ÜVEY AŞK

2

Tamer:"Rana"

İsmimle mesaj almayı hayatım boyunca sevmemişimdir beni bir paniğe sokuyor nedenini bilmiyorum ama beni geriyor. Fazla bekletmeden cevap verdim.

"Efendim"

Tamer:"nasılsın?"

"İyi. Sen?"

Tamer:" iyiyim bende ee ne yapıyorsun?"

"Oturuyorum, sen?"

Tamer:"bende"

Bir kaç dakika konuşmadık daha sonra Tamer tekrar yazdı,

Tamer:"Rana beni gerçekten seviyormusun?"

"Evet"

Tamer:" peki o zaman neden hâla teklifimi kabul etmiyorsun?"

"Tamer"

Tamer:" ? "

" peki sen beni seviyor musun?"

Tamer: "  evet"

Heyecandan ellerim titriyordu yazmaya devam ettim

"Peki o zaman neden daha önce hep reddettin beni? Anlayamıyorum."

Tamer:"Ya bilmiyorum ama sen bana güvenmiyormusun ben seni seviyorum daha önceden bir sevgilimin olmasını istemiyordum o yüzden hep reddettim."

"Anladım. Bunu öğrendiğim de iyi oldu rahatladım"
"Tamam o zaman"
"Kabul ediyorum:)"

Tamer:"teşekkür ederim"

"İyi geceler Tamer"

Tamer:" iyi geceler♡"

Şu an mutluluktan ağlayabilirim her şey bir hayalmiş gibi geliyordu eğer bu bir rüyaysa hiç uyanmak istemiyordum tek dileğim de bu güzel rüyanın kabusa dönüşmemesi çünkü biliyordum bir insanın sonsuza dek mutlu yaşayamadığını her seferinde daha kötü şeylerin olduğunu . Sanırım mutlu olmaktan korkuyorumdum, çünkü ne zaman mutlu olsam hep kötü şeyler oluyordu...

Telefonun titreşimi ile kendime geldim telefonu alıp gelen mesaja baktım mesaj sınıf arkadaşım Poyrazdandı.

Poyraz:"Rana"

"Efendim Poyraz"

Yaklaşık 5 dakikadır ekrandaki "yazıyor..." yazısına baktım ne yazıyordu bu çocuk roman falan mı uykumda geliyordu zaten bir an önce uyumak istiyordum

Poyraz:" benim sana uzun zamandır söylemek istediğim ama bir türlü söyleyemediğim bir şey var. Dayanamıyorum artık anla beni lütfen daha fazla içimde tutamayacam. söyleyip rahatlamak istiyorum . Rana, bir gülüşünle aşık ettin beni kendine zaten birini sevmen için zaman değil küçük bir tebessümü bile yeterli. Seni gördüğüm gün zaman kavramımı yitirdim. Benim için o günden sonra tek zaman kavramının seni gördüğüm günde ve bana gümsediğin anda saklı kaldı. Sen güzel olan her şeyin güzelisin. Seni seviyorum Rana."

Poyraz:" istersen hiç bir şey söyleme ama bil ki seni her şeyden çok seviyorum ve sevmeye devam da edicem."

Şaka, şaka olmalı bu lütfen şaka olsun ben Poyraz'ı çok seviyorum ama arkadaşça yani o benim en sevdiğim arkadaşlarımdan onun üzülmesini asla istemem ben ne yapıcam ya! Ona sevgilim olduğunu söylersem mahvolur çocuk öf ya.

"Poyraz özür dilerim. Seni üzmek istemiyorum ama sen benim arkadaşımsın ben sana o gözle bakamam ki. Özür dilerim."

Poyraz:" Biliyordum. Özür dilemene gerek yok."

Umarım çok fazla kırılmamıştır, ne yazmam gerektiğini bile bilmiyordum

"Peki"

Tatmin edici bir cevap değildi ama görüldüde kalmasından daha iyi diye düşündüm yarın konuşmalıydım onunla  bir zamanlar ben de  yaşamıştım bunları çünkü, ne kadar acı verdiğini de çok iyi biliyordum bu yüzden kimsenin benim yüzümden üzülmesini istemiyordum.

...

Sabah hemen hazırlanıp Badeyle beraber okula geldik. İlk dersimiz boştu  bahçeye inip Kayra ve İdil'e dün akşam olanlardan bahsettim. Özellikle Poyraz olayına çok şaşırdılar ve aynı zamanda da üzüldüler.

İdil:" Yani bence henüz geç olmadan Tamerden vazgeç diyorum. hem Poyraz gibisini nerden bulucan çocuk seni gerçekten seviyor inanıyorum ben ona. Ben Poyraz diyorum.

Kayra:" yok ya Tamerle sevgili olmuşsun zaten, ki Tamer'i seviyorsun niye ayrılasın ki. Poyraz derseniz yani üzüldüm ona ama geç kaldı yapacak bir şey yok. Açıkçası benim de  Tamer'i gözüm tutmuyor ama sen bilirsin yani.

"Zaten kimi seçeceğimi sormadım yani seçtiğim kişi zaten belli ben ondan vageçemem ki. Sadece Poyrazı üzmemek istiyorum o kadar"

Telefonumdan gelen sesle konuşmamız bölündü Tamer mesaj atmıştı

Tamer:" naber?"

"İyi.senden?"

Tamer:" iyi. Nerdesin?"

"Arka bahçedeyiz kızlarla"

Tamer:" ben de ön bahçede oturuyorum gel istersen."

"Tamam geliyorum."

Kızlara Tamer'in yanına gideceğimi söyledim. Ön bahçeye gittim Tamer bankta oturuyordu. Yanına gidip oturdum.

Tamer:" günaydın" deyip gülümsedi

Ben de aynı şekilde karşılık verdim.

Tamer elini omzuma koydu

Tamer:" tanıyalım o zaman birbirimizi"

"Peki"

Tamer" en sevdiğin renk ne?"

"Mor, sarı ve siyah. Senin?"

Tamer:" gözlerinin rengi"

" yaa  Tameer"  diyip  Tamerle gülüştük o an da Poyraz'ı gördüm  yanımızdan geçti ve okula girdi yüzünü göremedim çünkü geç fark etmiştim onu. Tamerin arkadaşı gelip onu çağırdı Tamer' de daha sonra konuşuruz diyip yanımdan ayrıldı.
Ben de kalkıp Poyrazla konuşmaya karar verdim .

Öncelikle herkese merhaba. Şimdi benim pek bi tecrübem olmadığı için iki sevgili bir araya gelince nasıl konuşur hiç bilmiyorum ksjsgskkejk o yüzden bunlar ne biçim sevgili lan demeyin bana. Oy vermeyi de unutmayın...