Zawgyi🌴
ဘန္ေကာက္သို႔ ၂ရက္တိတိေရာက္ခဲ့ပီးေနာက္
ေမာင့္အတြက္ ျပဳလုပ္ထားသည့္ အစိမ္းေရာင္
မာဖလာေလးက ၿပီးဆံုးသြားခဲ့သည္။
တစ္ကယ္ဆို ကိုယ္က..သံပတ္ေပးထားတဲ့
အ႐ုပ္ေလးေတြလို ေမာင့္ကို စိတ္ပူလို႔ပဲ
အထပ္ထပ္ အခါခါ ေျပာမိလိမ့္မယ္..
ဒါေပမဲ့ ေမာင့္တစ္ေယာက္ကိုပဲ။
ေနမင္းႀကီးကမဟူရာေကာင္းကင္ႀကီး၏အထက္ကို
တစ္ေရြ႕ေရြ႕တက္လာေနခဲ့သည္။
လက္ထဲမွာ အေငြ႕တေထာင္းေထာင္းထေနတဲ့
coffeeခြက္ကို ကိုင္ကာ ေခါင္းေလး
တစ္ဆတ္ဆတ္ၿငိမ့္ရင္းသာ ၿပံဳးေနမိတယ္။
Ring 📱
ဖုန္းျမည္သံေၾကာင့္ coffeeခြက္ကို အေရွ႕က
ခံုေပၚ တင္လိုက္ပီး ဖုန္းကို ယူကာ ၾကည့္မိေတာ့
အမည္မသိ ph no..ဘယ္သူမွန္းမသိေသာ္လဲ
ဖုန္းကိုင္လိုက္သည္။
"hello ေရွာင္က်န္႔ ေျပာေနပါတယ္"
အနည္းငယ္ တိတ္ဆိတ္သြားၿပီးေနာက္
ရယ္သံစြတ္ေနတဲ့ အသံနဲ႔ ေျပာလာတဲ့လူတစ္ေယာက္
ခန္႔မွန္းေျခအရ ရင္းႏီွးတဲ့သူျဖစ္မည္ထင္၏။
"ကိုကိုလား ဇီယန္ပါ"
အလိုမက်စြာ မ်က္ခံုး၂ခုကိုတြန္႔ခ်ဳိးမိသြားတယ္
ဒီမိန္းမ သူ ဘယ္လိုလုပ္ပီး....အဲ့ဒါေတြထားေတာ့
သူ႕ဘာသာသိခ်င္ရင္ခနေလးပဲမဟုတ္လား။
"ဘာကိစၥလဲ "
ခပ္ျပတ္ျပတ္စကားသံအဆံုး သူမက အားပါးတရ
ရယ္လိုက္သည္။ ၿပီးခါမွ....
"ဇီေလ ကိုကို႔ ကိုအရမ္းကို ျမင္ေစခ်င္တဲ့အရာ
တစ္ခု ရိွတယ္ ကိုကိုသာ ျမင္လိုက္ရင္
အရမ္းကို Surpriseျဖစ္သြားမွာ"
"ေျပာခ်င္တာက ဘာလဲ"
"အဟမ္း.. ကိုကို႔ရဲ႕Weiboထဲမွာ
ဇီပို႔ထားတဲ့ ပံုေလးေတြ တစ္ခ်က္ၾကည့္ေပး"
သက္ပ်င္းကို ခပ္ျပင္းျပင္းတစ္ခ်က္ခ်လိုက္မိတယ္။
က်င္းဇီယန္ ဒီမိန္းမက ဘာျဖစ္ခ်င္ေနတာလဲ.. ။
အေတြးမ်ားစြာရိွေနေသာ္လဲ သူမစကားအတိုင္း
Weiboကို တစ္ခ်က္စစ္ၾကည့္လိုက္ပါသည္။
ထိုအခ်ိန္ေတြ႕ရသည္က တစ္ျခားမိန္းမတစ္ေယာက္နဲ႔
ၿပံဳးရႊင္ရယ္ေမာေနတဲ့ ေမာင္။ ေမာင့္မ်က္ႏွာေပၚမွာ
ေပ်ာက္ဆံုးေနတာၾကာၿပီျဖစ္တဲ့အၿပံဳးေတြကိုျပန္ေတြ႕ရသည္။
YOU ARE READING
ေမာင္ဟုေခၚသည္(မောင်ဟုခေါ်သည်)Completed
FanfictionZawgyi 🍁 Unicode ပံုျပင္ေလးတစ္ပုဒ္ကိုေမာင္နဲ႔ပဲစတင္ၾကည့္ၾကပါစို႔ ❤ ပုံပြင်လေးတစ်ပုဒ်ကိုမောင်နဲ့ပဲစတင်ကြည့်ကြပါစို့ ❤
