Past // MinSung (DG)

(1)

Let's play a death game kitabındaki minsung çiftinin geçmişini anlatan yan kitaptır. DEATH GAME I OKUMADAN BAŞLARSINIZ HER ŞEYİ ÖĞRENİRSİNİZ YANI ÖNCE DİĞERİNİ OKUYUN

__________________

Minik çocuk arkasına saklanan diğer iki kardeşine bakıp tekrar önüne döndü. Kardeşlerinin kendisinin arkasına saklanması gibi o da kapının arkasına saklanmıştı. Küçük olan kardeşi daha bebekti. Neler olduğunu anlamayarak bir şeyler söylemeye çalıştı. Ortanca kardeş "Șșș" diyerek onu susturmaya çalıştı. Odanın arka tarafına götürüp sessiz olması için onunla ilgilendi

Bu sırada Minho karşıdan bakıldığında görülen tek gözüyle içeriyi gözetliyordu. Büyük gözleri merakla karşısında oturan adamı hafızasına kazıyordu

"Durumu öncesinde tartışmıștık"

"Evet ama... Yani, onlar daha çok küçükler"

"Büyük olanın çoktan birisini öldürdüğünü duydum"

"Evet ama... Demek istediğim burada bir eğitim alıyorlar. Hala daha eğitimini tamamladığı söylenemez"

Minho kendisinden bahsettiklerini anladığı anda kaşlarını çattı. Neler oluyordu? Bu adam kimdi ve neden buradaydı? Neden Minho hakkında konuşuyorlardı?

"O halde gerekli eğitimi hızlı bir şekilde verin"

"Ama-"

"Çocuğu ne kadar hızlı eğitirseniz paranızı ödemeye o kadar hızlı başlarım"

Minho içine dolan berbat his ile bir adım geri çekildi. Aralık kapıyı yavaşça kapatıp arkasına döndü. Kardeşlerinin yanına gitti ve onlarla oynayarak kafasını dağıtmaya çalıştı

Bir şey oluyordu

Kötü bir şey

Küçük kardeşine oyuncağını verip kardeşinin mutluluğunu gülümseyerek seyretti. Ne kadar gülümsese de mutlu değildi. İçinde berbat bir his vardı

İçeriden sesler gelmeye başlayınca dönüp kapıya baktı. Kalkıp tekrar kapıya gitti ve ses çıkarmadan aralayıp yüzünü ezberlediği adama tekrar baktı

Annesi ve babası adamı kapıya geçirirken göz göze geldiler. Minho normalde hemen geriye çekilmesi gerekirken orada öylece dikilip adama baktı. Adam Minho'nun sadece bir gözünden içindeki hırsı, dik başlılığı görebildi

"En kısa zamanda sizden haber bekliyorum"

Evin kapısı kapandı. Adam gitmişti. Minho kapıyı sonuna kadar açıp hemen önündeki annesinin yanına gitti

"Anne" Eteğini çekiştirip dikkati üzerine çekmeye çalıştı. Annesi gözlerinde yorgun ve ağlamak üzere olduğunu belli eden bir ifade ile Minho'ya döndü

"O adam kimdi?"

Annesi burukça gülümseyip Minho'nun başını okşadı "Müşteri"

Minho anlamayarak annesine baktı. Ancak annesi gözünden bir damla kaçmayı başardığı anda başını çevirdi. Başka tarafa bakmaya ve Minho ile ilgilenmemeye çalıştı

Annesi mutfağa gittiğinde ortanca kardeşi de yanına gelmişti. Kapının önünde ne yapması gerektiğini düşünen babalarına baktılar

Babaları ellerini saçlarından geçirip ensesine kadar götürdü. Arada ofluyordu

"Baba" ortanca olan babasının yanına gidip bacaklarına tutundu "O amca kimdi?"

Babası minik oğluna bakıp bir şey yokmuş gibi davranmaya çalıştı. Onu kucağına alırken "Hiç kimse, babacım" dedi