"Ruhun, ruhuma emanet. Gücün yetiyorsa alırsın seni benden!" Kulaklarıma dolan kükreme sesiyle içimde ki dağlar sarsılmıştı.
Sevgilim,korkuyordum.
Bu sevginin bizim ecelimiz olmasından çok korkuyordum.
Bu hikaye bir kuğunun hikayesi.
Kuğunun ağı...
"Herkes buraya ME'VA kitabının sizin için ne anlam ifade ettiğini yazabilir mi acaba ? Bunu okumak bana o kadar çok mutluluk verir ki, tahmin edemezsiniz. ✨"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
• Keyifli Okumalar •
Sessizliğin cirit attığı odada, suskunluğa sanki yemin etmişiz gibi konuşmuyorduk.
Durduramadığım bir istek dürtüp duruyordu beni, ona dokunmam için. Biraz çekiniyor, biraz da...
" Dokun hadi ona! "
Titreyen elimi kaldırıp sakallarının örselediği yanağına yerleştirdiğimde, masanın üzerinde duran bakışları bana dönmüş ve oda elini saçlarımın üzerine koymuştu.
Ellerim dolanıyordu yüzünde. Ellerim büyük bir narinlikle dokunmak için çırpınıyordu yüreğine. Elleri, zarar vermekten korkarmış gibi dolanıyordu saçlarımın arasında.
Zihnim, bu ayrıntıları bana hatırlatmış ve kalbimin bir tık daha hızlı atmasına sebep olmuştu.
Sonra düştü elim yüzünden, ayrılmak zorunda kaldı elleri saçlarımın arasından.
Masanınüzerinde duran bardağını kemikli eliyle kavramış ve dudaklarına yaklaştırarak, son yudumunu da içmiş oldu Behram Karazade.
Ellerimin arasında duran istiridye kabuğunu hafifçe okşuyor, dudağımın kenarında oluşan gülümsemeyle mutluluğumu yaşıyordum.
Bu mutluluğu sonuna kadar hak ettin diye bağıran küçük kıza karşı ilk defa kulaklarımı kapatmamış ve ona hak vermiştim.
Hak ediyordum.
Gözlerim, elimde tuttuğum istiridye kabuğundan ayrılıp çaprazımda oturan adama kaydığında, alnına dökülen siyah saçları ve içkiden dolayı hafifçe kızaran gözlerini görmüş ve elinde tuttuğu bardağını alıp, kendi tarafıma koymuştum.
