Ερωτευμένη από λάθος

Γάμος;

Victoria's POV

(αποφασίσαμε λοιπόν, να σας παντρέψουμε ώστε να ενώσουμε τις περιουσίες μας)
Τι;;;;; τι λέει ρε ο άνθρωπος; Εγώ; να παντρευτώ από τόση μικρή ηλικία και μάλιστα αυτόν τον μαμούχαλο; Ε δεν του τα πάνε καλά
(αυτό, αποκλείεται)
Λέω και πετάγομαι όρθια ενώ κοιτάζω εχθρικά τον κύριο Serrano
(Victoria!)
Η αυστηρή φωνή του πατέρα μου με κάνει να γυρίσω απότομα το κεφάλι για να τον κοιτάξω... Φαίνεται θυμωμένος. Αλλά διόλου με ενδιαφέρει. Εδώ μιλάμε για το μέλλον μας, όχι για κάτι απλό

(κάθισε κάτω, σε παρακαλώ)
(μα δεν τον άκουσες τι είπε;)
(είναι κοινή μας απόφαση, Victoria)
Πετάει μέσα από τα σφιγμένα δόντια του και νιώθω όλο μου το σώμα να μυρμηγκιάζει από το σοκ... Τι είπε μόλις τώρα;
(δηλαδή... Κανονίσατε έναν γάμο πίσω από την πλάτη μας; Μα για... Για ποιόν λόγο;)
Λέω, φανερά σαστισμένη ενώ κάθομαι ξανά κάτω, στην καρέκλα μου
(για να ενώσουμε τις περιουσίες μας)
Απαντάει λιτά ο κύριος Serrano και εγώ σφίγγω τις γροθιές μου... Μου έρχεται να τα σπάσω όλα εδώ μέσα. Και εκείνος δεν αντιδράει, δεν λέει τίποτα. Κάθεται απλά και τα δέχεται όλα μοιρολατρικά
(εσύ δεν μιλάς; δεν θα πεις κάτι;)
Ρωτάω με τον τόνο μου ανεβασμένο ενώ τον κοιτάζω έντονα μέσα στα μάτια

(φυσικά και θα μιλήσω αλλά όχι με το ίδιο ύφος που μιλάς εσύ)
Αποκρίνεται με ήρεμο ύφος και νιώθω το αίμα να ανεβαίνει στο κεφάλι μου... Πόσο κοιμισμένος είναι τέλος πάντων. Εδώ του λένε πως του καταστρέφουν το μέλλον του με έναν γάμο που γίνεται από συμφέρον, και αυτός μιλάει ήρεμα; Πραγματικά, θα τρελαθώ. Εκτός και αν ήταν και αυτός μέσα σε αυτή την ηλίθια φάρσα
(με συγχωρείτε αλλά... Δεν συμφωνώ με αυτήν την συμφωνία)
(δεν σας ρωτάμε αν το θέλετε. Σας το ανακοινώνουμε)
Πετάει με επίσης ήρεμο ύφος ο πατέρας του και δεν κρατιέμαι άλλο
(α μάλιστα! Δηλαδή, τα είχατε όλα κανονισμένα)
(ακριβώς)
Αποκρίνεται και πετάγομαι ξανά από το τραπέζι

(εγώ δεν την δέχομαι αυτή την συμφωνία)
(αν δεν την δεχτείς... Τότε θα σε αποκληρώσουμε)
Πετάει ξαφνικά ο πατέρας μου και νιώθω τα νεύρα μου να πιάνουν κόκκινο
(ορίστε; και νομίζεις ότι με νοιάζουν τα κωλο λεφτά σας; Χάρισμα σας ρε, άμα θες διώξε με και από το σπίτι...)
(Victoria, σε παρακαλώ...)
(εγώ δεν δέχομαι αυτή την συμφωνία και τέρμα η συζήτηση. Καληνύχτα σας)
Του λέω με τελεσίδικο τόνο και φεύγω από την τραπεζαρία... Άκουσε εκεί. Θέλουν να μας εκβιάσουν κιόλας. Η αυτό η τίποτα... Γουρούνια.

Μπαίνω μέσα στο δωμάτιο μου και πέφτω πάνω στο κρεβάτι ενώ για πρώτη φορά μετά από καιρό, νιώθω την επιθυμία να κλάψω... Δεν μπορώ να το πιστέψω ότι ο πατέρας μου μου μίλησε με αυτόν τον τρόπο. Λες και ήμουν ένα αντικείμενο για αυτόν που του είναι πολύ εύκολο να το πουλήσεις στον οποιοδήποτε. Δεν ξέρω γιατί τα κάνουν όλα αυτά, δεν ξέρω πιο είναι το σκεπτικό τους αλλά εγώ, δεν πρόκειται να ενδώσω. Τέρμα αυτή η χαζή ιδέα.