Unknown Number
Matty POV
Almost three weeks na ang nakalipas simula nung mawala si Joyce sa amin pero hanggang ngayon hindi parin kami sanay na wala siya.
Sa loob ng tatlong linggo. Wala kaming ginawa kundi ang mag aral ng mabuti na kahit sa ganun ay maging proud saamin si anna.
Dinadaan nalang namin sa sipag ng pag-aaral kasi ayaw niya kaming mabagsak eh, kaya gusto namin na kahit wala na siya ay magiging proud sya samin.
Kasalukuyan kaming nasa room ngayun nakikinig sa discuss ni miss.
"Okay class, this afternoon ay walang klase. Dahil preparation mamayang afternoon para sa magaganap bukas na event" biglang anunsyo ni miss.
"Para saan ang event maam?" dinig kong tanong ng kaklase kong babae na nasa harapan.
"Tomorrow na kasi ang birthday ni heven, daughter of the owner of this school dito kase sa paaralan bukas nang gabi magaganap ang birthday niya at kasabay nun ay ang ipapamana na sa kanya ang paaralang Eastwood" paliwanag ni maam.
"Grabe, ang bongga naman. Invited po ba kami maam?" tanong naman ng isang ko kaklase.
"Of course, All students in Eastwood are invited" sabi pa ni miss na ikinatuwa ng kaklase namin except samin ni anna, kaya nagkatinginan kami.
"Naku magrereyna na ang bruha sa paaralang 'to" bulong ko.
"Hindi pa nga napamana sa kaniya, nagreyna-reynahan na" bulong pabalik ni syrinne.
"At paniguradong may gagawin na naman siyang kalokohan kapag siya na ang magmamana ng Eastwood, baka makalipat talaga ako ng paaralan kung ganun" bulong ko ulit.
"That's for today, see you next time and goodbye everyone." paalam ni miss kaya tumayo kaming lahat para magpaalam din.
"See you again next time, miss" sabay naming lahat at pinalabas muna namin ang lahat bago kami lumabas ni syrinne.
It's already eleven o'clock in the morning. Masyadong mainit pa sa labas. Mga ganitong araw kasi pumupunta kaming tatlo sa Ice cream parlor para magpalamig. Nakakamiss
"Ice cream parlor tayo?" sabay pa naming sabi ni syrinne at sabay ring natawa. Kalaunan ay nakita kong nangingilid ang luha sa kanyang mata.
"I miss her, matt" kagat labing sabi ni syrinne para pigilan ang pagtulo ng luha.
Nangingilid na rin ang luha ko kaya tumingala ako sa langit para pigilan ang pagtulo ng akin luha tyaka tumingin kay syrinne.
"Miss ko ma din siya" at doon tuluyan ng tumulo ang luha ko ganun din si syrinne.
Akala ko di ako iiyak. Ang weak ko naman.
"Ano ba yan, ang aga aga nagdadrama tayo. Dito pa talaga sa gitna ng field" dun ko lang namalayan na sa gitna pala kami pagkasabi ni syrinne, doon ko palang naramdaman ang init sa aking kutis na nagmula sa araw.
"Oo nga, tara sa Parlor" yaya ko na pagkatapos naming punasan pareho ang sarili naming luha.
Palabas na kami ng gate ng school ng biglang nag vibrate yung phone ko.
YOU ARE READING
The Innocent Revenge
RandomNapagbintangan sa kasalanang hindi niya ginawa, pinagmukha siyang kriminal na hindi inalam ang totoong nangyari. Pero sa kabila noon ay hindi siya nawalan ng pag asang itama lahat ng mali ngunit sa pamamagitan ng paghihigante. Ang akala ng lahat ay...
