ပျော်ရွှင်ဖူးတဲ့အတိတ်တွေကိုမတမ်းတတော့ဘူး။
ပျော်ရွှင်ရမယ့် အနာဂတ်မှာ ကိုယ့်ဘေးနား
မင်းရှိနေပေးပါ။
Lisa ရဲ့စိတ်ကူးထဲကအိမ်ငယ်လေးပြန်လည်
အသက်ဝင်လာဖို့နီးကပ်နေခဲ့ပြီ။
" ကိုယ်တို့လက်ထပ်ပြီးရင် ဒီအိမ်လေးမှာနေကြမယ်"
Jennie ကိုသူ့အိမ်လေးဆီခေါ်လာခဲ့သောနေ့။
သူမ ခေါင်းအသာညိမ့်ပြရုံသာ။
" နောက်တစ်လနေရင်လက်ထပ်ကြမယ် NiNi "
Lisa ၏စကားသံကတည်ငြိမ်စွာပင်။
Jennie ၏လျှောက်လက်စခြေလှမ်းတွေရပ်သွား
ပြီး သူ့ကိုလှည့်ကြည့်လိုက်တယ်။
" ပျော်ရွှင်ရမယ် ထင်လား Lisa "
" အင်း မင်းပျော်ရင်ပေါ့ "
" ကျွန်မကတော့ကျိန်းသေ...."
" ဆက်မပြောလည်းရတယ် NiNi
အိမ်ပြန်လိုက်ပို့ပေးမယ် "
Jennie စကားတွေမှာသူနာကျင်ရမှာ။
ကိုယ့်ကိုမချစ်ပါဘူးဆိုတဲ့သူနဲ့လက်ထပ်ဖို့
ဆုံးဖြတ်လိုက်ကတည်းက Lisa ဆိုတာ
သိပ်ကိုအေးစက်လွန်းရာကျနေမလား။
Jennie လက်ကိုဆွဲကိုင်ကာ ခြံပြင်ကိုပြန်ထွက်
လာတယ်။ ကားတံခါးဆွဲဖွင့်ပေးရင်ထိုင်စေတယ်။
Jennieဟာရုန်းကန်မှုမရှိနာခံလျက်။
Lisa ကားစတင်ထွက်ခွာချိန်မှာပဲ
Jennie မျက်လုံးတွေမှေးမှိတ်ထားလိုက်တော့သည်။
Jennie အတွေးတွေ။
သူမ Lisa မချစ်ပေမယ့် ပိုင်ဆိုင်ချင်တာ။
သူမသိရသလောက် သူအရမ်းအေးစက်တာပဲ။
Lisa ကော်ဖီဆိုင်တစ်ခုရှေ့မှာကားရပ်လိုက်တယ်။
" NiNi ကော်ဖီသောက်ရအောင် "
ပုံမှန်အတိုင်းပါပဲ။ Lisa က Jennie လက်ကို
ဆွဲလျက်ကော်ဖီဆိုင်လေးထဲဝင်သွားတယ်။
ထောင့်အစွန်းနားကခုံမှာဝင်ထိုင်လိုက်ကြတယ်။
" ခဏစောင့် ကိုယ်ကော်ဖီသွားမှာလိုက်မယ် "
Jennie ကိုထိုင်စေပြီး Lisa ကောင်တာဆီ
ထထွက်သွား၏။ ကော်ဖီနှစ်ခွက်ရဖို့အချိန်
အတော်ပေးရပုံပဲ။ လူအရမ်းရှုပ်နေတာမျိုး
မဟုတ်တာတောင်မှ Lisa ကြာနေသည်။
Jennie ကောင်တာဆီလှမ်းကြည့်လိုက်တော့
ကော်ဖီဖျော်တဲ့ကောင်မလေးနဲ့ စကားပြောနေသောသူ။
