Duke Sebastian

CHAPTER NINE

" THANKS goodness you're alright." nahihimigan niya nang labis pag-aalala ang tinig nang kasintahan na mabilis na yumakap sa kanya. "I'm so worried about you." Balewala dito ang presensya nang magulang niyang nakatingin sa kanila. Gusto niyang makadama nang guilt. Dahil sa kawalang reaksyon nang damdamin niya para dito. She felt he was nothing but a stranger helding her tight. At kulang na lang ay itulak niya ito palayo sa kanya.

Ralf had cared and love her. Ito lang ang lalaking walang sawang nagpakita nang pagmamahal para sa kanya. Then why all of the sudden she felt so empty even when she was wrapped around her arms. Her body was longing for someone else. Lihim na kinagalitan niya ang sarili dahil sa inaasal niyang iyon. Duke doesn't even care for her. Para dito isa lang siyang bagay para sa paghihiganti nito. Kaya bakit ganun nalang ang nararamdaman niya. It was unfair that her heart longs for him. Pinili niyang ignorahin ang lungkot na lumukob sa pagkatao niya.

"Masyado akong nag-alala sa'yo. " Anito "Dapat nating ipakulong ang taong dumukot sa'yo?"Noon lang siya napatitig dito. He was planning to sue Duke, for kidnapping her.

"That wont be necessary." Mabilis na sagot niya dito na kinasalubong ang kilay nito. "May mabigat na dahilan ang taong iyon kaya niya nagawa iyon. " Walang kangiti ngiting saad niya. Nakatitig siya sa mukha ni Ralf. May nais siang makita doon. Saka ito natigilan. Sa mga mata nito ang pagtataka.

"Gusto kong alamin kung may katotohanan ang lahat nang iyon."

"What do you mean by that, iha?" Ang kanyang ama. Alam niyang napansin nito ang tila tood na kilos niya sa harap ni Ralf. Subalit nanatiling naroon ang mga magulang niya.

"I tell you when I find the answer dad."

"May maitutulong ba ako?" Nakapaskil pa rin sa mukha nito ang pag-aalala. Malayong malayo ito sa Ralf na sinasabi ni Duke. Hindi kaya nagkamali lang ito. At ibang tao pala ang Ralf na kilala nito. Subalit siya na rin ang napa-iling dahil doon. May mataas na credibilidad si Duke. Sa nakalipas na araw ay marami siyang inalam tungkol sa pagkatao nito. Ang trabaho nito bilang isang mahusay na NBI Agent, at ang desisyon nitong iwan ang trabaho nito. Almost two weeks ago. Para sa paghihiganti nito.

Si Art ang naka-usap niya tungkol sa mga impormasyong iyon. Nag-iwan ito sa kanya nang numero nito bago sila naghiwalay. Art assured her that Duke was really a good person. At kinumpirma nito sa kanya ang involvement ni Ralf sa kaso. Yaman lang at nagkaroon ang mga ito nang matibay na alibi na siyang pinaniwalaan nang korte.

"No, thank you, I can handle this." Kalmadong saad niya dito.

"DAMN IT!" malakas ang ingay na ginawa nang boting ibinato ni Ralf sa pasamano nang garden kung saan siya nakaharap. "Paano nangyari iyon, Marcos?" Galit na tanong nito sa tauhang tila balewala ang galit nito. Saka maikuyom ang kamao. Rage was written all over his face.

Pagmamay-ari niya ang isang travel agency na nagpapaluwas ang mga nais magtrabaho sa ibang bansa. At ang negosyo niyang iyon ang nakakapaglabas masok nang smuggle drugs sa bansa. Gamit ang mga human carrier, na binabayaran niya. Ilang taon na ang nakararaan nang pasukin niya ang negosyong iyon. He was trading smuggled drugs from Malaysia,and China.

"Hindi ako puweding mahalata ni Lara." Anito saka muling binalingan nag tauhan. "Hanapin mo ang taon iyon, Marcos, then kill him." Galit na utos niya dito. " Kailangang matuloy ang kasal namin ni Lara. Hindi maaring mabigo ako sa plano kung ito." Determinadong saad niya dito saka dinurog sa ashtray ang umuusok na sigarilyo. Kung bakit naman kasi gustong ipagpaliban ni Lara ang kasal niya. Napipikon siya pero wala siyang pagpipilian kundi ang magtimpi.