Chapter 9

8 1 0
                                    

Warning: Sensitive imagination a head.

Cinde

"Anong magandang gawin upang hikayatin ang isang tao?" dinig ko ang boses ng president ng GAS habang kausap si Revin.

Pagkarating namin kanina. Ito na agad ang bumungad sa amin though malapit ng matapos ang booth ngunit may kulang pa rin. At simula pa kaninang pagdating namin si Revin agad ang kina-usap. 'Eh dapat ako iyon eh.' Bukod sa kami ang partner parehas din kaming president. Chansing.

"Are you okay?" napatingin ako sa nagsasalita sa aking likod.

"Tapos na pala kayong mag-usap?" may bahid na inis kong tanong.

"Hmmmm." mukhang hindi niya napansin dahil nagsimula na siyang magcut sa mga letters. Tinitigan ko siyang mabuti. Hindi maikakaila na lapitin siya ng mga babae. Gwapo naman si Revin at talagang attractive siya kahit saang anggulo tingnan.

"What?" natauhan ako ng marinig ko siyang magsalita. Nakakahiya. Bakit niya pa ako nakitang nakitingin sa kanya. Sa malamang may mata ang tao, malamang napansin niya iyon.

"Wala.....Ang gwapo mo lang kasi ehh.." huli na ng matanto ko ang aking sinabi. Opss. Nakakahiya.

Tumaas ang sulok ng kanyang labi. Sinusupil nito ang ngiting gustong kumawala. Kahit ganoon bumakat ang dalawang dimples sa kanyang mukha. Mula ng makilala ko si Revin. Iba siya sa mga lalaking minsan ko ng nakilala. Malayo rin si Revin sa aking kapatid. Ehh, teka bakit ko ba kinocompara siya sa aking kapatid. Sira!. Pangangaral ko sa aking isip. Ang kapatid ko ang mukhang isip bata pero hindi naman masyado dahil na paka-istrikto niyon.

"Saan ka pagkatapos dito?" Napataas ang kilay ko sa tanong niya. Yayain niya ba akong lumabas. Huwag assuming ghurl. Magiging hypocrita lang ako kung sasabihin kung kailan man hindi ako nagka-interes sa kanya. Minsan nadin kaming nagkasamang dalawa at masasabi kong ang saya niyang kasama.

It was happened that time that my brother left me here in school. I was just going to grab some taxi when he offered me a ride. At first I have doubt but when I receive a text from my saltik brother I have no choice but to let him. Akala ko uuwi na kami deresto ngunit nagulat nalang ako ng dinala niya ako sa isang playground.

Playground where most of toddler would play a recreational games. Ito ang lugar kung saan matuto kang makipag-kaibigan.

"Anong ginagawa natin dito?"

"Don't be bothered. I just brought you here to buy ice cream."

"Ice cream!" Tumango ito sa akin at naunang lumabas. Akala ko para sa amin lang ang ice cream na bibilhin niya but to my surprise lahat ng batang naglalaro doon binigyan. A soft gesture that nelted sone parts of my heart. Sometimes its really hard to believe that someone could done such this things but the most unbelievable if you don't expect the person who dit it.

"Uuwi na."

"Sabay ba kayo ng kapatid mo?"

"Oo, eh." ngumiti ako sa kanya bago pinagpatuloy ang kanina ko pang ginagawa.

Four in the afternoon na ng namalayan ko ang oras. Mukhang hindi rin napansin ni Revin ang oras dahil tutok na tutok ito sa kanyang ginagawa. Nakakunuot ang nuo nito.

"Psst!"

" Psst!" lumingon ito sa akin Iminuwestra ko sa kanya ang relo ko. Tiningan niya rin ang time sa kanyang wrist watch. Napabuntong hininga ito bago tumayo at niligpit ang nakakalat na gamit malapit sa kanya. Tiningnan ko lang siya. Umalis ito at pumunta sa harap ng Presideng ng GAS.

Cinde Carin (A Broken Dilly)Where stories live. Discover now