The Way We Want It To Be

Chapter 3

Thirdy is eating lunch ng bumaba ang Papa Bong niya. Nakasalpak ang earphones niya at kasalukuyang nakaplay ang kanyang favorite song na 4ever by Clairo.

Some things just aren't that simple
You called me wondering why I changed
Or why I don't look the same
Why are things so differently now?

Tumitipa tipa pa ang paa niya habang ini-enjoy ang lyrics.

"THIRDY!", sigaw ng Papa niya sa tenga niya.

Nagulat siya.

"Yes Pa, ang sakit sa tenga nun ha", hinihimas himas niya ang tenga na at hinarap ang ama.

Pinindot niya ang pause button sa phone niya para huminto muna ang kanta.

"Sabi ko, saan ang lakad mo ngayon kasi I'll borrow sana your car. I have appointment kasi later, 4pm", tanong ng Ama.

"Ok Pa, you can borrow it. I'll just come with you pag umalis ka, can you drop me na lang at Gesu?", tanong niya.

"Ok then, be ready by 2pm. We'll be leaving by 2:15 sharp Thirds, wag ka malelate or else iiwanan kita", utos nito sa kanya.

"Yes Pa", sabay tayo na niya at pumunta kwarto niya para maligo na.

Alam niya na seryoso ang ama. Talagang iiwan siya nito. Gusto niyang pumunta sa Gesu, bukas pa naman ang bonfire nila. Hindi siya nakapagdasal doon kahapon ng maayos kasi nga thanksgiving at madaming tao.

Sa lahat ng aspeto ng ginagawa niya, lagi siyang pumupunta sa Gesu para magdasal. Dati hindi naman siya mahilig pumunta doon pero malakas ang impluwensya ni Bea sa kanya. Paano ba naman, walang araw na hindi pumupunta doon si Bea. Either dadaan sila doon or minsan doon sila magkikita.

Ang church of Gesu ang naging saksi ng ikalawang beses na pagdecline sa kanya ni Bea noong first year sila.

"Bea, can we please try this time? Can you please be my girl?", tanong niya kay Bea habang nakaupo sila sa isang bakanteng silya malapit sa pintuan ng Gesu.

"Thirds", hinawakan ni Bea ang kamay niya. Seryoso ang mukha nito.

"You know what is my answer di ba? Kakasimula pa lang ng rookie year natin o, look ang dami pa natin kailangan pagdaanan. Ayaw kong masira ang friendship natin, please", paliwanag ni Bea.

Yumuko siya. Masakit. Mahal niya e. Matagal na. Gagawin niya ang lahat para kay Bea pero kailangan niyang tanggapin na hindi kayang tapatan ni Bea ang pagmamahal na gusto niyang makuha mula dito. Hanggang doon lang sila, good friends lang talaga.

Ipinilig ni Thirdy ang ulo niya. Nakatulala na naman siya habang nakahiga sa kama niya. Balak na sana niya maligo pero naalala na naman niya si Bea.

Oo nga pala, asan nga ba ang babaeng yun, naisip niya. Wala ito sa final game nila sa MOA at kahit sa thanksgiving nila kahapon, wala din ito doon. Ang daya a, ni hindi manlang siya binati nito.

3 weeks na silang hindi nag-uusap. Bukas na ang bonfire at sa isang araw, guesting na niya TWBA. Namimiss na niya ito.

Papano ba naman, lagi siya nito binubully. Siya din naman, kolokoy. Pero ewan ba niya, pagdating kay Bea, pag ito na ang bumanat, surebol, tiklop siya.

Pinindot niya yung play button sa phone niya, nilakasan niya ang volume nito at nagsimula na siyang maligo.

Is it ever gonna change?
Am I gonna feel this way forever?
Are you gonna be around for me to count on, yeah?
Is it ever gonna change?
Am I gonna feel this way forever?
Are you gonna be around for me to count on? Count on
On on on, on on on on on
On on on, on on on on on
On on on, on on on on on
On on on, on on on on on