Adelaide: Today For Tomorrow

Chapter 30

Chapter 30

Nakakabingi ang paligid. Putukan, sigawan at iyak ang umalingawngaw sa buong kampo. Sandaling natigilan ako na para bang napako ang aking mga paa sa kinatatayuan ko.

Then everything went back to me. The very first day when everything went to shit. It's back on my mind, the memories, the feelings that I felt at that moment. I felt hopeless. Parang nabingi ako sa hindi malamang rason. Nanginginig ang buo kong katawan sa takot. Ngunit hindi para sa sarili ko. Kung hindi para sa mga bagong minamahal ko.

"Aide!"

Bumalik ako sa katinuan dahil sa naging sigaw ni Phoenix. Hawak ng dalawa nyang palad ang aking ulo. Bumagsak ang luha sa aking mga mata bago ko mariing ipinikit ang mga ito. Focus, Aide!

"Are you okay?!" Sunod-sunod ang tango na isinagot ko kay Phoenix.

Mas lalong lumalakas ang mga sigaw.

"I'll get our truck after this and we will go home! Mag-ingat ka! Let's meet at the back when everything is under control." It was a rushed decision made by Phoenix.

Aalis na sana siya pero hinila ko ang kanyang damit at siniil sya ng halik. I don't know. I just feel the need to. I can't lose him this time. I won't lose them.

"I love you, Phoenix..." I uttered after breaking our kiss and going on different routes.

I saw Hakeem shooting changers which made my jaw fall. May mag inang muntikang madapa ang agad kong nilapitan. Namumutla sya gaya ng ibang nagtatakbuhan patungo sa main base.

Sa kabilang banda ay nakikita kong inaatake na ng Gehenna ang iba naming kasamahan. I prayed out loud for our safety especially to my loved ones. Hindi dapat ako panghinaan ng loob sa pagkakataong ito.

Ilang mura ang pinakawalan ko kasabay ng mga bala nang makita kung gaano karami ang changers na ngayo'y papalapit sa amin ni Hakeem. Hindi ito maaari! Mga Gehennas lang ang nakita ko kanina!

"May nagsabotahe ng kampo!" Sigaw ni Hakeem sa akin nang magkatabi na kami.

Hindi ako makapaniwala pero hindi ko na sya nilingon pa. A loud shriek echoed in the air. Everything was so intensed. Patuloy ang pag-atras namin ni Hakeem habang binabaril ang mga changers. Dumagundong ang aking dibdib sa takot nang makitang marami man ang bumabagsak, marami rin ang nadadagdag.
"Fuck!" We both cursed when a Gehenna jump right in front of us.

It snarled on us, showing us how hungry they are. We fired but it dodged our bullets like some kind of animal with a human brain. Hindi ako makapaniwala. May talino ang mga halimaw na ito.

Nagkabutas-butas na ang katawan nito pero patuloy lamang ito sa paglapit sa amin.

My gun clicked at agad akong napatingin kay Hakeem dahil parehas na kaming naubusan ng bala. Napamura ako dahil ngayon pa talagang hindi na namin alam kung sino o ano ang uunahin. I took my pistol out and started shooting the Gehenna again but I always missed it's legs.

"Over here!"

I saw Fred waving at us and before we even decided it, we run towards where Fred is before we heard something being drop to where we just came from. Halos mawalan ako ng lakas nang makitang nakasunod sa amin ang Gehenna.

I cried when I cut my shin with the wood as we were running. Something explode from behind us followed by a horrendous shriek from the Gehenna. Agad naman akong dinaluhan ni Hakeem at hinila palayo sa may mga nasusunod.

When I turned around to see it, body parts of the changers are on fire after being hit by the bomb. At hindi na rin gumagalaw ang Gehenna.

"Ang sakit!" I cried when Hakeem put me down on the ground.