Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Metsia en güzel düğünlerden birine şahit olmuşken memnun olmayan tek kişi Hanabi'ydi. Hala Kagura'nın zalim bir kralla birlikte olmasını istemediği için bir zamanlar hayatını kurtaran en yakın arkadaşının düğününe bile gitmemişti. Kagura ilk başta buna kırılsa da daha sonra Hayabusa ve ona yaptığı kötülük aklına gelince umursamama kararı aldı.
Düğünden sonra gençler hep beraber eğlenceye gitmişlerdi. Bir çoğunun kafası güzel, bir kaç kişi kahkaha atıp duruyor, kimisi de kalkıp karaoke yapıyordu. Bütün herkes halinden memnun gözüküyordu.
Hayabusa yavaş adımlarla Kagura'nın yanına gitti. Onu gören Kagura aklındaki soruyu sordu. "Ne zaman evimize gidiyoruz?"
"Bir kaç saat içinde ayrılırız buradan. Saraya yakın güzel bir ev ayarladım."
Kagura gülmeye başladı. "Hayır, hayır." dedi biraz daha sırıtarak. "Gerçek evimizden bahsediyorum. Fynoko'dan."
Hayabusa bunu beklemiyordu. Kagura'nın ağzından ülkesi için 'ev' kelimesi çıkınca mutluluktan gözleri parladı. "Sen ne zaman hazır hissedersen o zaman gideceğiz."
"Yeteri kadar burada kaldığımızı düşünüyorum. Özellikle de benim."
"Bir kaç gün içinde yola çıkarız sevgilim."
Hemen sonra ikilinin yanında Alucard belirdi. Hızla Hayabusa'ya, "Gelinini kısa süreliğine çalıyorum." dedi ve Kagura'nın elinden tutup piste yürüdü.
Yavaş yavaş dans etmeye başlamışlardı. Kagura kafasını Alucard'ın göğüsüne koyunca gözünden bir damla yaş aktı. "Bu kadar zor olacağını düşünmemiştim." daha sonra Alucard'ın omuzunda olan ellerini biraz daha sıkı sardı.
"Hey, katil mi olamaya çalışıyorsun? Sanırım nefessizlikten öleceğim."
Kagura kıkırdadı ve kollarını biraz daha serbest bıraktı. Uzun ve sessiz bir dans boyunca konuşmadılar. Başka bir parça başladığı zaman Kagura'nın gözleri Hayabusa'yı bulmuştu. Kral dans pistinde Vexana ile beraber dans ediyordu. Kagura bu görüntüye çok sevinmişti.
"Nasıl hissediyorsun?" dedi Alucard biraz geri çekilip Kagura'nın suratına bakarak.
"Bilmiyorum. Bir yandan korkuyorum bir yandan mutlu ve huzurluyum."
"Korkunun sebebi de nedir?"
"Sanırım sizden ayrılacak olmam. Biliyorsun, artık Fynoko'da olacağım. Buraya, size çok alıştım. Her zaman ailem gibi oldunuz bana."
"Artık kendi aileni kurma vaktin geldi. Hey, söz ver bana. Oğlun olursa adını Alucard koyacaksın."
Kagura güldü. "Pekinya kız olursa?"
"O zaman da şey yaparsın, Alucardity."
Kagura gözlerini kocaman açarak şaşkınlığını belirtti. "Aman tanrım! Bu hiç komik değil..." sonra ikisi birden gülmeye başladı.
