Hopelessly Addicted

Prologue

Alas siyete na. Alas siyete kwarenta y singko pa ang first subject ko. Hinatid na ako ni Manong Manuel papunta sa magiging bago kong paaralan.

"Oh, ija. Nandito na tayo sa bago mong school. " maya-maya'y anunsyo ni Manong Manuel, driver namin.

Napalingon ako sa paaralang tinutukoy ni Manong Manuel. Napakalaking paaralan. Mas malaki pa ito sa dati kong paaralan ngunit hindi ko naiwasang maalala ang mga malalapit na kaibigan ko sa dati kong paaralan na siyang iniwan ko. Napabuntong hininga na lamang ako.

" Ija.." tawag muli sa akin ni Manong Manuel nang maramdamang hindi pa ako bumaba sa kotse.

" Manong, sa tingin niyo po ba magkaroon pa ako ng bagong mga kaibigan dito? " nakasimangot na tugon ko habang ang mga tingin ay nasa malaking paaralan pa rin.

" Oo naman, ija. Bakit mo naman iyan naitanong? " tanong ni Manong batid ko'y kumukunot na ang mga noo nito. Hshs.

"E kasi... parang nakaka-out of place po e. Yung feeling na magkakilala na ang lahat ng nag-aaral dito samantalang ako... " pabitin ko at bumuntong hininga na lamang.

"Ija. Huwag mo pangunahan. Alam kong maraming mababait dito. Welcome na welcome ka naman sa school na ito e" pagpapalakas niya ng loob ko. Ganito talaga si Manong. Ganito kami ka close at halos matuturing ko na rin siyang kapamilya. Mabait si Manong at lalong mapagmahal sa trabaho at pamilya. Sa tuwing ganito ang nararamdam ko parati siyang nasa tabi ko para palakasin ang loob ko.

"Sana nga. " umaasang sabi ko. Sana nga, manong. Hayyy. Bakit pa ba kasi ako pinapa transfer ni mommy e kakasimula ko nga lang bilang 3rd Year High School sa dati kong paaralan e. Simula noong first year pa ako ay doon na ako nakaaral kaya marami na akong naiwan doon. Lalo na ang dalawa kong matalik na kaibigan'g sina Althena at Blaire.

"At isa pa, may kakilala ka naman dito diba? Yung sabi ng mommy mo, ang anak ng matalik niyang kaibigan. " si Marvin ang tinutukoy ni manong. Si Marvin ay anak ng bestfriend ni mommy na si Tita Genevieve. Kaya medyo close kami ni Marvin simula pa noong bata pa kami kasi minsa'y dumadalaw sa bahay namin sila Tita Gen at Marvin at minsan din ay kami ni mommy ang dumadalaw doon sa kanila. Para ko nang kapatid kung turingin si Marvin.

" Sabagay. Hindi naman siguro ako pababayaan ni Marvin dito. " mapait na ngiti ang pinakawalan ko.

"O 'yan naman pala e. Sige na, Ija pumasok ka na baka male-late ka pa sa klase mo. " nakangiting sabi ni manong at saka tinapik ang mga balikat.

"Sige po, manong. Salamat po." magalang na ani ko

"Susunduin na kita mamayang uwian, ija. Tawagan mo lang ako."

"Ayy hindi na po, manong. Susunduin daw kasi ako ni Hubert mamaya." ngiti kong sabi. Kahit magkalayo na kami ng paaralan ni Hubert ay nagpresinta parin siyang sunduin ako mamayang uwian at dalhin niya daw ako sa mall.

"Ah. Sige, ija. Sayang! magkakalayo na kayo ng paaralan ng nobyo mo" nakasimangot na giit ni manong.

"Okay lang naman, manong. Sige na po mauuna na po ako. Ingat po. " pamamaalam ko ka manong at saka ako bumaba.

Tuluyan na akong nakababa ng kotse at akma na akong papasok sa gate nang matigilan ako dahil sa kaba. Kaba kasi baka maligaw ako sa loob kakahanap ng magiging room ko. Hindi ko nalang ito inintindi pa at tuluyang pumasok.

"Evangeline! " tawag sa akin ng lalaking pamilyar sa akin ang boses habang nasa corridor na ako.

Huminto ako sa paglalakad at nilingon ko ang gawing iyon at buela!! " Uy, Marv! " nakangiti ko ring tawag sa kanya habang tinitingnan siyang papalapit sa akin.