Mayın (Finish)

sebastian

Yıldızlamadan ve takip etmeden başlamayın

Karol

sabah gözlerimi açtığım anda Ruggeroyu gördüm ve görmemle kalkmam bir oldu. Tabi bu olmasını istediğim şeydi. Eliyle belimi o kadar sıkı sarmıştı ki kurtulamadım.Elimi yana uzatıp telefonumu aldım ve saate baktım daha 1 saat vardı ama ben Ruggeroya bu kadar yakında duramazdım.

K:offf Ruggero kalk 

K:Ruggero

R:offf efendim Karol uyansanda beni uyandırmak zorunda değildin

(ceren:bu sefer kabul ediyorum sende oduncuksun Ruggero bey)

bunları gözü kapalı ve uyku haliyle söylüyordu sanırım daha belime sımsıkı sarıldığını anlamamıştı.

K:Ruggero bende senden habersiz kalkmak isterdim ama uyurken ellerini sımsıkı belime sarmışsın kalkamadım.

bu dediğimle gözünü açtı halimize baktı sonra ellerini bedenimden çekip özür diledi. Bende hala soğuk tavırlarımla bir şey olmaz diyip eşyalarımı aldım ve odadan çıktım.Dün kıyafetleri yanıma koymuştu çıkarken onlarıda almıştım bu yüzden direk banyoya girip üstümü değiştirdim.Dün etek giydiğim için rahatsız olursam diye şort almıştım.Bana gömleklerinden vermişti.Üzerime geçirdim ve yakasındaki bazı düğmeleri göğsüm çok açık olmayacak şekilde açtım daha sonrada kollarımı biraz geriye çektim altımada şortu giyince bence güzel olmuştu ve bir erkek parçasına benzemiyordu. Saçımıda açık bırakıp banyodan çıktım. Ama gömleğinin kokusu beni benden alıyordu.

sanki daha önce koku alamıyormuş ve şimdi ilk kez aldığım için doya doya kokluyor gibiydim. Peki bu doğru muydu? biz düşmandık ve benimde onunda sevgilisi vardı. Bizden olur muydu? diye düşündüm biraz. Sonra bu düşünceleri kafamdan silmeye çalıştım. Biz kesinlikle olmazdık üstelik o benim kalbimi çok kırmıştı ve ben artık karanlık bir kızdım evet o kadar kırmıştı ki beni ben korktuğum karanlığıma sığınmak zorunda kaldım.

bütün düşüncelerimi kenara bırakıp aşağıya indim ve telefonuma bakmaya başladım.Önüme bakmadığım için ayağım takıldı ve tam düşcekken Ruggero beni tuttu. Şuan çok yakındık ama ona olan mesafemi korumalıydım. Kalkıcaktım ama izin vermedi.sadece birbirimize akıyorduk artık ani  bir haraketle ondan kurtuldum. tam kapıdan çıkıcaktım ki.

R:nereye?

K:okula?

R:yemek yemeden mi?

K:evet ben hep öyle giderim

R:o zaman bu gün bazı alışkanlıkları değiştirelim olmaz mı?

kaşlarımı çatarak.

K:Ruggero sana ne oluyor böyle senle ben düşmanız düşman şimdi gelmiş benle arkadaş gibi konuşuyorsun.ne oldu? o gün kimse seni sevmiyor dediğin için kendini affettirmeye çalışıyorsan dedim ya çalışma çünkü öyle bir şey olmayacak.geçmişim ve aile hayatım yüzünden bana acımada. senle benim aramda olan tek şey mayınlar.biz birbirimize doğru sevgiyle alakalı bir adım atarsak mayına basar ve patlarız.biz seninle arkadaş değiliz o yüzden öyle gibi davranma.

R:ya geceleri uyuyamıyorum anlamıyor musun? vicdan azabından uyuyamıyorum. evet düşmanız ama düşmanken seni tanımıyordum ve senin yaşadıklarını bilmiyordum. ya arkadaşça bir adım atmak istiyorum. sonunda mayına basıp patlamak olsa bile.

K: Rugge benim için bu kadar uğraşma ayrıca diğer geceleri bilmiyorum da dün gece gayette iyi uyuyordun. vicdan azabı bir anda uçtu sanırım.

R:...

K:ya hadi ben gidiyorum dün geceki yardımın için sağol bunu unutmayacam.

R: karol hayır dedim kahvaltı hazırladım ve etmeden gidemezsin daha 1 saat var ayrıca ne bu acele hadi

K:OFF Rugge

R:hadi Karol hadi

birlikte mutfağa geçtik ve kahvaltı etmeye başladık ama telefonuma ard arda mesajlar geliyordu. en sonunda bakmam gerekti ama keşke bakmaz olaydım. bu oydu. o. numaramı nerden bulmuştu ki. bu Sebastiandı. bana dokunmaya kalkıp el kaldıran adam. onun yüzünden ülke bile değiştirmiştim. hemen bu evden çıkmam gerekiyordu yoksa her an sinir krizi geçirip birine veya kendime zarar verebilir ya da nefes problemim ortaya çıkıp nefes alamamaya başlıyabilirdim. hele bunun Ruggeronun yanında olmasını istemiyordum. Sebastian bana takıntılıydı aynı zamandada psikopat etrafımdaki herkese zarar vermeye meğilliydi. 

k:ben doydum sağol

dedim ve bir şey demesine izin vermeden soğuk tavırlarımla evden çıktım. okula vardığımda arkadaşlarımın yanına oturdum ve konuşmaya başladık. Sebastian olayını arkadaşlarımdan sadece Valu biliyordu. hatta o zor zamanlarda herkesten saklamama ve o olayı atlatmama o yardım etmişti.

saatler sonra

artık okul bitmişti ve benim psikoloğa gitmem gerekiyordu. hemen arabayı oraya sürdüm ve arabadada Valuyu arayıp olayları anlattım bu gün bizimkilerin yanında konuşamamıştık.

yine saatler geçti ve psikologdan çıkıp arabayı eve sürmeye başladım ama aklıma onun benim ve arkadaşlarımın evlerini ve gittiği yerleri bildiğini hatırladım. dedim ya psikopat manyak işte.

sonra arabayı normalde asla sürmeyeceğim bir yere sürdüm. göz yaşlarımı silme gereği duymadım çünkü sildikçe yenisi geliceğini biliyordum hatta ağlamaktan ateşim çıkmıştı ama şuan tek istediğim ondan yara almadan kurtulmaktı.

babama gelmeyeceğimi haber verip arabadan indim. sonrada kapıyı çaldım çok bekletmeden açmıştı ama beni görünce çok şaşırmıştı.

K:(ağlayarak)rugge söylemesi biraz zor ama birinden kaçıyorum bu gün sende kalabilir miyim?

r:tabi tabi geç

dedi şaşkınlıkla. bende hala ağlarken koltuğa oturdum ve kendimi sakinleştirmeye çalıştım ama olmuyordu. yavaş yavaş sinir krizi geçiriyordum ve aynı zamanda ateşim çıktığı için üşüyordum. gizliden gizliye saçımı çekmeye başlamıştım.

r: ne oldu Karol?

k:u-uzun hikaye

r:tamam ama ben bunu dinlemek istiyorum. Karol hadi ama gecenin köründe arkadaşların varken bana geliyorsun üstelik dün gece mecbur olmasam gelmem dediğin halde. istediğin kadar kalabilirsin ama şuan seni burda kalmaya mecbur tutan şey ne ve kim onu söyle? lütfen

böyle diyince bir anlık güvenle herşeyi anlattım.

r:şuan ondan kaçıyorsun yani

yüzündeki ve sesindeki kızgınlık 10 kilometre öteden belli oluyordu.

k:hı hı

r:tamam merak etme seni burda bulamaz ve sana bir şeyde yapamaz

k:buna zorunlu değilsin istersen gidedebilirim arkadaşlarıma gidemeyince dünde burda kalınca aklıma direk sen geldin ama gidebilirim

r:Karol saçmalama hiç bir yere gitmiyorsun

k:tamam sağol ama bir şey sormalıyım

r:tamam sor

k:ev neden bu kadar soğuk

r: ne? Karol ev sıcacık

dedi ve endişeyle kalkıp elini anlıma koydu.

r:Karol sen yanıyorsun çok mu ağladın?

k:b-biraz

r:o herif benim elime geçerse öldü demektir.

dedi ve beni kucağına alıp odasına götürdü....