Kabanata 12: Cooked

5.9K 215 29
                                    

•CELESTE'S POV•

SOBRANG pagkataranta niya akong ipinasok sa ospital. Ako ang nahihiya sa inaasta niya. It was so unusual that a man like me was being carried by a god like him. I can feel people's stares in my skin.

"Nakakahiya. Pwede mo naman akong akayin lang," I hissed him and threw my acidic glares at him. Sana naman ay nararamdaman niya iyon?!

A stretcher came out and he landed me there. Naloloka ako sa nangyayari. The worry in his eyes was sincere. Hinayaan ko iyong hindi nag-isip ng ibang dahilan kung bakit.

"Nadulas po siya," iyon ang explenasiyon niya sa mga nurses na nagtulak ng stretcher. I eyed one nurse giving her a stare that I will explain my side later.

Pagkapasok sa emergency room ay dinaluhan agad ako agad ng paunang lunas habang nagtatanong ng mga tanong. Mabuting bawal makapasok ang hindi pasyente at baka nabuking na ako. The nurses were shocked. Lumunok pa sila pagkatapos ng kwento ko. Of course, I just said that I felt pain in my femininity. One nurse got out to call for the right doctor. Habang naghihintay ay pinahiga nila ako sa isang hospital bed na may mga OB machines.

When the doctor came, she immediately checked me. Nakapikit lang ako sa proseso na kanyang ginawa. Para akong natutunaw sa mga tingin niya at ng assistant nurse niya. Mabuti na lang openminded ang mga ganitong tao. I felt comfortable.

Hindi maganda ang nababasa ko sa mukha ng doktora. Tama si Emma, I got lacerations. Naiinis ako kay Cong pero mas naiinis ako sa kalandian ko kagabi! She gave me medicines and prescibred me not to do heavy activities.

She ordered her assistant nurse to prepare a room so I suddenly felt hope. Dinadasal ko ito kanina na sana makausap ko si Doc.

"Doc," I slowly whispered.

"You'll be admitted for one day or two days until you will heal. Mataas ang lagnat mo. Kailangan mo ng pahinga," ani niya na ikinatango ko na lang. "You should have begged him to take you gently." Medyo natatawa niyang sabi. Hindi iyong malisyado.

"Lasing po kami," nahihiya ko saad. Nanginginit ng sobra ang mga pisngi. "Doc, pwedeng humingi ng pabor." I read her name. Dr. Juleyhan Candia.

"Yes. Ano iyon?" Mabuting approachable lang si Doc at baka katapusan ko na talaga!

"He doesn't know that I am this...na tomboy ako. Ang tanging alam niya ay lalaki ako. May kakambal po ako. Ang kapatid ko ang gusto niya at iyon ang akala niyang nakatalik niya kagabi. Nagpanggap po ako dahil sa letche niyang laro. I know, it was my fault. Pero Doc, sana huwag niyo pong sabihin sa kanya na ganito ang natamo kung sugat. I don't want him to know."

Kinakapalan ko na ang mukha ko para rito. Ayaw ko ngang makita ang pagmumukha ng damuho na iyon! Kung ano man ang resulta ng mga kasinungalian ko ay akin na iyon. Kaya ko namang harapin ang mga mali na nagawa!

Ako na rin ang bahala kay Celestina. Kaya ko ito.

"Are you sure?" Tumango ako na walang pag-alinlangan. Mananatiling lihim ito ng sarili ko pati  ni Emma kung hindi niya ako tatraydurin.

I don't want him to know my real gender and God knows the reason! Ayaw ko! Alam ko kung saan papunta ang lahat ng ito. Kung malalaman man niya ay si Celestina pa rin ang gusto niya. Si Celestina ang iniisip niya habang ginagawa namin iyon. Si Celestina ang pinagnanasaan niya kagabi. I don't want to get hurt.

Sometimes girls experienced one night stand. Hindi naman big deal iyon ng ilan. And ours is not different. Pwede ko iyong kalimutan. I just considered it as somewhat a memory.

Alak lang ang nag-udyok sa akin na tumalima sa atraksiyon sa katawan niya. Kalasingan ang nagpagawa sa akin ng karumaldumal na bagay na iyon. Dapat ko nang kalimutan ang lahat ng kagabi! And I should think the consequences of my lies!

Coveting My Bodyguard's Affection (Completed)Where stories live. Discover now