ÜVEY AŞK

19.(final)

Yerimden kalkıp çekmecedeki bi kaç kutu ilacı alıp yere çöktüm.

İçimde hiçbir yaşama belirtisi yok. Umudun tükendiği zaman dilimindeyim.

Gözlerimi kapatıyorum.

Avucumda bir yığın ilaç. Bunların beni acının pençesinden kurtarmaya yetecek kadar etkili olduğunu biliyorum. Başımı kaldırıyorum. Avucumdaki ilaçları teker teker ağzıma boşaltıp yutuyorum.
Gözlerimi açıyorum. Avucumda kalan boş hap şişelerine bakarak konuşmaya başlıyorum.

"Senden sonra, sende son olacağıma inandığım için bir daha mutluluğa da büyük başlayamadım. Ne kadar sahte mutluluk varsa, onlarla kandırdım kendimi. Kelimelere intihar etmeyi, hatta içime susmayı öğrendim. Ama yine de ödediğim kadar susturamadım gözlerimi. . ."

"Şimdi, geride ne varsa onları terk etme vakti. . ."

"Buralardan gidiyorum artık. Önce bedenimle, ardından kalbimle, son olarak da aklımla. . .Şimdi aklımdan seni taburcu ediyorum sevdiğim. Ama hep kalbimde olacaksın. Ve aşk tükenmesin diye, sevdiğim olarak kalacaksın diye. Sen gittikten sonra, ben de aklımı sana terk etmiştim. Şimdi ise o kalbindeki yerimi geri alma vakti benim için. . ."

"Kim bilir ben burada yokken , sen beni çoktan hatırlamayı unuttursun. Belki de yüzümü başka birinin yüzüne yakıştırırsın, ben diye onu seversin. Ya da bir umut işte, hâlâ gelmemi beklersin."

"Bekle. . ."

"Beklersen. . ."

"Ödeşmiş olacağız"

"Hem ne kadar uzakta olabilirim ki? En fazla görünmeyecem işte. Ama hissetmiyecem seni ve seni ne kadar çok sevdiğimi... Sevmek, mesafeleri görmezden gelmektir. "

"Kalp, bazen atması gerektiği yerde atmıyor"

"Öyle ya, çok unutmak istedim seni. Bir başkasının olduğumda, başka birine ait olduğumu hatırlattı hep hayat. Onun gözleri gözlerime her çarptığında, onunla aynı havayı soluduğumda hep aklım sendeydi. Hayatta kalmak için ki buna ne kadar hayat denirse, senden vazgeçmem gerekliydi. Ben bunu hiç başaramadım. Bu yüzden şimdi senin için, hayatı terk ediyorum. . ."

"Çünkü her yerde karşıma çıkıyorsun. . ."

"Dinlediğim her şarkının içinden sen geçiyorsun. O an şarkının sözlerini değil, birbirimize verdiğimiz sözleri hatırlıyorum. Ya da seninle yürüdüğümüz sokaklar, artık sensizliğe varacağı için ayaklarıma yük oluyordu. Anla işte; ölür gibi oluyordum ama acı hep nefes aldırıyordu."

"Bir mektup yazıpta kendimi hatırlatmayı istemiyorum. Çabuk unutulacağım. Ama olsun, belki
kader hâla son sözünü söylememiştir. Bir yerlerde bana da ufak ufak değinecektir. Ne dersin?"

"Benim de kısmetim buymuş. Ruhum ölmüştü zaten, öldürmüşlerdi "

Bakışlarımı sürekli öten kuşa çevirdim. Sonra yerimden kalkıp yatağa uzandım sırtımı kuşa çevirip boş duvara odaklandım.

"Sanırım benim için en iyi lakap kelebek olur"

"Tek günlük ömrümle seni sevdim..."

"Seni tek günlüğüne sevdiğimden değil"

"Arasındaki fark şu"

"Kelebek için tek günlüğüne sevmek değildir o"

"Ömürlük sevmektir"

"Ve benim tek günlük ömrümün her ayrıntısındasın."

. . .

Örtüyü üzerime çekip sonsuzluğa kapadım gözlerimi...

Ve bittiğğ! Kısacık bi bölümdü ama olsun. İstediğim gibi bir bölüm olmadı daha duygusal yapmak istiyordum fakat ruh halim bunu yapmamı imkansızlaştırdı. Yine de güzel olduğunu düşünüyorum.

Kitabın başını pek beğenmiyorum düzenlemeye falan alabilirim belki.
Ama sonlarını çok beğendim yani beni tatmin etti.

Kitabın ismi hakkında açıklama yapmak istiyorum çünkü çok soruluyor :))

"Şimdi üvey demek gerçek olmayan, öz olmayan demek. Ve bu kitapta başta Tamer'in Rana ile sevgili olması gerçek aşk değildi çünkü Tamer o zamanlar Nil'i seviyordu. Ondan sonra Rana'nın Poyraz ile sevgili olması var, o da Tamer'i severken onunla sevgili olması bu aşkı üveyleştiriyordu. Bu yüzden kitabın adı Üvey Aşk. Umarım aydınlatabilmişimdir :)."

Eee bittimi şimdi?

Duygulandım beeğ

Eğer bir daha kitap yazmaya kalkışırsam(öyle bir delilik yapmıyacam ama eğer olursa diye söylüyorum) texting yazmak isterim. Buna da aslında yarı texting denilebilir.

Çok mu konuştum? Peki.

Kitabımı okuduğunuz için teşekkür ederim.💜

Elvedaaaağğğ minik yıldızlarım🌟🌼