hoofdstuk 32

2K 44 1
                                    

Eerder: "O Blaire ik weet heel zeker wat ik met je doe. Maar weet jij ook wat jij ook met mij doet?" Met deze worden duwt hij zijn lippen weer op de mijne.

De kus wordt steeds heftiger en ik begin er na der tijd zelf meer en meer ervan te genieten. Ik weet dat ik dit eigenlijk niet moet doen en dat ik het Lisa beloofd heb maar het is alsof hij me dwingt hem niet los te laten. Ook weet ik wel dat het echt zo is maar hij hoeft maar 1 blik te sturen en je valt gewoon al bijna op je knieën.

Ik ben als ik eerlijk mag zijn bang. Bang voor wat er komen gaat. Wat als hij me pijn doet en dan heb ik het niet over lichamelijk maar ook psychisch. Na al die verhalen over zijn vorige assistentes weet ik niet of hij wel altijd eerlijk tegen me zal zijn.

Zal hij me ook kwetsten zoals hij hun gekwetst heeft. Heeft hij bij hun ook allemaal zo lief gedaan tegen hun zoals hij nu tegen mij doet? Wat als hij alleen maar me wilt voor naar bed te gaan.

Geloof me als ik zeg dat ik twijfel of hij wel de juiste man zal zijn waar ik later mee op kan groeien, waar ik kinderen mee zal krijgen en onze toekomst kunnen bouwen. Het is niet dat we geen goed inkomen zullen hebben daar ben ik me ook van bewust maar het is gewoon zijn karakter waar ik bang van heb.

Zal hij me later beu zijn en vreemdgaan? Of zal hij juist trouw zijn? Dat zijn twee hele grote vragen waar ik me dagelijks mee bezig hou.

Ik ben me zelf ook heel erg bewust van dat hij niet erg bekent staan om zijn gevoelens te uiten maar als we samen zijn dan is hij zo veel anders. Het is alsof we de enigste zijn die er bestaan. Ook al is het wel onmogelijk te geloven dat hij op iemand zoals ik zou kunnen vallen maar toch is het zo dat ik een groot zwak heb voor hem. Dat was al zo vanaf de eerste keer dat ik in zijn kantoor stapte.

Dan dringt de realiteit me weer binnen waar we me bezig zijn. Ook al heb ik nog nooit zo intens gezoend met iemand toch weet ik dat het niet juist is wat we aan het doen zijn. Maar het voel aan de andere kant ook weer zo juist.

Zijn lippen gaan teder op de mijne. Ik voel hoe hij soms op mijn onderlip bijt. Hoe hij zachtjes zijn tong naar binnen dringt en mijn wang vasthoudt om een betere grip te kunnen hebben.

Zijn kus glijdt af naar beneden. Hij begint zachte kusjes te geven aan mijn wang en gaat dan naar mijn nek. Als ik merk dat hij meerdere kusjes aan het geven is op mijn nek laat ik een zachte kreun vrij. Ik denk dat ik nog nooit gekreund heb in mijn leven en voel me zachtjes blozen. Ik voel Tyler grijnzen tegen mijn nek en dat heeft hem moet om verder te gaan. Hij begint te zuigen en bijt af en toe in mijn nek, opnieuw laat ik een kreun vrij.

Tyler laat zijn hand zakken waar hij mijn armen mee vast heeft in de lucht. Ik sla mijn armen om zijn nek heen en begin er zachtjes aan te trekken als hij me weer begint te zoenen op mijn mond.

Zijn hand dwaalt af langs mijn zij naar mijn heupen totdat hij bij mijn billen is. Hij heeft er een kneep in wat me laat verschieten en ik laat een kleine gil los. Hij tilt me op en zodat ik mijn benen om zijn heupen kan slaan.

Ik voel hoe zijn tong synchronisch met de mijne aan het dansen is. Tot ik me eigenlijk aan het beseffen ben dat dit niet goed is en ik maak me los. "Tyler stop dit is niet goed." Hij kijkt me aan en ik zie dat zijn ogen vol lust staan. "Waarom." Ik laat me weer zakken op de grond en wandel van hem weg.

Vanbinnen wordt ik een beetje boos. Wat denkt hij eigenlijk wel niet. Nog geen 10 minuten geleden vertel ik tegen hem dat we afstand moeten nemen. En wat doet meneer hij begint me voor de eerste keer te zoenen.

"Je weet dat dit niet kan. Ik vertel je dat we onze relatie moeten stoppen en we afstand moeten nemen van elkaar en wat doe jij? Jij begint me te zoenen. Terwijl je het maar al te goed besefte dat het niet kon!"

"Blaire-" Begint hij maar ik kap hem direct af. Misschien vind je mij kinderachtig maar voor mij is dit heel erg belangrijk als ik afstand vraag.

"Nee ik wil niks van je horen. Ik vertrek morgen naar Jade. Ik ga bij haar voorlopig logeren tot ik mijn eigen appartement gevonden heb. En deze keer kun je me niet tegen houden."

Ik zie hem boos komen en zijn ader aan zijn nek zie ik weer kloppen. Maar zonder op een antwoordt te wachten loop ik naar boven. Hij moet maar wachten tot morgen om tegen me te praten al heb ik daar ook geen zin in. Maar liever morgen dan nu.

Ik loop de grote trappen op en storm mijn kamer binnen waarna ik de deur hard dicht sla. Ik doe mijn deur op slot en laat me zachtjes zakken op de grond tegen mijn deur waarna ik mijn knieën optrek waar ik mijn armen om heen sla. Door de adrenaline voel ik mijn hard bonzen als een gek en ontsnappen er tranen uit mijn ooghoek. Een voor een glijdt er een over mijn wang. Het duurt niet lang of ik begeef me in een hevige huilbui.

Ik denk dat ik het wel even nodig had die huilbui. Het is alsof ik eeuwen niet gehuild heb terwijl dat het niet waar is. Alles van de verlopen tijden laat ik eruit.

Ik hoor iemand de trap oplopen en ik hoef niet te weten wie het is, al weet ik het al direct want wij zij de enigste hier en dus dan maakt het niet zo moeilijk. Ik hoor hem stoppen voor mijn deur. Ik hoor geklop op de deur. "Blaire, laat me alsjeblieft met je praten." Hoor ik zacht.

Ik geef geen antwoordt maar je hoort wel luid en duidelijk mijn snikken. Het zou me niks verbazen dat hij ze ook gehoord geeft. Ik zie de dat hij de deur probeert open te doen maar dat haalt niks uit want hij zit op slot.

"Oké, je wilt me niet spreken, prima! Maar morgen gaan we praten en ontkom je me niet. En over dat verhuizen wil ik geen woord horen want jij gaat nergens geen. Al wordt het mijn dood jij blijft hier." Hoor ik maar al te duidelijk zijn dominante stem terug. Zijn zachte kan heeft niet lang geduurd. Ik hoor hem weer weg stappen van de deur.

Zijn karakter is niks voor mij. Ik voel me nutteloos als hij tegen me praat met zijn bevelen en strengheid. Ik dacht dat ik het wel aan kon maar ik heb me overschat. Wat als ik het niet aan kan en dat ik breek? Misschien heeft Lisa gelijk en is hij helemaal niks voor me. Ik heb iemand nodig die zacht voor me is en lief, iemand die begrijpt. Tyler is juist het tegenovergestelde.

Hey hier weer ene hoofdstukje. Vergeet niet te stemmen en te reageren. Ik heb bij mijn laatste vorige hoofdstukken veel lieve commentaar gekregen en dat deed me echt goed. Ik wordt meer en meer gemotiveerd om verder te schrijven en ik heb al zo'n goede afloop in gedachte.

Veel liefs Eline.


My stupid boss (Dutch)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu