Daniela's POV
Habang nagluluto ako ay inayos ko na ang sala. Sasamantalahin ko na habang natutulog pa si Kendy.
Napatingin ako sa pinto ko ng may mag doorbell. Wala naman kasi akong inaasahang pupunta ngayon.
Pagbukas ko nito ay nakita ko si Ken.
Anong ginagawa nya dito?
"Hi" sabi nya. Hindi ko alam yung naramdaman ko pero parang gusto ko syang yakapin.
Hahahahahahahahahahahahahahaha. Not so me, right?
Well, I hate him for making me like this.
"Hi" tipid kong sagot.
"Uhm, gusto lang sana kitang kamustahin?" Ok na ok ako Ken. Ok pa naman. Natawa ako ng mahina.
"Ng gantong oras?" tarantado. Mangangamusta ng gantong oras. Nako, hindi na ko nag e-escort ngayon.
"Yes, if its ok with you." Gusto ko din naman talaga sya makausap. Kahit marinig lang ang boses nya.
Ano ba 'tong nangyayari sakin? Bakit pakiramdam ko kahit anong sabihin nya ay papayag ako? Hay nako.
"Come in." Pinagbigyan ko na. Hindi naman na ko bata para mag inarte pa. Baka iimbitahan ako sa kasal nila ng empleyado ko. Baka kuhanin pa kong sponsor.
Pinaupo ko sya tsaka inabutan ng bottled water. Eh kung sa bottled water lang nandito eh.
"Teka lang ha? Nag luluto kasi ako." tumango naman sya at saka na ko pumunta sa kusina ko.
Hindi ko alam kung anong mga sasabihin ko sa kanya mamaya. Anong mga isasagot ko sa tanong nya.
Hahahaha, hindi naman sya magtatanong tungkol sayo Daniela. Malamang nga ay iimbitahan ka nyan sa kung saang may kinalaman sa kanila ng nobya nya.
Hinugasan ko na muna ang mga kutsara habang hinihintay kong kumulo ang niluluto ko.
Ilalagay ko na sana ang kutsara sa lamesa ng makita kong buhat ni Ken si Kendy.
"Kendy." agad kong kinuha sa kanya si Kendy. Anong karapatan nyang hawakan ang anak ko.
May kung anong umakyak na dugo sa ulo ko.
"Leave!" sabi ko sa kanya. Mukang nagulat si Kendy sa sinabi ko kaya yumuyop ito sa leeg ko.
"Leaveeee!!!" diin ko kay Ken. Nakatingin lang sya sakin. Naririnig kong humihikbi na si Kendy kaya naman tinalikuran ko na si Ken at saka dinala sa kwarto si Kendy.
Narinig ko naman na sumara na ang main door ko.
Napapikit na lang ako.
Pagbukas ng mata ko ay may mga nakatakas na luha. Tinitignan lang ako ni Kendy.
"Im sorry." bulong ko sa kanya. Hinalikan ko sya sa noo. At saka binuhat ulit. Bumalik kami sa kusina at tinapos ko na ang pagluluto ko.
Ang selfish ko ba kung sasabihin kong ayokong makilala sya ni Kendy?
Pero sige, selfish na kung selfish pero hindi ko talaga hahayaan na makilala sya ni Kendy.
Kung ibang babae siguro ang nasa posisyon ko ay malamang pagkakita nila sa anak nila na buhat ng totoong ama ay yayakapin na din ang dalawa.
Mag ii-iyak na parang tanga. Finally, buo na ang pamilya.
Pero wala tayo sa teleserye, naghirap akong mag isa. Kaya lalaki si Kendy ng ako lang din mag isa. Hindi ko kailangan ng kahit ano sa kanya.
If ever na malaman nya ang tungkol kay Kendy, babayaran ko na lang sya. Isang milyon, dalawa, kahit tatlo pa wag lang nya kaming guluhin.
