balkon

sonsuz,

"Hala gelmedik mi?"diye isyan edercesine bağırdığımda o güzel gülüşü kulaklarımı doldurdu. Elleriyle gözlerimi kapatmış, ben önde o arkada ilerliyorduk. Arabayla uzun bir yolculuğun ardından beni bir yere getirmişti fakat getirdiği yer hakkında en ufak bir fikrim bile yoktu."Az kaldı çiçeğim, sabret."oflayarak emin adımlarla ilerlemeye devam ettim. Normalde karanlıktan, gözlerimin kapatılmasından korkar, hareket bile edemezdim fakat arkamdaki adama o kadar çok güveniyordum ki, bir şey olursa onun beni koruyacağından adım gibi emindim. 

"Önümüzde bir kaç basamak var."dediğinde ayağımı kaldırarak onun talimatlarıyla basamakları çıktım. Omzumda hissettiğim ağırlıkla ve yakınımdaki nefes sesiyle çenesini omzuma koyduğunu anlamıştım."Hazır mısın?"

"Evet."dedim heyecanla. Ellerini usulca gözlerimden çektiğinde karşımdaki kocaman eve baktım. Şaşkınlıkla gözlerim kocaman açılırken yanımda gülümseyerek başını eğmiş bana bakan Ares'e döndüm."Burası-"

"Burası bizim."

Bizim...

İçim öyle tarif edilemez bir mutlulukla dolmuştu ki, gözlerim dolmuştu. 

Sanırım ilk kez mutluluktan gözlerim doluyordu. 

"Beğendin mi?"

"Çok."diye fısıldadım titreyen sesimle. Gözlerimden yaşlar sicim sicim akarken önüme geçerek güldü v ellerini yanaklarıma koydu."Şş ağlamak yok artık, sen mutlu ol diye her şey."

"Ben seni hak edecek ne yaptım?"diyerek başımı iki yana salladığımda parmağıyla göz yaşlarımı silip anlıma bir öpücük kondurdu."Asıl ben seni hak edecek ne yaptım?"kollarımı beline sarıp o güzel kokusunu ciğerlerime çektim."Şimdi ağlamayı kes, çok işimiz var."diyerek geri çekildi ve elimi tutarak beni evden içeriye soktu. Salon iki kişi için o kadar büyüktü ki, bu evde iki aile yaşayabilirdi."Eşyaları ben gidip kendim seçtim, bir kaç güne yerleştiririz. Beğenmediğin olursa da değiştiririz."

"Her şeyi beğenirim."diyerek başımı iki yana salladığımda gülümseyip dudaklarını yaladı."Salonda pek vakit geçireceğimizi sanmıyorum o yüzden televizyon almadım."diyerek omuzlarını silkti ve beni merdivenlere doğru çekiştirmeye başladı."Vakit geçireceğimiz yeri göstereceğim."dedi heyecanla, şuan gözümde bir çocuktan farkı yoktu, Heyecanı, telaşı, mutluluğu, yüzündeki hevesi...O kadar güzeldi ki onu izlemekten kendimi alıkoyamıyordum. 

Üst kata çıktığımızda buranın alt kattan daha küçük olduğunu farkettim, tavan daha alçaktı. Ares omuzlarımdan tutarak beni bir yere çevirdiğinde önümdeki kocaman cam kapıya ağzım açık bir şekilde baktım. Ares kocaman cam kapıyı açarak elimi tuttu ve beni yavaşça içeri çekti. Bu balkon eski evlerimizdeki balkonların birleşimiden bile daha büyüktü. 

Karşımdaki deniz manzarası adeta bana göz kırparken nefesimi tutarak bakışlarımı Ares'e çevirdim.

"Burası çok fazla güzel."alt dudağını dişleri arasına alarak derin bir nefes aldı."İstediğin gibi çiçeklerle süsle."

"Birlikte gün doğumunu izleriz!"

"İzleriz güzelim."balkon korkuluklarına tutunarak aşağı doğru baktım. Geldiğimizde heyecandan inceleme fırsatı bulamamıştım fakat evin çok büyük ve güzel bir bahçesi vardı."Boya için birilerini tutmuştum ama..."diyerek balkonun diğer ucuna ilerlemeye başladı."Balkon korkuluklarını birlikte boyarız diye düşündüm."diyerek boya kovalarını gösterdi. Heyecanla başımı sallayarak yanına ilerledim."Sevdiğin tüm renkler var."