ျခံေရွ႕မွာ ရပ္လိုက္တဲ့ ဂ်စ္ကားသံေၾကာင့္ မွိဳင္းျပန္လာၿပီဆိုတာ သိလိုက္သည္။
"အန္တီေလး ကၽြန္ေတာ္ အကုန္ရလာတယ္"
လက္ထဲက ေဆးထုပ္ေတြကို ကမ္းေပးရင္း ခုံမွာ ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။
"ေအး ေအး သားႀကီး၊ ခဏနားၿပီး ေရခ်ိဳးေတာ့ သားညီေလး ျပန္လာတာနဲ႔ ထမင္းစားၾကမယ္"
"ဟုတ္ အန္တီေလး"
"မွိဳင္း ညက် စာၾကည့္ခန္းဘက္ လာခဲ့အံုး"
"ဟုတ္ကဲ့ ဦးငယ္"
"""အီး ဟီး အီ အိ..... ကိုကို မေသရဘူး၊ ကိုကို !!! ကိုကိုေရ...Gun က Gunေၾကာင့္ အစ္ ဟစ္""""
"သားႀကီး ဒါ ဒါ ခြန္းငယ္ အသံ...??? သားငယ္ေလး ဘာျဖစ္လဲ သြားၾကည့္စမ္း"
"ငယ္ေလး..!! ဟုတ္တယ္.... ဘာျဖစ္လာတာလဲ"
အိမ္ႀကီးေပၚကေန အေျပးဆင္းသြားေသာ မွိဳင္းေနာက္ကို လိုက္ဖို႔ရာ ေခြက်သြားေသာ ေျခတစ္စံုေၾကာင့္ ေဒၚနန္းေမႊးတင္ ကို ခင္ပြန္းျဖစ္သူက ေဖးကူၿပီး ေခၚလာရေလသည္။
မိဘေတြကို ျမင္ေတာ့မွ Gunတစ္ေယာက္ ပိုတိုး၍ အငိုသည္းေလေတာ့သည္။
"ပါး မားးးး.....အစ္.. ကိုကိုက ကိုကိုက Gun ေၾကာင့္!!!"
မိခင္ျဖစ္သူကို အေျပးဖက္ကာ ငိုေတာ့သည့္ ညီငယ္ေလးကို ခဏသာ ၾကည့္ႏိုင္ၿပီး ထမ္းပိုး သယ္လာရသည့္ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူထံ မွိဳင္းမွာ အေျပးအလႊားၾကည့္ရသည္။
နီးစပ္ရာ ကြပ္ပ်စ္ေပၚခ်လိုက္ၿပီး စစ္ေဆးၾကည့္ေတာ့ ေတာ္ေသးသည္ဟု ေျပာရမည္။
"ဦးငယ္ ေႁမြဆိပ္မိလာတာ... ဘဒင္ ဘာလုပ္ခဲ့ၿပီလဲ"
"ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေရွ႕ဦးသူနာျပဳနည္းနဲ႔ေတာ့ လုပ္ထားတယ္ သခင္ေလးမႈိင္း၊ ေႁမြဆိပ္က မက်န္သေလာက္ပဲ"
ေျခက်င္းဝတ္မွာ ေသြးအခ်ိဳ႕ထြက္ေနေသးတဲ့ ထိုးခြဲဒါဏ္ရာ၊ ေျခသလံုးအထက္ပိုင္းမွာေတာ့ အက်ႌစနဲ႔ ခပ္တင္းတင္း စည္းေႏွာင္ထားတာကိုေတြ႕လိုက္ရတာမို႔ အနည္းငယ္ စိတ္ေအးသြားရသည္။
"အေပၚဘက္ေတြ ေရာင္ေနၿပီ၊ ဘဘျမ ဆရာဝန္ ေခၚထားတာ ဘာတဲ့လဲ"
YOU ARE READING
တစ္မိုးေအာက္တစ္ေယာက္ (တစ်မိုးအောက်တစ်ယောက်)(Completed)
Fanfiction(Completed) #Offgun #fanfiction (Zawgyi+Unicode) 23/10/2019~14/2/2020
