Chapter 3

35 3 0
                                    

Chapter 3: Fairy tale

Sinampal-sampal ko ang aking sarili dahil hindi ko na naabutan ang klase. Nanlumo ako. Umupo na lang ako sa aking upuan at doon nagsisi.

Nangalumbaba ako sa lamesa. Napapikit ako at pinag-uuntog ang aking sarili ng ilang beses. I was about to bump my head again on the table, but I stopped when I pictured Fleur, crying under the tree.

Bigla ko namang naalala ang nangyari kanina. I still owe an explanation to her. I looked at my back, and there I saw Fleur, looking at the window.

"Fleurity," I called her. But I didn't get any respond from her.

"Anong ginawa niyo kanina? May quiz na naman ba?" Tanong ko. Lumipas ang ilang segundo, pero wala pa rin akong nakuhang sagot. Hanggang sa inalis niya ang kaniyang tingnin sa may bintana at kinuha ang kaniyang bag. Binuksan niya ito at may kinuha. Napatingin ako sa kinuha niya.

Naramdaman ko naman ang kaniyang tingin sa akin kaya napatingin din ako sa kaniya. Her face shows nothing, but a blank reaction. Iniabot niya sa akin ang kaniyang notebook. I looked at her notebook and stared at ir for a few seconds before taking it.

"Thankyou—"

"Don't thank me. Just take that and copy what I've copied. You can take that home. It's up to you." Walang emosyon niyang sabi.

"Thank— Okay, then." I replied. I can feel the awkwardness spreading through the air. Tumalikod ako sa kaniya dahil alam ko namang wala siyang ganang kausapin ako ngayon.

Inilagay ko ang notebook sa loob ng aking bag at hinintay na lang na dumating ang gurong magtuturo sa amin. Pero lumipas ang ilang minuto ay wala pa rin kaya napatingin ako sa aking relo. Our teacher is already 10 minutes late.

I couldn't help, but to feel bored. Maybe I'll just talk to Fleurity now while things aren't still heated. It's easier this way. Why bother cooling off things? It just make things go complicated. I don't bother sticking to the hard way.

I took a breath first, and then after that, I faced her. Walang nagbago sa hitsura niya. Poker face pa rin.

"I didn't lie to you Fleur. I swear I didn't. And to tell you, I'm not dating someone, okay? He's just..." I paused. A picture of Zhar smirking suddenly flashed right through my eyes. I rolled my eyes.

"A stranger. Right!" I faced her again, even though she's not looking at me. "He's just a stranger who lied for me —" Napatigil ako nang biglang tumingin sa akin si Fleur.

"Why? Naniniwala ka na—" She cut me off.

"No. Continue."

So as she said, I did continue telling her what happened the other day. Nagulat nga ako nang nawala ang tampo niya sa akin nang ikinuwento ko sa kaniya ang nangyari, pati yung sa library. Well, except for that part in the library, and of course that part which happened just a while ago. I can't risk telling her that. Knowing her, she might misinterpret it and end up being a matchmaker to us. I don't want that.

"You mean pinagtakpan ka niya at tinulungan ka pang linisin ang Art Room?" Hindi makapaniwalang tanong ng aking kaibigan.

I immediately shooked my head to show my disagreement. "Hindi ganun—" I disagree, but she cut me off.

"Girl you're so lucky," ngiting sambit nito.

Kumunot ang aking noo.

"Lucky? Anong swerte do'n?" Tanong ko. Napabuntong-hininga naman siya at napairap, animo'y frustrated na frustrated nang dahil sa akin.

Once In a Winter - Fairy Tale Series #1 (HIATUS)Where stories live. Discover now