Accidental Love Affair (Published By Bookware)

Chapter 6: It's Official

Author's note: 

Kung dati ka ng nagbabasa nito (after deleted contents) balikan mo ang chapter 5 dahil may idinagdag pa ako. Thanks!

---------

On the way back to Manila, we drove separately at alangan naman na iwan ko ang kotse ko para lang makasabay sa kanya. Effort lang? Pero, ayon, nakabuntot lang siya sa akin.

Sinundan niya ako hanggang sa apartment at hinatid ako sa floor ko.

We don't have to say it but I know we are both happy as we walk hand in hand. He kissed me on my forehead and we bid each other goodbyes.

And now, I'm back in my crazy world. But it's less crazier now that I have Rick. Wait, is he for real? Hindi pa rin ako makapaniwala! Nakakaloka talaga. Gusto kong magtatatalon sa tuwa.

Inayos ko na ang mga gamit ko nang biglang nag-ring ang cellphone ko. Si Rick!

"Hi!"

"Hello." I am all smiles.

"I miss you already."

Natawa ako. "Me too." I said and it's true.

"Sige pahinga ka na muna, I'll see you." He said.

Parang bumalik ako sa pagiging teenager dahil kung kiligin ako, wagas! I haven't felt like this in such a long time. I lied on my bed, my thoughts still about Rick. How could I be so lucky? Salamat talaga Lord!

Nagising ako sa ring ng cell phone ko. It's already 6pm and Rick is calling.

"Hello?" I said in a groggy voice.

"Hi. Kumain ka na?"

"'di pa kagigising ko lang."

"Good, punta ako diyan, dalhan kita ng pagkain."

"Pero.." Binaba na niya ang phone bago ko matapos ang sasabihin ko.

Nataranta na naman ako. Inayos ko ang mga kalat at saka naligo ako at nagbihis. I've never moved this fast. Makalipas ang 15 minutes narinig ko na ang doorbell.

Nakawhite T-shirt lang siya, blue jeans at tsinelas. Kahit siguro nakapambahay 'to, ang hot niya pa rin. Hay! Umayos ka Meg! Pinatuloy ko siya sa apartment ko.

"Wow, nice, ang ganda place mo." He commented.

"Syempre naman." I simply said. "Lagay mo nalang diyan sa mesa." Kumuha ako ng plato, kubyertos at baso para sa aming dalawa. Siya ang naghain ng mga dala niyang take-out.

"Ang dami mo namang dala. Mauubos ba natin to?" Chinese food ang dala niya.

"Oo, tiwala lang." Tumawa siya. We talked over dinner about our plans and stuff. Basically, about everything. I can't help but notice how perfect he is. Is that even possible? Is this really possible?

Pagkatapos namin kumain ay binuksan ko ang TV at naupo kami sa sofa. Inakbayan niya ako. Naiilang ako but he made it easy for me. Ang sarap sa pakiramdam. Nakatingin ako sa TV pero hindi ko alam kung ano ang pinapanood namin.

"So, tayo na diba?" Tanong niya.

"Huh? Ewan." Maang-maangan pa more.

"Ay ang gulo mo ah!" Sabi niya.

Natawa ako. "I'm a woman. We are naturally confusing creatures. Tsaka 'di ka naman nagtanong ng formal eh." Paratang ko sa kanya.

"Gano'n?" He looked me straight in the eyes, his hand on my shoulders. Kinabahan ako. Nahihirapan yata akong huminga.

"Meg, will you please be my girlfriend? Pretty please?" Seryosong tanong niya.

Hindi na ako nagpaligoy-ligoy pa. I grabbed the opportunity. "Yes Rick, I will be your girlfriend."