Simula

1.5K 33 15
                                    

You're such a disgrace to this family !" sigaw ng aking ama. Mas lalo iyong nagpapabigat sa nararamdaman ko.

"I'm sorry Dad," yun na lang ang mga katagang lumabas sa bibig ko.

"I don't want to hear anything from you ! Just leave this house and go to wherever you want, I don't consider you as my son anymore. You're fucking useless!"

Sana naisip din niya na hindi ganun kadali ang magpakasal sa babaeng hindi ko naman mahal. Dad wants to control everything. He's like "what he wants, what he gets" type of person kahit na minsan ay may nasasaktan na siyang ibang tao. He is selfish!

And now he is mad at me because I didn't do what he wants me to do. Gusto niya akong ipakasal sa anak ng supposedly business partner niya dahil unti-unti ng bumabagsak ang negosyo namin.

Pumayag ako at first pero marami akong narealize sa tuwing magdidate kami ni Alice. Kaya kanina nga ay sinabi ko na sa kanya ang buong katotohanan. Na hindi ko siya mahal and I really can't love her. Hindi ko kayang gawin ang bagay na iyon dahil lang sa gusto nila.

Alam kong mahal niya ako from the start kaya siguro naisip ng Dad niya at ni Dad na ipakasal kami para mas maging malakas ang business namin. Mas mayaman sila Alice compared to us and that is one of the reason why Dad is pushing me all the way to her.

Thats why I really miss my Mom's presence. Kung andito pa rin sana siya hindi niya hahayaang gawin ko ang mga gusto ni Dad. Siya ang tagapagtanggol ko noon sa lahat ng bagay. Pero 8 years old pa lang ako ng kinuha siya sa'min. She is now in heaven but she will always be in my heart.

I am now 20 years old and wala na akong planong ipagpatuloy ang pag-aaral ko. After I graduated highschool I decided not to move to college. At isa rin yun sa dahilan kung bakit mainit ang dugo ni Dad sa'kin.

My Dad wants me to take the Business Management course. Para balang araw daw kayang kaya ko ng pamahalaan ang company namin. Pero honestly I am literally not interested on business things. I don't know what I want in my life. Para kasing tumigil na ang mundo ko nung mamatay si Mom. Mas feel ko na magkulong sa kwarto at ubusin ang beer na nakaimbak doon.

Papasok pa lang sana ako sa kuwarto ko nang biglang may sumigaw sa likod ko.

"What made you think na hahayaan kong magdala ka ng kahit anong gamit mula sa pera ko ? I said leave! just leave and don't bring anything with you, every little thing kahit alikabok sa bahay na ito ay pagmamay-ari ko. Pera ko ang pinambili ko sa mga iyan at wala kang makukuha kahit katiting."

Wala akong nagawa kundi ang bumaba ng hagdan. Hindi ko alam kung saan ako pupunta.

"Tingnan lang natin kung magtagal ka na wala sa aking poder! Babalik ka rin at magmamakaawa sa'kin tandaan mo yan!"

Patutunayan ko sa kanya na kayang kaya kong mabuhay na walang hinihingi kahit piso sa kanya! I can do this. I can live without him!

Nasa labas na ako ng gate namin ng biglang may yumakap sa'kin. Si Manang Linda. Siya na ang tumayong mother ko when my Mom passed away. Mas naging magulang pa siya kesa kay Dad sa totoo lang.

"Iho kunti lang ito pero ito oh pamasahe mo." sabay abot sa akin ng one thousand pesos.

"Salamat po."

Matapos akong magpaalam sa kanya ay naisip kong pumunta kay Gerry my only bestfriend na lagi kong kasama sa kalokohan nung highschool. Ngayon ko na lang ulit siya muling makikita. Mayaman din sila but we are richer. I need his help right now. I will borrow money from him. A hundred thousand is enough I think.

Pagpunta ko sa kanila ay agad naman siyang pumayag. Sinabi ko lahat ng nangyari kaya madali ko siyang nakumbinsi. May sarili naman siyang bank account at ngayon nga ay iniaabot na niya sa akin ang pera. Nakalagay yun sa briefcase.

"Thank you bro ha maasahan ka talaga. Hindi ako nagkamali na lumapit sa'yo!" Masayang sambit ko sabay tapik sa likod niya.

"Alam mo Antonio Rafael sino sino pa ba magtutulungan kundi tayo! Basta bayaran mo ako ha. Lagot ako sa parents ko if ever na malaman nila na binawasan ko ang laman ng bank account ko!"

Alam naman niyang ayaw kong tinatawag sa real name ko. I hate being a junior. Nadamay pa ako sa kabaduyan ng pangalan niya. I preferred everyone na tawagin akong Art which is my initials. A on Antonio ,R on Rafael or my middle name which is my mother's surname Ramos and my last name Tembreza.

"Oo naman pero pag 'di mo ko tinigilang tawagin sa real name ko baka nga hindi na kita bayaran pa!"

"Haha biro lang Art my bro," natatawang sambit niya.

Maya maya pa ay umalis na siya at ako naman ay sumakay sa bus. Hindi ko ginustong magcommute pero no choice ako. Dun muna ako sa resthouse namin sa Batangas hindi naman siguro malalaman ni Dad na andun ako. Gusto ko dun kasi tahimik and gusto kong mapagisa. Nasa tabing dagat iyon at medyo malayo sa kalsada. Sinadyang ipatayo yun ni Dad dun para maging bakasyunan tuwing summer. Matagal na yung hindi napupuntahan kaya safe ako dun. Busy si Dad sa palugi niyang negosyo.

After a long years ay andito na ako. Naglalakad sa medyo madilim na parte ng daan. At ilang saglit pa ay natanaw ko na ang resthouse namin. Nagiisa lang iyon na nakatayo sa bungad ng liblib na lugar.

I just want to forget all the pain from my past. I want to feel comfortable. And here I can find the peace that I want.

Mag-isa akong susuong sa hamon ng buhay. And I will proved to my Dad that I am worth it. I can live without his fucking decisions in life! Maghahanap siguro ako ng ibang bahay para hindi niya talaga ako mahanap. Pero for now dito muna ako magi-stay.

Medyo maalikabok na sa loob pero okay pa rin naman. Wala itong second floor but it is perfectly good for me. I am all alone here and matatahimik na ang buhay ko for now.

Ibinaba ko na lahat ng binili kong damit for me. Itinabi ko na rin sa may kitchen lahat ng binili kong foods. It is all canned foods and cup noodles. Mayron din yung mga chips and softdrinks. And hindi mawawala siyempre ang canned beers.

This is me Antonio Rafael Tembreza Jr. na humihiling na sana makahanap ako ng lugar na hindi agad matutunton ng aking ama. Hindi ako puwedeng magtagal dito. Sana lang talaga maging maganda ang kapalaran ko sa lugar na ito.

MY ISLAND GIRL

My Island GirlTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon