Chapter 9

22 1 0
                                    

Chapter 9: Fly

"Are you really desperate to learn how to fly?" Zephyr asked as he looked at me.

I nodded my head. Yes, I am.

"I can't take it whenever I see a fairy flying. I'm amazed and I really wanna try it. Flying seems fun," I said. He nodded.

It's true that I really want to learn how to damn fly. It looks fun, so I want to try it. Isa pa ay palagi na lang kasi akong naglalakad nang naglalakad. I can't take it.

Hindi ko masikmura lalo na noong iniwan ako ng mokong na si Zephyr dito noong dinala ako rito ni Lady Letizia. Parang nang-iinsulto kasi siya noon. Nakakainis. Nakakainsulto. Nakakabwisit.

"Okay."

Nang nakita ko si Zephyr na tumayo mula sa pagkakaupo ay hindi na ako nagreklamo at tumayo na din. He fixed his self up and, so am I.

Humakbang siya at lumayo sa akin ng dalawang metro. He turned around and faced me. His face showed no emotion, just blank.

"You ready?" Tanong nito sa akin. A ghost of smile appeared on my face.

"Always."

Pagkasabing-pagkasabi ko ng salitang iyon ay inilabas na ni Zephyr ang kaniyang pakpak. Hindi na ako nagulat. But somehow, yes I'm a little amazed. Although I can't see his whole wings because he's facing me, I can say his wings are quite pretty.

I still can see the palace from afar even though Zephyr's wings are blocking the fascinating view. Well, it is because his wings are transparent like a plastic cover.

"You do it," he ordered me. I raised my left eyebrow.

"Are you kidding me? I didn't even know how!" I exclaimed.

"Tsk." Umirap siya at nagpakawala ng buntong-hininga. Humakbang siya papalapit sa akin at tumigil, nag-iwan ng isang metrong espasyo sa aming pagitan.

Did he just rolled his eyes on me? Tusukin ko ng chopstick 'yang mga mata mo eh!

"Free your mind," walang emosyong sabi ni Zephyr. Kumunot ang aking noo.

"What?" I asked. Nakita ko ang simpleng pag-irap niya sa akin.

Tsk. What a gay.

"Let your thoughts go off your mind." Nagtataka man ay sinunod ko ang sinabi niya. I tried to clear my mind.

"Then work on your imagination. Imagine that your wings are growing from your back." Lalong kumunot ang aking noo.

"What kind of nonsense is that?" I blurted out. Natawa ako.

"If you don't want to learn how to fly, then don't! Don't believe it if you don't want. If you think what I am saying is such a fucking nonsense thing, then laugh and don't believe! Madali lang akong kausap," walang reaksiyon niyang sabi.

Natigil ako sa pagtawa. I looked at him as my lips parted.

"What? Are you freaking serious?"

"Tsk."

Tamad niya akong tiningnan. He crossed his arms. Hindi niya sinagot ang aking tanong. Nakatingin lang siya sa akin at hinihintay ang gagawin ko.

Kunot noo kong ibinalik ang kaniyang tingin. Halos tatlong minuto kaming nagkatitigan hanggang sa bumitaw siya ng titig at bumuntong-hininga.

"Stop thinking too much and do what I told you to do, kung gusto mong matutong lumipad." Gaya kanina ay umirap na naman siya, halatang inis na inis sa akin.

Once In a Winter - Fairy Tale Series #1 (HIATUS)Where stories live. Discover now