Adelaide: Today For Tomorrow

Chapter 34

Warning: SPG ahead! Not for young minds. Kung masyado ka pang bata at ayaw mo madumihan ang utak mo, just skip the — part! Pleaseeeeee. 😬🙏 Thank youuuu!

Chapter 34

Phoenix's attention is now all on me after he apologized to his mother for making her worry. Bumalik si Selena sa sigla ngayong nandito na si Phoenix. Hindi ko mahihigitan ang pag-aalala ng isang ina.

"I'm sorry, Aide..." Muling paghingi ng tawad ni Phoenix habang nakaupo sa sofa at ako ay nakaupo sa upuan na nakaharap sa kanya.

Mula nang makapasok kami dito sa kwarto ay paulit-ulit na ang paghingi nya ng tawad. Nakuntento na ako nang matapos ko ng gamutin ang mga sugat na natamo ni Phoenix nang nasa labas sila.

"Okay na ako. Nag-alala lang ako masyado, kaya dapat sa susunod ay sasama na ako." Nakasimangot kong sabi.

He has scratches on his arms na natamo nila dahil sa mga mababangis na hayop na nakalaban nila sa labas. Yes, animals weren't infected pero dahil siguro sa gutom, kung anong pwede ay susubukan nilang kainin. They need to survive, too. Naaawa ako sa kanila.

Ikinuwento na sa akin ni Phoenix ang nangyari.

Nakuha nila ang mga kakailanganin. Nagpasya na silang umuwi no'n pero nagkasundong lilibot muna sa buong lugar dahil baka may mahanap pa silang pagkain. Wala raw gaanong changers sa lugar na pinuntahan nila kahit maraming mga establisyemento at kabahayan. Hindi na sila nagtaka dahil alam naman nilang kung nasaan may posibleng pagkain, nandoon rin ang mga changers. Nang aalis na sana sila ay nakarinig sila ng isang putok ng baril kaya pinuntahan nila ito at nakitang sandamakmak na changers ang nasa isang dalawang palapag na bahay. Sa itaas ay nakita nilang may mga survivors sa loob. Even if it's too risky, they did what they have to do and save them. It was too difficult dahil sa dami ng mga changers kaya umabot ng ilang oras ang kanilang pag rescue. Hindi rin naman nila magawang iwan ang mga survivors. Nang tuluyan na nilang mailigtas ang mga ito ay nagsimula na silang bumyahe nang makitang nagkakagulo ang sasakyan na nakasunod sa kanila kung saan naroroon ang mga survivors.

One of them turned into a changer which made the situation even more dangerous. There were six but only four reached here. Phoenix cannot take the risk para bumyahe kahit nakababa na ang araw kaya nagpasya nalang silang magpalipas na lamang ng gabi roon. That's when they encountered the stray dogs.

"They don't look normal dogs anymore. Maybe what they ate turned them into something more aggressive like the changers and Gehennas."

Nabahala ako sa kanyang sinabi no'n.

"Aide, I love you." Phoenix said as he caress my shoulder.

"I will never let you go without me again."

Tumango si Phoenix bago lumapit sa akin para bigyan ako ng mainit na halik. The temperature went hotter even if it's still morning and we're on a mountain. Phoenix's kiss went deeper, warmer and sweeter that made my inside to release moist.

He lift me holding my butt as he transferred me to his lap without breaking the kiss. I don't care anymore kung may pumasok. I just wish no one would dare. Mas lalong lumalim ang halik namin sa isa't isa at nagwawala na ang aking buong sistema dahil sa init na nararamdaman ko. I miss him, need him, I want him so bad.

Phoenix pulled my shirt up leaving me in my bra. His lips went to the center of my chest and left wet kisses in there causing me to moan. My hand is on his head. Hinubad ko ang kanyang suot na damit. I'm getting impatient becuase of the intensity building inside me. I stood in front of him and take off my pants causing him to stare and bit his lips. Naiwan sya sa kanyang suot na pantalon habang ako ay nakasuot na lamang ng aking panloob.