hoofdstuk 23

2.4K 58 12
                                    

Eerder: "Kind dat heeft hij nog nooit gedaan. Hij heeft nog nooit zijn verleden verteld aan eender welk meisje. Zelfs tegen zijn adoptieouders heeft hij 2 jaar gewacht totdat hij het hun heeft vertelt. Jij moet wel heel speciaal voor hem zijn, dat hij zomaar zijn verleden aan iemand zegt." Wat!

Ik kan niet geloven dat hij dat aan mij heeft verteld. Beteken ik dan toch iets voor hem? Misschien moet ik het hem gewoon eens vragen. Eerlijkheid duurt het langst. Ik neem afscheid van Annette en keer terug naar het kantoor van Tyler. Ik geef hem de map en keer dan terug naar mijn eigen kantoor om nog wat papier werk te doen.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ik doe de lamp van mijn bureau uit en sluit dan de deur van mijn kantoor. Het was een saaie dag en ik ben ook heel erg moe van de hele dag achter mijn laptop te zitten. Gelukkig heeft Jade me nog meegenomen voor een lunch wat ik wel waardeerde van haar. Ik loop de gang in en ga naar de lift en ik druk op het knopje. Plots wordt ik gebeld op mijn gsm. Ik stap in de lift en ik zie Tyler er net ook nog instappen. Ik glimlach naar hem en begroet hem. Ik dan neem mijn telefoon op.

"Dag zusje."

"Lisa! Wat ben ik blij dat ik jou hoor."

"Ik jou ook ik dacht ik gaan ons Blairtje nog eens opbellen. Hoe is het met je?"

"Goed hoor, ik ben net onderweg naar huis. Hoe is het met jou nog geen nieuw vriendje ondertussen?"

"Tuurlijk wel! Wat verwacht je? Je bent al bijna een half jaar weg. Denk je dat ik al die tijd stil heb gezeten? Ik er ondertussen wel een stuk of vier gehad."

"Vier!? Lisa hoeveel vriendjes kan je hebben in een half jaar tijd? Ik vraag me toch af van wie je dat mee hebt. Het zal alle sinds niet van mama en papa zijn want die zijn al samen vanaf dat ze hun eerste woordjes konden zeggen bewijze van spreken."

Ik hoor op de achtergrond een kleine gegrinnik. Ik kijk om en zie Tyler staan met een kleine glimlach op zijn gezicht. Nou ik ben blij dat hij mijn telefoongesprek grappig vind.

"Ah ja wat doe je er aan liefde komt en gaat. Maar jij hoe is het bij jou in de liefde, iemand eindelijk leren kennen?"

"Lisa!" ik voel me helemaal rood komen.

"Ja!? Eindelijk! Wie is het? is hij knap?"

"Lisa dat is privé, en daarbij ik kan daar nu niet over praten."

"Waarom? We zijn nu aan het bellen. Wanneer ga je het vertellen over je vriendje wanneer je terug komt?"

"Ik heb geen vriendje. Ik kan nu gewoon daarover niet praten." Ik schaam me kapot ik sta in de lift te bellen met mijn zus en ze vraagt achter mijn liefdesleven terwijl mijn baas letterlijk naast me staat. Wat moet hij wel niet van me denken.

"Oke dan bel me dan maar eens wanneer je het wel kan zeggen wie je vriendje is. Ik moet nu gaan mama roept me. En bel mama ook nog eens ze zou het zo tof vinden."

"Hij is mijn vriendje niet! Maar het is goed ik zal mama ook nog eens bellen. Tot later zus."

"Dag zusje."

Ik leg af en steek mijn telefoon terug in mijn handtas. Ik kijk opzij en zie Tyler vlug wegkijken. Ik laat een kleine lach vrij. "Sorry van mijn zus ze kan nogal wat opdringerig zijn en houdt niet rap rekening met de anderen." De lift gaat eindelijk open. "dat is niet erg mijn zus kan ook soms zo zijn." glimlacht hij me toe. "Heb je een zus?" Ik kijk hem verbaast aan, dat wist ik niet van hem.

"Ja, mijn pleegzus ze is een paar jaar jonger dan mij. Ze heet Sarah, lieve meid hoor maar soms is ze meer puber dan volwassen." "Ze lijkt me leuk." "Ja is ze ook wel je moet ze maar dan eens ontmoeten ze zal van je houden." Ik kijk naar hem op. Zijn zus ontmoeten is dat niet iets dat koppel mensen doen. Ik knik naar hem. "Ja dat lijkt me wel leuk om eens te doen."

My stupid boss (Dutch)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu