Love can read your mind * Meanie *

Final

လွပတဲ့ နံနက္ခင္းတစ္ခု
ေနေရာင္ျခည္ႏုႏုေလးက အခန္းအတြင္းကိုျဖာက်ေတယ္
Mingyu အိပ္ရာက ႏိုးလာေတာ့ ေႏြးေထြးတဲ့ ခႏၶာကိုယ္ေလးတစ္ခုက သူ႕ရင္ခြင္ထဲမွာ တိုးေဝွ႕ေနရာယူထားတယ္
ဒီလူသားေလးက သူ ျမတ္ႏိုးရတဲ့ သူေလး သူသိပ္ခ်စ္ရတဲ့သူေလး ……
Wonwoo ရဲ႕ ဆံႏြယ္ေလးေတြကို ဖြဖြေလး နမ္းရိႈက္လိုက္တယ္ … ျပီးေတာ့ နဖူးေလးကို အနမ္းတစ္ပြင့္ေျခြမိျပန္ေတာ့ ရင္ခြင္ထဲကလူသားေလးက လူးလြန္႕ျပီး ႏိုးလာတယ္ …

" Morning baby ! "

"Morning Gyu "

"သက္သာရဲ႕လား baby "

Wonwoo မ်က္ႏွာေလး ရဲခနဲျဖစ္သြားတယ္ ။ မေန႔ညကအျဖစ္အပ်က္ေတြက ေခါင္းထဲမွာ တန္းစီေပၚလာျပီး ရွက္လြန္းလို႕ Mingyu ရင္ခြင္ထဲကို ျပန္တိုးဝင္သြားတယ္

"ခက္ျပီ ကြယ္ … ဒါရွက္စရာမွမဟုတ္တာ ခ်စ္လို႕ျဖစ္တာပဲကို . Wonwoo baby ေနာက္ဆို အရာရာကို အတူတူရင္ဆိုင္ၾကမယ္ေနာ္ အရာ အားလံုး ဘာကိုမွဖံုးကြယ္မထားနဲ႕ "

"အင္း ……… တကယ္ေတာ့ အဲ့အခ်ိန္ေတြမွာအရမ္းကိုခံစားခဲ့ရတာ … ေျပာျပလို႕လဲမထြက္ ဘာလို႔ ႏွစ္ေယာက္လံုးကို နာက်င္ေစခဲ့တာလဲ ??"

Wonwoo ေျပာရင္းနဲ႕ငိုမိေတာ့မလိုျဖစ္သြားခဲ့တယ္ ။ နာက်င္မႈေတြဟာ ျပန္ေတြးတာနဲ႕ တင္ မ်က္ရည္ေတြ က်လာေစတယ္။ Mingyu တစ္ေယာက္ Wonwoo မ်က္ရည္ေတြကို ယုယုယယ သုတ္ေပးရင္း
" Shhh …… baby … မငိုရဘူးေလ ။ ဒါေတြက ျပီးသြားျပီ ေနာ္ အခု ကိုယ္တို႕ႏွစ္ေယာက္အတူတူရွိေနျပီ ကိုယ္က baby နားမွာ အျမဲရွိေနျပီ"

ေျပာင္းလဲသြားေသာ အသံုးအႏႈန္းေၾကာင့္ Wonwoo ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ေလးျဖစ္ျပီးမွ စခ်င္လာတာေၾကာင့္

" ကိုယ္က ရွိတာေတာ့ ဟုတ္ပါျပီ ေခါင္းက ဘယ္မွာလဲ baby ကေရာဘယ္သူလဲ ???"

"Yahh Jeon Wonwoo ဒီမွာ အေလးအနက္ေျပာေနတာေလ ေဖာက္စရာလား "

"Kim Mingyu sii ေဟာ့ဒီက Jeon Wonwoo က ပိုႀကီးတာ မေမ့ပါနဲ႕ "

"မႀကီးပါဘူးကြာ ကိုယ္ကပိုႀကီးတာ "

"အသက္ေျပာေနတာ အသက္……… ဘာေတြေျပာေနမွန္းလဲမသိဘူး "