Daddy ✔️[Book 1]

~27

So baby pull me closer in the back seat of your rover...

(G)old😈

Enjoy😏

~~~

<<Λοιπόν πως ήταν η πρώτη σας μέρα αγάπες μου;>> ρωτάει ο Μάικλ που το που πατάμε το πόδι μας στο σπίτι.

Προφανώς και μας φόρτωσαν με του κόσμου τα βιβλία και όλοι είχαμε τις τσάντες φουλ στην πλάτη και περπατούσαμε σαν καμήλες.

Και φυσικά μετά το πρωινό εγώ ήμουν ακόμη πιο χαλια και έκλαιγα στις τουαλέτες μαζί με την Νταλια -η Άνετα ούτε καν ήρθε σήμερα γτφ- και είχα κάτι μαύρους κύκλους πιο μεγάλους και από τα βυζιά μου.

Και, τέλος, εννοείται πως έπρεπε να γυρίσω μαζί με τον αδελφουλη μου γιατί η μάνα μου φοβόταν να με αφήσει να γυρίσω μόνη λες και είμαι κανενα 10χρονο σκατό που δεν μπορεί να κάνει ούτε δέκα βήματα χωρίς να κλάψει από τον φόβο του.

Τελεια, Μάικλ. Η μέρα μου πραγματικά δεν θα μπορούσε να είναι καλύτερη...

<<Οκεεευ... Μην σφαζεστε να μου απαντήσετε...>> Λέει για πλάκα αφού μας βλέπει και τους δύο να μην του δίνουμε ιδιαίτερη σημασια.

Εγώ στρώνονται στον καναπέ στο σαλόνι, αφού πέταξα την κωλοτσαντα κάπου όπου δεν θα μπορώ να τη δω για τουλάχιστον 2-3 μέρες και ο Αλεξ-

Ο Άλεξ που πήγε;

Σηκώνω το κεφάλι μου και τον βλέπω να κάθεται ακριβώς δίπλα μου στον καναπε με τα ίδια μούτρα ακριβώς με εμένα.

Απομακρύνομαι από κοντά του και κάθομαι στην άλλη άκρη του καναπέ. Με το που το κάνω αυτό με κοιτάζει με ύφος: "μήπως και επειδή σε ακουμπάω σημαίνει ότι θα σε αφήσω έγκυο;"

Ηλίθιε!

Ρολαρω τα μάτια μου και αρπάζω το τηλεκοντρόλ από το τραπεζακι για να αλλάξω κανάλι.

<<Λοιπόν...>> Μπαίνει ο Μάικλ μπροστά στην τηλεόραση <<Γιατί τέτοια μούτρα εσείς;>> Ρωτάει συνοφριωμενος και εγώ ανασηκωνω τους ώμους μου.

<<Εγώ απλά δεν έχω όρεξη>> παραδέχομαι και ο άλλος δίπλα μου ρουφάει τη μύτη του.

Άι στο διάολο βλαμμενε.

<<Εσύ γιε μου; Να φανταστώ... Πήρες βιβλία σήμερα από το σχολείο ή κάποιος σκύλος σου όρμηξε και τα έφαγε όλα;>>

<<Κάποιος σκύλος μου όρμηξε και τα έφαγε όλα>> επαναλαμβάνει βαριεστημενα ο Άλεξ και ξεφυσαω μαζί με τον Μάικλ.