Ai u kthye per nga dera dhe po priste qe nga momenti ne moment te shfaqej Robert.
Dera u hap dhe brenda u fut Pamela e cila mbante ne koke kapelen e Robert, pas Pameles vjen edhe Robert qe capitej ngadale me bastunin e tij.
Elis u lehtesua dhe nderkohe mendonte se me ne fund do degjonte historine e Neles.
Robert ndalon hapat per nje moment dhe drejton veshin andej nga degjoheshin gotat kur kercisnin, me pas vazhdon te eci dhe afrohet tek banaku, ku me bastun kontrollon vendet nese ishin apo jo te zena. Ulet tek njera nga karriket dhe me pas vendos bastunin ne ane te banakut.
-''Nje teke konjak'' thote Roberti dhe vendos duart mbi banak.
-''Beje dopio'' ia pret Elis qe po afrohej tek karrikia afer Robertit.
Robert buzeqesh dhe drejtohet andej nga erdhi zeri.
-''Paske ardhur'' thote ai dhe me buzeqeshjen e tij karakteristike prej nje gjyshi te urte, pastaj kthehet per nga banaku.
-''E si te mungoja, jam kurioz te di per Nelen'' pergjigjet Elis dhe ulet prane tij.
-''Ti me kerkove te flas per jeten time'' I drejtohet Robert Elisit duke ngritur goten
-''Po, por edhe per Nelen'' ia kthen Elis duke rrokur goten me Robertin.
-''Mendon se po te flas per jeten time s'do te flas per Nelen? Nese duhet te flas per kohen kur kam jetuar vertete, atehere do te flisja per Nelen, po une do te flas per cdo gje, por me teper per dashurine" vazhdoi Roberti dhe buzeqeshi kur permendi dashurine!
"Dashuria eshte ajo pjese jete, kur njeriu jeton vertete, kur eshte i lumtur per nje kohe te gjate, ndryshe ndodh me vone, lumturia tkurret dhe behet cdo here e me e shkurter'' shtoi ai pasi piu nje gllenjke nga gota.
-''Me fol per cte duash vetem fillo'' ia pret Elis dhe nxorri nje bllok dhe nje laps nga xhepi xhaketes.
-''Jam teper kurioz te di cfare ka ndodhur me ty, si fillim me trego, pse je i verber nga syte?'' e pyet Elis
-''Qenke i paduruar mesashoh, qenke njeri i papjekur'' ia kthen Robert dhe piu nje tjeter gllenjke, me pas u drejtua per nga Elis.
-''Do filloj te flas per kohen kur isha ne shkolle. Mbasi mbarova 4 vitet e para te shkolles nderruam klase. Isha ne klas te peste dhe ne ate moshe fillova te ndiej per here te pare. M'u perpara banges time ishte nje vajze qe kishte ardhur nga klasa tjeter. Ishte teper e embel ne fytyre, floket i kishte ngjyre gruri ndersa fytyren te bardhe debore, anesh hundes dhe poshte syve kishte quka, te cilat e benin edhe me te bukur fytyren e saj''
-''Ajo ishte Nela?'' e nderpret Elis. Robert ndaloi fjalen dhe piu pak, me pas vazhdoi aty ku e la duke e injoruar pyetjen e Elis
-''Syte i kishte ngjyre kaf, ishte vajza me e gjate e klases dhe me e bukura, ndersa une me i humburi, me i urti dhe me i turpshmi. Ndonjehere mundohesha t'i flisja por stepesha sapo e shikoja ne sy. Ishte ndienja ime e pare dhe nuk zgjati pak. Kur shikoja floket e saj te gjate dhe te shtrire aq te drejte dhe ne fund te kthyer, me vinte t'ia ledhatoja, t'i fusja ne mes gishtave dhe te luaja me to, t'u merrja ere, t'i ndieja butesine e tyre neper duar. E kisha vetem nje zgjatje dore larg, me mjaftonte te zgjasja doren dhe mund ta prekja, por ishte kaq shume e veshtire.
Me pas u hodha ne klas te gjashte, ajo ishte bere akoma me e bukur dhe format e trupit kishin filluar te ngjyroseshin nga bukuria.
Floket kishin filluar t'i erreshin paksa ndersa buzet kishin filluar t'i fryheshin dhe te merrnin formen e perfeksionit'' thote Robert dhe me pas mori fryme thelle.
-''Si quhej ajo?'' e pyet Elis per te kuptuar nese po fliste per Nelen apo ndokend tjeter.
-''Lerme te mbaroj'' ia kthen Robert. Elis filloi te humbiste durimin dhe porositi nje tjeter gote.
-''Ne klas te shtate, ishte bere akoma me e bukur se ne klas te gjashte.
Trupi i saj sa vinte e behej me i gjate dhe me i bukur.
Ate vit vendosa t'i shpreh ndienjat. I shkruajta nje leter dhe ja vendosa ne cante gjate pushimit te gjate, e futa ne palen e librit ku kishim mesim oren tjeter.
Sapo filloi ora e mesimit i mbaja syte tek Libri saj, te cilin kur e hapi ne faqen e mesimit mori ne duar letren, filloi ta hapte dhe lexoi c'ka i kisha shkruar aty, me pas ktheu koken nga une dhe me pa ne sy''
-''Ajo e kuptoi qe ja kishe shkruar ti apo jo?'' e pyet Elis duke buzeqeshur.
-''Ndoshta po, ndoshta jo'' pergjigjet Robert ...
''Me pas hodhi syte tek cdo djale i klases dhe ne fund e futi letren ne xhep.
Ishte klasa e tete dhe ishte viti i fundit qe do qendronim bashke. Ate vit ja vendosa vetes qellim qe t'i tregoja gjithcka.'' Shtoi ai dhe nxorri paketen nga xhepi.
-''Dhe cfare bere? Ja shprehe ndienjat?'' e pyet Elis nderkohe qe Robert ndizte cigaren
-''Ja shpreha'' pergjigjet ai duke qeshur.
-''Pse qesh?'' e pyet Elis i cuditur
-''Sepse bera dicka qe besoj se nuk e ka bere askush per nje femer'' pergjigjet Robert dhe vazhdonte te qeshte...
