"Ruhun, ruhuma emanet. Gücün yetiyorsa alırsın seni benden!" Kulaklarıma dolan kükreme sesiyle içimde ki dağlar sarsılmıştı.
Sevgilim,korkuyordum.
Bu sevginin bizim ecelimiz olmasından çok korkuyordum.
Bu hikaye bir kuğunun hikayesi.
Kuğunun ağı...
Sevdiğiniz şarkı sözlerinide unutmuyoruz tabii ki.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
- İYİ OKUMALAR -
Dudaklarımın üzerinde büyük bir şehvetle hareket eden dudaklarla yerle bir olmuştum.
Ellerim sıcak boynuna büyük bir ihtiyaçla tutunmuş ve oradan ayrılmamaya yemin etmiş gibiydi sanki.
Ellerim bile onun teninden ayrılmak istemiyordu.
Aramızda ki bu çekim belki de bizi yerle bir edecekti ama korkmuyordum.
Hayır, bu bir yalandı.
Deli gibi korkuyor ve şu an onun kollarının arasından ayrılıp bu odadan arkama bakmadan çıkmak istiyordum.
Düşüncelerim beni boğmuş ve ellerimi boynundan çekip, gömleğinin örttüğü sert göğsüne doğru indiğinde onu büyük bir güçle kendimden uzaklaştırmıştım.
Başımı Poyraz'ın yattığı yatağa doğru çevirdiğimde, onun hâlâ uyuyor olduğunu görmüştüm.
Saçlarımı geri doğru attığımda, başımı arkaya çevirecek cesareti bulamadım kendimde.
Dudaklarımın üzerinde ki sıcaklığı hâlâ hisseden benliğim, üzerime bir çığ gibi düşmüş ve beni altında bırakarak can çekişmeme izin vermişti.
" Ne o ? Cesaretin söndü mü küçük kız ? " Sesinde barınan alay ve birazda olsa öfke kulaklarıma acı bir çığlık gibi dolmuş, kaşlarımı çatmama sebep olmuştu.
Sakin ol.
Başımı tekrardan ona doğru çevirdiğimde, ellerini kumaş, boru paça pantolonunun içine sokmuş bir şekilde duvara yaslanmış, yüzüne de her zaman ki ifadesini yerleştirmişti.
Ukala.
Ben daha demin bu adamın etkisi altına girip, onunla öpüşmüştüm değil mi ?
Canım çıksaydı keşke.
Kollarımı göğsümün altına birleştirip yüzüme hafif bir tebessüm kondurduğumda kaşlarını çatmış ve dudaklarını yalamıştı.
