ႏွလုံးသား ပိုင္႐ွင္မို႔

Part (16)

ႏွလံုးသား ပိုင္႐ွင္မို႔

🌸pann

Part (16)

မာန္ဟုန္ လက္မွတ္ ေတြ ထိုးေပးေနတုန္း ခ်စ္ခ်စ္ ကို ၾကည့္ေတာ့ ခံုမွာ အိပ္ေတာင္ေပ်ာ္ေနၿပီ..။

ဘယ္ေလာက္ေတာင္ အိပ္ခ်င္ေနမွန္းမသိ.. ခဏေလးနဲ႔ကို ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ အိပ္ေပ်ာ္ေနၿပီ

ဒီလိုျဖစ္ေနတာေတာင္ အခုခ်က္ခ်င္း အိမ္ကို ျပန္ဦးမယ္ ဆိုပဲ..။

သူ အိပ္ငိုက္ေနတာနဲ႔တင္ အိမ္ျပန္ေရာက္ပါဦးမလား မသိ...

လက္မွတ္ထိုးၿပီး ဦးထြန္းဆီ လာမႀကိဳဖို႔ ဖုန္းဆက္ထားရသည္.. ။

လင္းခန္႔ကို ခ်စ္ခ်စ္ အစား ျပည္ဘက္ ျပန္လႊတ္လိုက္ရတာမို႔ ဦးထြန္းက လာႀကိဳေပးေတာ့မွာေလ..

ွခ်စ္ခ်စ္နဲ႔ အတူတူ ျပန္လာမွာမို႔ ေျပာၿပီး ဖုန္းခ်လိုက္ရသည္ ။

ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ အိပ္ေပ်ာ္ေနပံု ေထာက္ရင္ တန္းျပန္သြားလို႔ မျဖစ္ေပမယ့္ မိုးက ခ်ဳပ္ေတာ့မမယ္..

မာန္ဟုန္ ေသခ်ာ အကုန္သိမ္းၿပီး ဖုန္းကို အတြင္းအက်ီ ၤ အိတ္ကပ္ထဲ ထည့္လိုက္သည္..။

ၿပီး အိတ္ယူၿပီး ခ်စ္ခ်စ္ နား သြားကာ ႏႈိးဖို႔ လုပ္ေပမယ့္လည္း မႏႈိးရက္..

ေဘးက သူ႔အိတ္ေလးကို ယူၿပီး ကိုယ့္အိတ္နဲ႔သူ႔အိတ္ တစ္ဖက္ထဲ စုကိုင္ၿပီး သူမေလးကို ေပြ႔ခ်ီလိုက္ရသည္..။

ေတာ္ေတာ္ သတိဝီရိယ နဲ႔ ထားအိပ္တဲ့ပံုပဲ..

တုပ္တုပ္ေလးေတာင္ မလႈပ္လာခဲ့.. ။

ကိုယ့္အိမ္ကိုယ့္ယာမွာေတာင္ မလံုျခံဳတဲ့ေခတ္မွာ အခုလို သတိဝီရိယ ထားထားၿပီး အိပ္ေတာ့ ခ်ီးေတာင္ခ်ီးက်ဴ းခ်င္လာၿပီ..

သူမေလးကို ေပြ႔ခ်ီၿပီး အခန္းထဲက ထြက္ေတာ့ မ်က္လံုး မနည္းမေနာ ကိုယ့္ဆီလာကပ္ေနတာကို ခံစားရသည္..။

သို႔ေသာ္ လွည့္ၾကည့္မေနပါ.. ဂ႐ုစိုက္ မေနပါ ။

ဂ႐ုစိုက္ ျပရင္ ပိုေတာင္ ေရာင့္တက္လာၾကေတာ့မွာမို႔...

မာန္ဟုန္ သူမကားနားမွာ သူမေျခေထာက္ကေန အသာခ်ကာ သူ႔ကိုယ္ကို ဖက္ထိန္းထားရသည္..။