ရန္ကုန္ အေဝးေျပးဝင္း တစ္ေနရာ ။
လူေတြ ကိုယ့္အုပ္စုႏွင့္ကိ္ုယ္ လိုရာခရီး သြားဖို႔ရာ ယာဥ္ကို ေစာင့္ဆိုင္းေနၾကသည္။
ဒါ့အျပင္ ခရီးဆိုက္လာတဲ့ တျခားၿမိဳ႕ရြာမ်ားမွ ခရီးသြားမ်ားလည္း ေျချခင္းလိမ္ေနေလသည္။
လက္မွတ္ျဖတ္ရန္ စီတန္းေနတဲ့သူေတြလည္း ရွိသလို လက္မွတ္အေရာင္းပြဲစားတို႔၏ က်ယ္ေလာင္စြာ ခရီးသည္ ေခၚေနမႈကိုလည္း ျမင္ေနရသည္။
ကားေပၚမွ အထုပ္ဆြဲကာ ဆင္းလာေသာ Gunရဲ႕လက္ကို လူတစ္ေယာက္က လာဆြဲၿပီး အိတ္ကိုယူတာမို႔ လန္႔ျဖန္႔ကာပင္ အိတ္ကို ျပန္ဆြဲကာ ရင္ခြင္ပိုက္ထားလိုက္ရသည္။
"ညီေလး Taxi!!!"
"ဟာဗ်ာ လုတဲ့သူထင္လိုက္တာဗ်"
"Sor..sorry ပါညီေလးရာ "
"ရပါတယ္ဗ် ဒီလိပ္စာေလးအတိုင္း ဘယ္ေလာက္လဲ"
အဘျမေပးလိုက္တဲ့ လိပ္စာေလးကို ကားသမားအား ထိုးေပးၿပီး ျပကာ ေမးလိုက္သည္။
"(၉,၀၀၀)က်မယ္ညီေလး ဒါေပမဲ့ (၇,၀၀၀)ပဲေပး "
"ဟာ သက္သက္ႀကီးေတာ့ မေလ်ာ့ပါနဲ႔ အစ္ကိုရ"
"တမင္ေလ်ာ့ေပးတာ ညီေလးေရ အစ္ကိုလည္း အိမ္ေစာျပန္မလို႔ မိန္းမက ေမြးခါနီး ဖြားခါနီးႀကီးမို႔"
"အျပည့္ပဲ ယူလိုက္ ဆရာသမားေရ တက္မယ္ ေမာင္းေတာ့"
ေလ်ာ့ေပးေနေပမဲ့လည္း ဘဘျမက မွာထားေလသည္၊ ရန္ကုန္မွာ မေတာ္မတရား ေစ်းဆစ္မိတာတို႔ ဘာတို႔ဆို ခရီးသည္ကို တင္ေခၚလာၿပီး လမ္းက်မွ ျပႆနာျဖစ္တာတို႔ ႐ိုက္တာတို႔ လုယက္တာတို႔ေတာင္ ရွိတယ္တဲ့။
ငါေလး စြာလို႔မျဖစ္ဘူး။
ဒါ ကိုယ့္ၿမိဳ႕ ကိုယ့္နယ္ မဟုတ္ဘူး။
႐ုပ္ကိုခပ္တည္တည္ ထားကာ ကားေနာက္ခန္းမွာ ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။
တစ္လမ္းလံုး မပ်င္းရေအာင္ လမ္းမွာ ရွိသမွ် ေစ်း၊ ရပ္ကြက္ ၊ shopping mallေတြပါမက်န္ ရွင္းျပရင္း ကားေမာင္းေနသည့္ အစ္ကိုက အေတာ္ေလး သေဘာေကာင္းေၾကာင္း သိလိုက္ရသည္။
YOU ARE READING
တစ္မိုးေအာက္တစ္ေယာက္ (တစ်မိုးအောက်တစ်ယောက်)(Completed)
Fanfiction(Completed) #Offgun #fanfiction (Zawgyi+Unicode) 23/10/2019~14/2/2020
