Mayın (Finish)

İntihar ettiren sorunlar

Yıldızlamadan başlamayın lütfen.
1 hafta sonra
Karol
1 haftadır okula gitmiyordum. Neden mi? Bunu arkadaşlarımda soracağı için iki kez anlatmayayım ordan duyun. Ama ben ve babam çok zor şeyler yaşadık. Bu bir haftada arkadaşlarımdan gelen hiç bir aramalara,mesajlara cevap vermedim. Beni çok merak etmiş olmalılardı. Bugünde okula gitmedim ama jam and roller'a gidecektim. O yüzden üstümü giyindim ordan sonrada babamın zoruyla bir yere gidecektim. Ne mi? Sürpriz.

Ve evden çıktım. Arabayla direk jam and roller'a geldim ama hala 1 hafta geçmişte olsa hala moduma girememiştim. Bizimkiler içerde değildi ama karşı takım burdaydı. modum düşük olduğu hiç onlarla uğraşmadan Lio'yla konuşmaya başladım. Evet biz onla ara sıra konuşuyorduk ama ekibi bunu bilmiyordu. Sanırım pot kırmıştım ama umrumdada değildi. Sesimden bile üzgün ve modumun düşük olduğu belli oluyordu. Tezgahın ordaydı bende yanına gittim.

K:Nasılsın Lio
R:Ne oluyor burda?
L:Hiçbir şey, iyiyim Karol ama sen 1 haftadır nerdeydin?nasılsın? Ve bir şey mi oldu?
K:ilk öncelikle neden diye sorma hastanedeydim,ikinci olarak iyiyim,üçüncü olarak ne olmadı ki?, dördüncü olarakta bana çilekli milkshake hazırlar mısın?
L:tamam ama bu konu burda kapanmadı tamam mı?
K:tamam.dedim ve minik bir şekilde gülümsedim. Beni seven birilerinin olduğunu bilmek güzel.
Dedim. Yanımda Ruggero vardı bu yüzden seven kelimesini bastırarak söylemiştim. Ama onlar hala şaşkın şaşkın bakıyordu.
L:ne demek.
R:(sinirlice ve şaşkınca)Lio bu ne demek oluyor?
K:(ona dönüp) hiç bir şey olmuyor. Sadece Lio benim arkadaşım. Oldu mu? Biz onla düşman değiliz. Ama merak etme o benim ajanım değil. Değil mi lio?
L:aynen Prenses.
R&RE:PRENSES
K:ahh kulağım bugün kim ses ayarlarınızla oynadı sizin. Neyse. Lio'ya döndüm ve elimle oturcağım yeri işaret ettim.
K:ben şurdayım Lio
L:tamam hemen geliyor.
Dedi bende geçip yerime oturdum ve telefonumu elime alıp Valuları beklemeye başladım. Neyseki çok uzun sürmedi. Valu somurtarak girdiği kapıda beni görünce sevinçten çığlık attı.

V:KAROL. Dedi ve bana doğru koşuyordu. Bende oturduğum sandalyeden kalktım ve Valu'yla sımsıkı sarıldık.
V:ne oldu? Ha sen nerdesin? Telefonlarıma niye cevap vermiyorsun? Neden 1 haftadır okula gelmiyorsun? Neden halsiz ve mutsuz görünüyorsun? Ya kızım söylesene ne oldu? Bunları tek nefeste söylemişti ve bu beni biraz olsun güldürmüştü.
M:Valu'm sanki izin verdinde söylesin kız bir dur.
K:(gülerek) evet Valu sakin
V: sen sus çünkü sana sinirliyim kaç kere aradım insan bir kere açar değil mi Karol? Bir anda yüzüm solmuştu.
K:üzgünüm Valu ama çok kötü şeyler oldu. Valu diyordum ama karşı takımda benim takımda bizi dinliyordu.
V:ya Meleğim ben senin için endişelendiğimden şey ettim. Ne oldu?
K:A-an.. Dedim ve biraz bekledim gözlerimi kapattım ve güç toplamaya çalıştım ama yine titrek sesimle.
K:Annem geldi.
Herkes:NE
V:o kadının burda ne işi var?
M:bir hafta bu yüzden gelmedin dimi? Başka bir şey yok.
K:....
A:Balım cevap ver.
K:intihar etmeye kalktım.
Herkes:NE
K:(ağlarken) yeter şunu diyip durmayın.
V:KAROL BUNU NASIL YAPARSIN?
Herkes bana bu şekilde bağırmaya başlamıştı ve ortalık yangın yeriydi. Her zaman küllerimden tekrar doğardım ama sanırım artık doğacak külüm kalmamıştı. Yorulmuştum. Hayattan uçup gitmek, sonsuz uykuya dalmak,sorunlarımdan kurtulmak istemiştim. Ama yine olmamıştı.
K:YETER.
Herkes susmuştu artık ben konuşuyordum.
K:NE YAPSAYDIM YA NE YAPSAYDIM? BENİ TERK EDEN KADIN KOCASIYLA GERİ EVİMİZE GELDİ. BANA BENİ ÖZLEDİĞİNİ SÖYLEDİ.BABAMDA BENDE YIKILDIK. NE YAPSAYDIM? Artık bağırmaktan boğazım ağrıyordu ama umrumda değildi.ZATEN GİDİYORDUM AMA ŞİMDİ HER GÜN PSİKOLAĞA GİTMEM GEREKİYOR.durdum ama sonra devam ettim.YA SİNİR KRİZLERİM ÇOĞALDI, NEFES DARALMALARIM ARTTI. İKİ BİLEĞİMİ ÇOK DERİNDEN KESEREK İNTİHAR ETMEYE KALKTIM AMA SİNİR KRİZİNDEYDİM. VALU SİNİR KRİZİNDEYDİM.O AN DÜŞÜNDÜĞÜM NE BEN NE SEN NE DE SİZ VARDINIZ.SADECE ELİMDE JİLET, KAFAMDADA MİLYONLARCA SES VARDI. BABAMI ÜZDÜM.BABAM BÜTÜN YARALARIMI GÖRDÜ.ONUNLADA KARŞILAŞTIM VALU.durdum.hıçkıra hıçkıra ağlıyordum artık.ÇOK ZORDU TAMAM MI ÇOK? BANA YAKLAŞTI,ONDAN KAÇARKEN BİLMEDİĞİM SOKAKLARADA GİRDİM. KORKUDAN ELİM AYAĞIM TİTRİYORDU. BEN HALA KENDİMDE BİLE DEĞİLİM SADECE SİZİ GÖRMEYE GELDİM.
Dedim. Artık ölüm sesizliği vardı. Ve herkes ağlayarak bana bakıyordu. Karşı takım bile. O an yavaş yavaş nefessiz kaldım. Ne mi oluyordu? Nefes darlığı sorunum ortaya çıkmıştı ve benim ilaçları içmem lazımdı. Bir elimi göğsüme koydum ve nefes almaya çalıştım.

V:Karol,Karol iyi misin?
K:çan-çantamda il-ilaçlarım v-var.
V:tamam,tamam.dedi ve telaşla çantamı açıp ilacı aramaya başladı.
V:Mike sende su getir çabuk.
M:tamam.dedi ve su getirmeye gitti. Diğer kişilerse nefes almamı sağlamaya çalışıyordu.
V:BULDUM,Buldum.
M:getirdim.
Dediler ve bana uzattılar bende bir sandalyeye oturup içtim. Artık yavaş yavaş nefes almaya başlamıştım.
Benim grup bir anda bana sarıldılar ve özür dilediler. Ve kapıda biri belirdi.

K:Anne
KE:NEEE
KA:kızım
.......