Mayın (Finish)

Yağmur

Ruggero

Karol valuyuda alıp köşeye gitmişti ve onunla konuşuyordu. İstemsizce onu izliyordum. Bir anda gözü bana kaydı ve geri önüne döndü.bu gün diğer günlere göre bana daha bir uzaktı ve ne yalan söyleyeyim bu canımı yakıyordu. sanırım ona yakın olmak için bu oyunu kabul edicektim. Peki ya sonrası sonrasında onun zayıf yönlerini bulup ondan ayrılmam lazımdı. Canını yakıcaktım. Bunları ona bakarak düşünüyordum ve bizim takımın neler dediğini dinlemiyordum. En azından önümde bir el sallanana kadar.

C:ruggero

C:RUGGERO

R:hı

C:neden karola bakarak daldın?

R:ne yapıcağımı düşünüyordum?

C:yani onunla sevgili olucak mısın?

R:cande şu an bunların sırası değil

G:yani ne diyorsun?

R:yapıcam

G:tamam o zaman bu sıralar ona çok yakın ol, devamı zaten kendiliğinden gelir ama önce onu şu karanlıktanda çıkar ruggero. Biz düşmanız evet ama onun iyi bir insan olduğunu biliyorum, bu karanlık ona fazla.

R:tamam denerim

L:bence yapmamalısın ruggero bu çok ağır olur

A:bencede kimse bunu haketmez, özelliklede karol, biz anlaşamıyor olabiliriz ama o iyi bir insan. Birilerinin aksine

Bunu derken candeye bakıyordu dedim ya ona sadece benim için katlanıyorlardı.

MA:ruggero bencede yapma

C:bencede yapma ruggero, senin zaten bir sevgilin var

G:eğer oylama yaparsak 5e 4 yani yapıcak

R:tamam

Dedim ve zil çaldı.karollarda bizde sınıfımıza gittik yine karolla oturacaktım ama nedense bana soğuk davranıyordu hala affetmediği için mi acaba? Ben bunları düşünürken yanıma oturdu ve çantasından birkaç kıyafet çıkartıp bana verdi.bunlar benim kıyafetlerimdi.

Karol

Sırama oturdum ve ruggeroya kıyafetlerini verdim.

K:teşekkür ederim

Dedim hala soğuk bir tonda. Hala soğuk davranıyordum çünkü bu oyuna ben affedince başlıyacaktık ve ben daha affetmemiştim. Belkide ona aşık olmaktan korktuğum için o oyunun tarihini ileri atmaya çalışıyordum.

R:bir şey değil 

Dedi ve hala bana bakıyordu. Sanırım kalbimin yangınını söndüren bir şey daha bulmuştum. Gözleri. Gözleri beni benden alıyordu ve şuan kaybolmaktan korkuyordum. O yüzden anında gözümü çektim ve çantamı toplayıp dışarı çıktım. Arkamdan karol nereye gidiyorsun gibi sesler geliyordu ama umrumda değildi. Şuan dersi çekemezdim. Aslında okuldan çıkmamıştım. Konferans salonuna geldim ve sahneye oturup kıyafet çizmeye başladım. Çantamda bir sürü boya ve kağıt vardı, tabi birde diğer çizimlerim. Yeni bir şeyler çizmeye başlamıştım.

Ruggero

Karol çıkınca arkasından gitmekle gitmemek arasında kaldım ama sebastian kimsenin gitmemesini fırsat bilip kalktı ve arkasından gitti. Tabi artık düşünmeye gerek yoktu bende kalkıp gittim. Ama sanırım ben ondan önce bulucaktım çünkü karolun ara sıra gittiği yerleri biliyordum. Büyük ihtimalle konferans salonuna gitmiş, tasarım yapıyordur. Direk oraya yöneldim ve kapı aralanmıştı. Kapının arasından baktım ve ordaydı. Giricektim ama biraz düşününce  burda durup kapı aralığından onu izlemeye karar verdim. Çok güzeldi o gözleri, o dudakları, o gülüşü,o saçları, o elleri. Neden bu kadar mükemmel olmak zorundaydı? Birkaç dakika izledikten sonra içeri girmeye karar verdim ve girdim. O da direk beni fark edip yüzeme baktı.