Από την πρώτη στιγμή που ανέβηκε ο Ρωμανός στον θρόνο, πολλοί και διάφοροι με τους οποίους είχε γλεντήσει, όχι ιδιαίτερα καθαροί στο ήθος, σπεύσανε να του προσκολληθούν ξανά, για να τους δώσει θέσεις και αξιώματα ως συμβουλάτορές του. Πίστεψαν γαρ ότι ο χαροκόπος νιος θα ήταν πολύ ευχειραγώγητος, πως θα κατάφερναν να τον πείθουν πάντα προς την κατεύθυνση που ήθελαν και τους συνέφερε. Ο Ρωμανός, πάντως, μες την καλοσύνη του και εν μέρει τη λίγη νεανική του αμεριμνησία, τους δέχτηκε στο πλάι του, και μάλιστα αντικατέστησε με αυτούς τους αξιωματούχους και συνεργάτες του πατέρα του, στους οποίους βέβαια δε φέρθηκε με περιφρόνηση, αλλά αντίθετα τους μοίρασε πολλά χρήματα και αξιώματα και δώρα, δείχνοντας ήδη πιο εύστροφος και συνετός απ' ό, τι ίσως κάποιοι θα περίμεναν, λόγω των νιάτων του και της πρότερης εφηβικής διαγωγής του. Ευτυχώς για τον νεαρό βασιλιά, μεταξύ των καινούριων του αυλικών εμπίστων υπήρχαν και άνθρωποι πραγματικά σώφρονες, ικανοί και δαιμόνιοι, όπως ο πατρίκιος Θεόδωρος Δαφνοπάτης, ο πρωτοσπαθάριος Σισίννιος, οι Φωκάδες φυσικά, μα πάνω απ' όλους ο Ιωσήφ Βρίγγας, τον οποίο το παλικάρι αναβίβασε σε παρακοιμώμενό του, μετά από προτροπή και του ίδιου του ευνούχου.
«Ρωμανέ, σ' εξορκίζω, τώρα που έγινες αυτοκράτορας, να φανείς επιτέλους νουνεχής... Να με ακούς προσεκτικά, όταν σε συμβουλεύω, και να κρατήσεις σε απόσταση άνδρες επιβλαβείς και σφαλερούς και έκφυλους, αλλά και γύναια ακόλαστα και πορνικά που συνήθιζες να συναναστρέφεσαι...»
Αυτά έλεγε ο Βρίγγας, φροντίζοντας δεξιοτεχνικά να μην κάνει αισθητό στον Ρωμανό ότι με τα «ακόλαστα και πορνικά γύναια» συναριθμούσε και τη Θεοφανώ. Όσο και να μην τη συμπαθούσε τη Λάκαινα, τη μισούσε σχεδόν για την ακρίβεια, εντούτοις ήταν η γυναίκα του και η αυτοκράτειρα, και γνώριζε δυστυχώς ότι ο νεαρός του αφέντης, στραβωμένος απ' τον έρωτα, δε σήκωνε κουβέντα όσον αφορούσε εκείνην. Τουλάχιστον, θα φρόντιζε να την κρατά με νύχια και με δόντια μακριά του· ας την είχε σύντροφο πιστή στην κλίνη, με κανέναν τρόπο όμως και στον θρόνο...
«Έννοια σου, Βρίγγα, και τώρα που 'γινες δεξί μου χέρι θα σε υπολογίζω ακόμα περισσότερο» τον διαβεβαίωνε ο νεαρός αυτοκράτορας. «Πάντοτε σε υπολόγιζα, δηλαδή...»
«Τι τους μάζεψες όλους αυτούς τριγύρω σου, άντρα μου;» του ζήτησε γρήγορα να μάθει η Θεοφανώ, που στο δεύτερο τρίμηνο της κύησης μπορούσε ακόμα φυσικά να τριγυρνά στο Παλάτι και να παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις. «Τους γνωρίζεις; Τους εμπιστεύεσαι;»
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
Αυγούστα Θεοφανώ, η Λάκαινα #historicalfiction2020 #TYS2020
Historical FictionΉταν όμορφη κοπέλα, πολύ όμορφη, η Αναστασώ, η κόρη του ταβερνιάρη Κρατερού από τη Σπάρτη. Αυτή η ομορφιά της θάμπωσε το βασιλόπουλο του Βυζαντίου, τον μετέπειτα αυτοκράτορα Ρωμανό τον Δεύτερο, την πήρε γυναίκα του κι έγινε η αυγούστα Θεοφανώ, αυτή...
