CHAPTER 18- KARMA

548 41 10
                                    

Sitting there, I gazed vacantly at my bed. I couldn't fathom how and why all of this began on this very day. It was as if in the blink of an eye...

My Percy was no more.

Yet again, the sensation of warm tears running down my cheeks overwhelmed me. Even though I hadn't planned to cry, my tears flowed unreservedly. Like a relentless cascade from a towering waterfall, impossible to contain.

"...Baka kasi masyado ko kayong sinanay sa mabait kong personality. Kahit ang ilog ay natutuyuan ng tubig, Marciella kaya 'wag kang magtaka."

Mariing napapikit ako at napayuko. I'm sorry, Percy.

"Anak, magbihis ka na," untag sa akin ni Mommy.

Marahan na tango lamang ang itinugon ko. Dahil sa sakit na nararamdaman ko ay parang nalunok ko na rin pati dila ko.

"Mom, ako na po muna bahala kay Marci," saad ni Gab na habang nasa tabi niya naman si Jinro.

"Sige, anak. Marami pa rin kaming aasikasohin ng dad niyo. Kami na bahala sa kay..."

"Yeah, sige po," agad na putol ni Gab sa sasabihin pa sana ng mommy.

Pagkalabas ni Mom ay agad na lumapit sa akin ang kakambal ko. Dahil sa sakit na nararamdaman ko ay parang ayoko na ring huminga pa. Pero alam kong lilipas din ito. Unti-unti ko ring makakasanayan ito.

Stay strong, Marci, you've got this. You don't need to rush everything.

"Marci, magpalit ka na ng damit, natuyo na ang dugo diyan sa suot mo, oh."

Tango pa rin ang itinugon ko at kinuha ang damit ko na inihanda na ni Mommy.

Madalas kong marinig mula pa noon na ako ang pinakamagaling na agent sa GC. Iyon din ang dahilan kung bakit ako ang naging leader ng Prime Agents. But now... Para akong agilang nabalian ng magkabilaang pakpak. I am useless.

It feels like I'm a newborn baby who needs to be sheltered by everyone in my family. What a shame. It seems like all my accomplishments have been erased because of this incident.

"Tumalikod ka kundi bubulagin kita," utos ni Gab kay Jinro at may halo pa iyong paninindak. Napasinghap ako at kumilos na.

"Oo na, galit na galit, halatang pangit!" alaska pa ng isa sa kanya.

Minadali ko na ang pagbihis bago pa magkasuntukan ang dalawa. Tinatamad na rin kasi akong kumilos kaya hindi na ako naglaan pa ng oras para tumayo at pumanhik sa CR.

"Ayan, tapos na. Pwede ka ng humarap."

"Zsss! Ayoko nga, nahahawa ako sa lungkot niya," angil ni Jin. Pero nakita ko sa gilid ng mata ko na pumihit naman siya papaharap sa akin at inginuso pa ako.

"Beautiful Marci, gutom ka ba?"

Umiling ako. Kahit naman siguro gutom ako ay wala pa rin akong ganang kumain.

Sino nga ba ang gaganahan?

I know that we're all affected by what happened, but the impact on me is even greater. Firstly, I was the one who witnessed how a mother took her last breath, her final plea for us to take good care of her child echoing in my ears. Secondly, I'm a treacherous friend, and third, I lost both a sibling and a friend.

Apart from me, I know that someone else is also being haunted by the pain, sadness, and guilt of this situation.

It's only fair that we feel this way. It's only right that we be tormented by the plethora of emotions overwhelming our systems now.

A Forbidden Affair (Guieco Clan Series #2)Where stories live. Discover now