CHAPTER ELEVEN

8.9K 211 33
                                    


NAMIMIGAT ang talukap nang mata ni Lara nang magising siya. Pakiramdam niya ay napakahaba nang idlip niya And she felt so relax. She open her eyes with a smile on her face. Magkasama sila ni Duke kanina. Hinatid siya nito at---

Halos manlaki ang mata niya nang tuluyang magising ang diwa niya. She was in a room so familiar to her. Was it all a dream. Naroon siya sa silid na iyon. Ang silid na ginagamit niya sa isla.

Napabalikwas siya nang bangon nang mapagtantong tama ang hinala niya. And there she was, no mistake at all. Naroon nga siya sa kuwartong iyon.

"I'll take you home." Iyon ang sinabi sa kanya ni Duke. Kaya bakit siya naroon. On her barefoot she walk towards the door. Mabilis siyang lumabas doon.

"Duke!" Basag niya sa katahimikan nang boung kabahayan. Noon niya napansing bahagyang naka-awang ang study room. Tila may sariling isip ang paa niyang dinala siya doon. Saka marahang itinulak ang pinto.

Napahinto siya nang mapansin niyang nakatayo ito patalikod sa direksyon niya. He was holding a picture frame with his right hand. Saka ito humugot nang malalim na buntong hininga.

Hindi niya nagawang alisin ang mata niya dito. Hindi na niya kailangang hulaan kung sino ang nasa larawang iyon. She had seen that picture once. She can't help but envy her. Kahit matagal na itong wala sa piling nang lalaking nagmamahal dito. Nanatili ito sa puso ni Duke. For that she was so lucky. Natitiyak niyang maligaya ang mga ito kung hindi lang ito pinaghiwalay nang pagkakataon.

Naroon na muli ang pinong kurot na iyon sa puso niya. Suddenly she felt out of place. Alam niya kung gaano nito kamahal ang babaing iyon. He love her even after her death. At hindi niya mapigilang magselos.

Mas mahirap kalabanin ang taong kailanman hindi niya matatalo. Kung sana'y may magagawa siya para sa binata.

Akmang tatalikod na siya nang bigla itong nagsalita. "Will you marry me Lara?" Muntik nang masamid nang sariling laway niya si Lara nang bigla itong humarap sa kanya. Alam nitong naroon siya at pinagmamasdan niya ito. At ano ang sinasabi nito. He was asking her to marry him. Naroon ang kasiyahang gumapang sa boung sistema niya. She would love too marry him. And be with him for the rest of her life.

"No I can't." Halos hindi iyon lumabas sa lalamunan niya. "Hindi tamang matali tayo sa isa't isa dahil sa paniniwala mo sa buhay. You used me, para makapaghiganti ka. At alam kung pinagsisihan mo ang lahat nang ginawa mo. I can understand that." Aniya saka pilit ngumiti. She had to let him go. Dahil ayaw niyang mapilitan lang itong pakasalan siya. Dahil lang sa nangyari sa kanila. "Wala kang dapat panagutan sa akin Duke. What happened way back them was just sex. " The word was almost crushing her heart into pieces.

"Iyon lang iyon sa'yo?" Tiim bagang tanong niya. Saka mabilis na humakbang palapit sa kanya. Sa nag-aapoy na mata, marahas na hinila nito ang braso niya. "Anong klasing babae ka para mag-isip nang ganyan. Damn it Lara. Here I am offering you my name. Pero bakit dalawang ulit mo na kong tinatangihan ha." Puno nang hinanakit ang mata nitong nakatitig sa kanya. "I thought you--- shit." Nagtangis ang bagang nito sa galit. Saka marahas na kinabig siya nito. At sa marahas ding paraan ay inagkin nito ang nanginginig niya labi. Tila siya kandilang unti-unting nauupos dahil sa panlalambot ang tuhod niya habang boung init na inaangkin nito ang labi niya. She could feel pain and pleasure all at once. He was hurting her, but she don't want to made him stop. Sa sandaling iyon mas nangingibabaw ang pag-ibig niya para dito. She let her hands touch the firm muscle on his chest. She had missed him. Hinayaan niyang tugunin niya ang halik na iyon. She was enjoying the pleasure of his kissed when he abandon her. Then look at her with such astonishment.

"You said you don't want to marry me, but you did response on my kiss. " Puno nang amusement ang mukha nito.

"Bakit ayaw mong tangapin ang inaalok kong kasal sa'yo?"

"Dahil ayaw kong pakasalan mo lang ako dahil naguiguilty ka sa lahat nang nangyari sa akin. I want--- I want more than that Duke." Hindi niya mapigilang mapahiya. She knew she was asking too much. Alam niya. Pero iyon ang gusto nang puso niya. She want him to love her more that she does. "I want you to marry me because you love me, not because your felt guilty." Tuluyan na siyang napa-iyak sa harap nito. She just can't help it. Dahil alam niyang imposible ang hinihiling niya dito.

"Mahal kita Lara." Ang tinig na iyon ay nagpa-angat nang mukha niya saka siya napatititig dito. Gusto niyang isiping nanangip siya pero alam niyag hindi.

"No you do---" Kusang natigil ang protesta niya nang muli siyang halikan nito sa labi. It was quick kissed but enough to make he felt speechless.

"I made a promised to Army, on her grave, that I will never love any woman that I did loved her. Totoo iyon." Anang nitong hindi inaalis ang titig sa mata niya. " But I did broke that promise, Lara you made me break my promised. Dahil higit pang sakit ang naramdaman mo nang sabihin sa akin nang Ralf na iyon na magpapakasal pa rin kayo. I want to kill him. But I cant. Dahil kapag ginawa mo iyon, I will lose you. At ang isiping mawawala ka sa akin. It was more than any pain I couldn't imagine, sweetheart. Please--" mabilis na hinawakan niya ang kamay nito nang aktong luluhod ito sa harap niya. "Alam kong malaki ang ginawa kong pagkakamali. And I admit that I wanted to used you para makaganti. But when I start kissing you got so numb, and I had forgot everything I planned. And little by little, you mend my broken heart, Lara. " Halos hindi huminga si Lara habang pinagmamasdan niya ang mga matang iyon.

That look that made her feel in love everytime their eyes meet. And she wanted to be inlove everyday looking at those seductive,sexy looking eyes of his. It was the real beauty of that sad eyes she first say months ago. Then she smiled sweetly.

"Ugali mo talagang mangkidnapp nang tao huh."

" Ikaw lang naman eh. And I wont mind taking you. So are you marrying me my pretend wife? " Naroon ang kasiyahan sa mukha nito.

"Okay!" Tuluyang nagliwanag ang mukha nito. "On one condition."

"Kahit ano pa iyan deal." He said, then pull her close. Saka siya gumanti nang yakap.

"Remind me that you love me, always." Aniya saka pilyang ngumit dito. Alam niyang hindi niya maaring hilingin ditong kalimutan nito ang nakaraan sa buhay nito. But she can only promise him that she will made him forget his painful past. At palitan iyon nang magagandang alaala nang magkasama sila.

----wakas-----

Duke SebastianDonde viven las historias. Descúbrelo ahora