hoofdstuk 8- Nour

127 11 12
                                    

Ik voel me gelukkig, mezelf. Ik kan rondlopen op hakken zonder geslagen te worden. Ik kan een pirouette draaien in een tutu zonder dat er naar me geschreeuwd wordt. Het kan hier allemaal. Toch durf ik nog steeds niet alles uit de doeken te doen. Dit vooral omdat ik zo bang ben, voor moesten ze mijn vertrouwen toch schaden. Ook zit men gevoel juist bij hun, ik mag die fout niet maken. Niet nog een keer.  'Nour' Er wordt geklopt op de deur van mijn kamer. 'Mag ik even binnen komen?' Floor kijkt me met een vragend gezicht aan die ik beantwoord met een kort knikje. 'De modeshow was geweldig.' Ze komt vrolijk naast me op bed zitten. 'Dat vond ik ook.' Ik glimlach.  'Ik en Femke hebben eens samengezeten.' Femke komt de kamer binnen gestormd. 'Wacht ik wil het mee vertellen.' Ze ploft onhandig op men bed. Ik grinnik. 'Femke niet zo bruut.' Floor geeft haar vriendin een zacht duwtje. 'Eey niet duwen' Ze duwt terug,maar niet zo zacht zoals Floor haar duwde. Ze duwt zo hard dat Floor met haar kont op de grond belandt. 'Auw Femmie' Floor kijkt haar sipjes aan. 'Oh sorry, dat was niet de bedoeling.' Ze staat op en rent naar de blondine toe. Ze drukt een kus op haar voorhoofd en helpt haar terug recht. 'Oké terug naar wat we wilde zeggen. ' Floor glimlacht.  'Inderdaad' Beide kijken ze me grijnzend aan. Ik frons mijn wenkbrauw waardoor ze nog mysterieuzer beginnen te kijken. 'We merkten hoe leuk je het dansen vond op de catwalk en...' Hun zin was nog niet afgemaakt of de tranen stonden in mijn ogen. 'Wil je op dansles?' Eindigt Floor de vraag. Snikkend begin ik te knikken. Ik wilde al zolang op dansles, maar ik mocht het nooit. Ik werd altijd naar de voetbal training gebracht. Ik haatte het enorm,ik voelde me er niet thuis. Ik wilde dansen, ik wilde mezelf zijn. 'Mag ik echt dansen?' Ik  ga van mijn bed af en loop huilend in hun armen. Ik vergeet even dat ik hun nog niet vertrouwde en niets ging delen. Ik vergeet alles. 'Dank u' mijn lip trilt, tranen lopen over mijn wangen. Wanneer ik op kijk zie ik hoe ook Floor het niet meer droog kan houden. Femke glimlacht enkel. 'Welke stijl zou je willen dansen?' Ze tilt me op en draagt me tot het bed om me daar neer te zetten. Beide gaan ze naast mij zitten. Femke rechts van mij en Floor links, het voelt juist, het voelt als een echt gezin.  ' Ik dacht aan moderne dans, of ballet, maar ik weet niet of ik dat zomaar zo snel kan leren , want die techniek.' Ik zucht teleurgesteld. Floor snoert me meteen de mond. 'Tuurlijk wel, en ik heb zelfs al een dansleraar voor jou.' Ze knipoogt. Ik kijk haar verbaasd aan. 'Mijn neef geeft danslessen aan kleine groepjes en ik denk dat hij nog wel een plekje heeft.' Ze knipoogt. 'Dank u echt dank u' Ik begin terug te huilen. Ik voelde me geliefd, ik voelde me veilig. 

Wij en haarWhere stories live. Discover now