Ερωτευμένη από λάθος

Άγριος

Antonio's POV

Ξυπνάω, έπειτα από ένα παράξενο όνειρο ενώ νιώθω κάποιον να μου χαϊδεύει το στήθος... Η μάλλον κάποια
(καλά ξυπνητούρια μωρό μου)
Λέει με ναζιάρικο τόνο ενώ εγώ κοιτάζω δεξιά και αριστερά μέσα στο δωμάτιο
(τι ώρα είναι;)
Ρωτάω ενώ τρίβω τα μάτια μου
(δέκα το βράδυ)
(τι;)
Αμέσως πετάγομαι από το κρεβάτι και αρχίζω να ψάχνω τα σκορπισμένα μου ρούχα

(ηρέμησε παιδί μου. Έτσι και αλλιώς δεν σε έψαξε κανείς. Μόνο ο Will σου έστειλε μερικά μηνύματα)
Ο Will; Έχε γούστο να έγινε τίποτα
(που είναι το κινητό μου;)
(ορίστε)
Λέει ενώ το παίρνει από το κομοδίνο του κρεβατιού της και μου το δίνει. Ανοίγω την συσκευή και αμέσως, μπαίνω μέσα στα μηνύματα για να δω τι μου έστειλε

Από: Will Thompson
Θέμα: Victoria Serrano
Ημερομηνία: 29 Νοεμβρίου 2019, 15:45
Προς: Antonio Serrano

Κύριε Serrano, σας ενημερώνω ότι θα πάω την κυρία Victoria στην σχολή της. Θα φροντίσω να γυρίσει σώα και αβλαβής.

Και μου έστειλε άλλο ένα μήνυμα πριν από μερικές ώρες που με ενημερώνει ότι έφερε την Victoria στο σπίτι... Γαμώτο! Έπρεπε να με πάρει τηλέφωνο όχι να μου στέλνει μηνύματα. Αμέσως βρίσκω τον αριθμό του και τον καλώ
(κύριε Serrano)
(για ποιόν λόγο πηγές την Victoria στην σχολή της χωρίς να πάρεις την άδεια μου;)
Μουγκρίζω, φανερά εξοργισμένος ενώ εκείνη στέκεται σαν άγαλμα και με κοιτάζει με ανεξιχνίαστο ύφος... Δεν με νοιάζει τι στο διάολο σκέφτεται τώρα αυτή
(με συγχωρείτε κύριε αλλά μου το ζήτησε. Είναι η κυρία του σπιτιού, δεν μπορώ να της πω όχι εφόσον δεν είχα εντολές από εσάς)
(μπορούσες να με πάρεις ένα γαμημένο τηλέφωνο και να με ρωτήσεις τι έπρεπε να κάνεις)
Άκουσε εκεί, η κυρία του σπιτιού

(με συγχωρείτε κύριε)
Λέει και ξεφυσάω δυνατά ενώ τσιμπά το κόκαλο της μύτης μου... Ηρέμησε Antonio. Ηρέμησε
(τέλος πάντων, έρχομαι τώρα από εκεί)
Μουρμουρίζω και το κλείνω. Ύστερα αρπάζω το μποξεράκι μου από το πάτωμα και το φοράω
(που πας;)
(σπίτι)
Απαντάω λιτά ενώ ψανζω το παντελόνι μου

(ορίστε)
Λέει και μου το δίνει
(ευχαριστώ)
Μουρμουρίζω και το φοράω αλλά ξαφνικά, εκείνη έρχεται κοντά μου και αρχίζει να χαϊδεύει το στήθος μου
(δεν μπορείς να μείνεις για λίγο ακόμη;)
Με ρωτάει με ναζιάρικο τόνο και στριφογυρίζω τα μάτια μου ενώ πετάω το χέρι της από επάνω μου
(όχι, Amelia. Πρέπει να επιστρέψω στο σπίτι για να μην υποπτευθεί κάτι ή μικρή)
(πάντως... Σε είδα πολύ ανήσυχο όταν μιλούσες στο τηλέφωνο. Τρέχει κάτι με το κοριτσάκι;)
Χριστέ μου! Μόνο αυτά δεν μπορώ. Αυτές τις ηλίθιες κρίσεις ζήλιας της
(δεν τρέχει τίποτα απολύτως. Ηρέμησε επιτέλους)
Λέω κάπως απότομα και αμέσως το μετανιώνω... Αλλού θέλω να ξεσπάσω και αλλού ξεσπάω, γαμώτο μου
(με συγχωρείς. Δεν ήθελα να σου μιλήσω έτσι, απλά... Απλά μου την δίνει όταν παρακούνε τις εντολές μου)
(καταλαβαίνω)
Μουρμουρίζει ενώ τρίβει το στήθος μου και με ένα τελευταίο νεύμα, απομακρύνομαι από κοντά της και πηγαίνω να βρω και τα υπόλοιπα ρούχα μου.