မနက္အလွဴအတြက္ ခ်က္ၾကျပဳတ္ၾကနဲ႔ ည(၂)နာရီေလာက္ အကုန္လက္စသတ္သြားသလို ဆရာဝန္ေရာက္လာၿပီး ေဒၚနန္းေမႊးတင္ကို ေမးခိုင္ေဆးထိုးေပးကာ ေသာက္ေဆးေပးၿပီး ျပန္သြားေလသည္။
မနက္ေဝလီ ေဝလင္း အာ႐ုံဆြမ္း ေလာင္းၿပီးသကာလ အိုးခြက္သိမ္း ေဆးေၾကာၾကနဲ႔ အလုပ္ေတြ ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ ၿပီးသြားသလို အိမ္ေတာ္သခင္မႀကီးလည္း တစ္ညလံုး အဖ်ားတက္ခဲ့ေပမဲ့ မနက္က် သက္သာေနေလသည္။
"သ သခင္ ...."
"သရဲတေစၧေတြ႕လာတာလား မင္း႐ုပ္က ဘာလဲ"
ျပဴးျပဴးပ်ာပ်ာ ေရာက္ရွိလာတဲ့ တပည့္က ညေစာင့္တာဝန္က်တဲ့ (၁၀)ေယာက္ထဲက လူတစ္ေယာက္။
"ဟို ဟို သခင္ငယ္ေလး သခင္ငယ္ေလး မရွိေတာ့ဘူး"
"ဘာ!!!"
"ေသ ေသခ်ာ ရွာၿပီးပါၿပီ ဒီမနက္ ေစာင့္လဲေတာ့ မေတြ႕ေတာ့တာပါ သခင္"
"ခြန္ဆိုင္း ခြန္ဆိုင္း လူဆယ္ေယာက္ေလာက္ေခၚသြား ေတာနင္းရွာစမ္း၊ အဘျမက ျခံထဲေတြထိ ဆင္းရွာေပး ဒီကေလး ဘယ္ထိေျပးမွာလဲ"
ဘယ္ထိ ေျပးမေျပး မသိေပမဲ့ အခ်ိန္အားျဖင့္ တစ္ပတ္တိတိ ၾကာခဲ့ၿပီ၊ အဂၤလန္ထိ ေက်ာင္းသြားတက္တဲ့ တူျဖစ္သူ ခြန္ညိဳမွိဳင္းေတာင္ ျပန္ေရာက္လာခဲ့ၿပီ။
အရာအားလံုးက ပံုမွန္အတိုင္းလည္ပတ္ေနခဲ့ေပမဲ့ စံအိမ္ထဲက လူေတြကေတာ့ တစ္ခ်ိန္လံုး မနားရ မအားရ၊ သားေပ်ာက္သြားတဲ့ ေန႔ကစၿပီး ဇနီးသည္ရဲ႕ ေရာဂါေဟာင္းက တျဖည္းျဖည္း ဆိုးလာတာမို႔ ဦးစစ္ဝ္မာန္မွာ နားရခ်ိန္ သိပ္မရွိခဲ့၊ ဂ႐ုမစိုက္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ထားသမွ် ခဝါခ်ၿပီး မၾကင္နာတဲ့စကားဆိုကာ ဂ႐ုစိုက္ေလသည္။
"မေသာက္ဘူးရွင္"
"ျပန္ယူသြားေတာ့ မင္းေရာဂါက အလိုလို ေပ်ာက္ေရာလား မင္းသားကို မေတြ႕ခ်င္ေတာ့ရင္ အေသသာခံလိုက္"
"ေပး ေပး"
ဒီမိန္းမ ေသခ်င္ေသးတာလည္းမဟုတ္ပဲ၊ လက္ထဲက ေဆးကို လက္ေျပာင္းထည့္ေပးကာ ေရခြက္ကို ႏႈတ္ခမ္းနားမွာ ေတ့ေပးၿပီး ထိန္းကိုင္ထားကာ တိုက္လိုက္သည္။
YOU ARE READING
တစ္မိုးေအာက္တစ္ေယာက္ (တစ်မိုးအောက်တစ်ယောက်)(Completed)
Fanfiction(Completed) #Offgun #fanfiction (Zawgyi+Unicode) 23/10/2019~14/2/2020
