bab 4

121 16 0
                                    

"Kau dah kenapa bawak bunga matahari. Ada orang mati ke," kawan satu van dengan aku, Jeno bertanya.

"Kau lah mati kalau kau tak diam," balas aku pendek. Malu memang malu sebab aku tak rasa orang bagi bunga matahari kat crush. Mak aku lah ni. Aku minta beli bunga, dia suruh ambik bunga belakang rumah. Dia kata bunga hidup mahal lah bla bla bla.

Alah, lupakan. Demi crush, aku sanggup redah lautan api.

"Garangnya," mulut Jeno muncung macam paruh itik sampai boleh ikat muncung tu.

"Wei, perempuan suka bunga, kan?" aku tanya dekat Jeno sebab semalam Mark tak balas pun pertanyaan aku. Dia kata dia bukan perempuan, mana dia tahu. Kalau tanya mak aku, semua benda dia suka.

"Tak semua perempuan suka. Macam kau. Semua lelaki minat bola ke?"

"Relax ah. Aku tanya soalan simple je," cara dia cakap macam nak cari gaduh. Kalau n/h tak nak, aku bagilah Cik Kim. Sayang bunga lawa lawa aku pergi bunuh.

Bila van berhenti di perkarangan sekolah, aku terus turun dari van Pakcik John. Nasib baik bunga aku tak rosak. Macam mana aku nak bagi dia bunga ni. Kelas dia jauh siot. Karang aku tak sempat masuk kelas pula.

Hyuck, kalau kau boleh ponteng sekolah, masuk kelas lambat tu takde hal lah. Aku pun mula berjalan ke arah bangunan Tingkatan 5 yang terletak nun jauh di selatan sekolah.

"Selamat pagi, Mark Lee kesayanganku," aku bagi salam dulu sebelum masuk ke kelas tingkatan 5 tu. Mark tak hiraukan aku pun. Dia sibuk menelaah buku biologi.

"Sejak bila kau rajin study ni," aku terasa macam nak kacau Mark pula. Niat aku masuk kelas ini dah berubah. Bukan selalu Mark study woi.

"Kacaulah kau ni. Pergi main jauh-jauh," Mark halau aku sebaik saja aku duduk depan dia. Tak sampai sesaat, mata Mark dah ke arah aku. Atau bunga matahari yang kuning lagi terang ni.

"Woi. Orang tak bagi bunga mata hari dekat crush lah, bengong," Mark luku kepala aku. Fokus dia dah beralih dari buku Bio ke bunga kuning tu.

"Mak aku kata petik bunga belakang rumah, aku petiklah bunga belakang rumah," jawab aku. Awalnya aku rasa pelik juga kenapa mak aku jawab macam tu. Nak tak nak, aku keratlah sekuntum.

"Bebal jugak kau ni eh. Belakang rumah kau kan ada bunga raya," Mark cuba nak bagi idea tapi idea lagi teruk daripada idea bunga matahari aku.

"Bunga raya kecik sangatlah. Aku nak tunjuk kat dia yang sayang aku kat dia sebesar bunga ni."

"Bunga ros pun kecik. Kenapa orang selalu bagi bunga ros?" Mark cuba nak bergaduh lagi.

"Bunga ros itu melambangkan duit. Aku tak nak ampu dia guna duit. Bunga matahari ni melambangkan penat lelah aku jaga bunga ni hari-hari," aku mula menjawab walaupun Mark tua setahun daripada aku.

"Jiwangnya kau," Mark buat muka jijik sebelum sambung membaca buku Bio dia. Akhirnya dia give up. Ni Hyucklah, mana pernah kalah lagi-lagi kalau bercakap dengan Mark Lee.

Aku mengangguk dalam kemenangan bila dia cakap macam tu dan akhirnya, jodoh sampai ke kelas lepas beberapa saat. Aku tengok je dia diam-diam. Mana tahu dia nak tegur aku dulu. Dia duduk kat tempat dia, dan terus bawa keluar buku biologi juga.

Dah kenapa? Hari ni ada ujian ke?

Aku pun bangun dari tempat duduk aku dan memberanikan diri untuk menegur angelku. Bunga matahari itu aku sorok dekat belakang, nak buat kejutan. Tinggal lagi selangkah untuk sampai ke meja dia, dia terpandang aku.

"Hai, awak," aku lemparkan dia senyuman manisku.

"Kau tak penat ke? Kelas tingkatan 4 bukan kat blok nun jauh sana ke," dia tak balas hai aku balik tapi, okay lah sebab dia tak palau aku.

"Takdelah jauh mana kalau dapat jumpa awak," jawab aku. Dia buat muka meluat dan pandang balik ke arah buku Bio dia.

"Nak tanya ni. Awak suka bunga tak?"

"Kenapa?"

"Ni," aku hulurkan bunga yang aku tanam dari tahun lepas. Betul lah mak cakap, semua benda yang kita buat takkan jadi sia-sia. Tak sangka betul.

"Serious la? Bunga matahari?" dia tanya, mata tak beralih dari bunga berkelopak kuning tu. Dia tak nampak macam nak reject bunga tu tapi dia tak nampak macam nak terima juga.

"Haah, saya tanam dari form 3 waktu saya dah habis PT3. Awak suka tak?"

"Suka."

cinta luar biasa | lee donghyuckWhere stories live. Discover now