat het stuk?' Ik kijk haar geïnteresseerd aan. 'Wacht dat moet je aan de schrijfster zelf vragen' Ze lacht. 'Flooor!!!' brult ze door heel de ruimte. 'Ja?' Floor draait zich verbaasd om in onze richting. 'Voor je vertrekt, leg in 3 woorden uit over wat je stuk gaat.' Ze grijnst naar de blondine die een gevecht aan het aangaan is met haar laarsjes. 'Liefde,holebi's,haat' Ze  slaagt ene kreet als haar schoenen eindelijk aan zijn en zwaait haar jas om haar heen. 'Tot straks' roept ze nog voordat ze de deur sluit. 'En wat gaan wij doen vandaag?' Femke kijkt me vragend aan. 'Ik weet het niet?' Ik glimlach nerveus. 'Ik heb misschien wel een ideetje.' Ze grijnst. 'Oh vertel!' Ik ben super benieuwd wat we gaan doen vandaag. 'Dat is nog een verassing. 'Jammer' grinnik ik. 'Kleed jij je om? Dan vertrekken we straks naar de verrassing.' Ze kijkt me mysterieus aan. 'Oké' Ik loop super benieuwd de trap op. Wat zouden we gaan doen? 


Wij en haarWhere stories live. Discover now