Min Cha'nın ağzından bir kaç saat önce(Hatırlamayanlar için Yoongi'nin annesi )
Önümdeki dosyaya son imzamı atarken Yoongi arıyordu.Ona beni işteyken ne kadar aramamasını söylesem de belki önemli bir sebep yüzünden aramış olabilirdi.
Kekeleyerek ve korkakça çıkan ses tonu beni o kadar çok germişti ki şu an oğlumun yanında ona sarılmak istiyordum.
Olayı bana anlatırken gözümden yaş düştü.Telefonu hemen kapatıp ayağa kalktım.Düşmanlarının olduğunu bana söyleyebilirdi.Tedbir alabilirdik
Koruma sayısını arttırırdık
Gözümdeki bitmek bilmeyen göz yaşımı sildim.
"Asistan benim dosyalarımı al, ne gerekiyorsa hallet ben çıkıyorum."
Elimdeki ceketim ve telefonumla asansöre bindim.Çoktan ambulansı ve polisi aramıştım.
Ona bişey olursa ben yaşayamazdım!
Nefesim olan adamı kaybedemem
Gözlerim bana itaat etmeyerek yüzlerce gözyaşı düşerken asansörden
indim.O iyi olacaktı o güçlüydüValeden aldığım anahtarla son hız eve sürmeye başladım.Gözlerim arada buğulaşıyor önümü görmemi zorlaştırıyordu.
Sonunda eve varırken arabayı park etmeden hızlıca eve girdim.Gelene kadar kim bilir ne kadar ceza almıştım?
Şifreyi girip kapıdan içeri girdim. Tek bir ses dahi yoktu her yer kurşun delikleriyle doluydu.Kim neden yapmıştı bilmiyorum ama onu bulunca mahfedeceğim kesindi kimse benim aileme bulaşamazdı!
Yoongi evde değildi,Chilyo yoktu, Taedong da neredeydi bilmiyordum
İlk defa evin büyüklüğüne lanet ederken tüm odalara baktım. Olabilecekleri her odaya, işte o sıra telefonuma gelen mesajla öldüğümü hissettim,onu bulamadığım için kendimden nefret ettim
Taedong:Seni seviyorum
Olduğum yere çökerek hıçkırarak ağlamaya başladım. Bunlar neden bizim başımıza gelmişti?!
Ayaklarım artık beni taşıyamazken dizlerim titremeye başlamıştı bile
Tek bir yer kalmıştı bakmadığım
Tek bir yer
Ayaklarıma inat ayağa kalktım. Ölmesine müsade etmeyecektim!
Bizim sözümüz vardı hem sözünü tutmadan ölemezdi değil mi?
Aynı anda ölecektik tek sözümüz buydu
Ne olursa olsun beraber olacaktık hep
Gözlerim artık yanmaya başlarken bakmadığım yerin kapısını son gücümle açtım.
Ölmesini düşünmek bile tüm gücümü tüketmişti
Buradaydı
Sevdiğim adam kanlar içinde yerde yatıyordu
Yanına uzandım.Ambulans sesleri kulağıma ilişirken çoktan gözlerim kapanmıştı.
Ruhum karanlığa adım atarken onu diledim.Ölürse bile yanında olmayı
Aşklarını kıskandım ya Allah'ım bana ve okuyucularımada böyle sadık bizi sonsuza kadar sevecek birini nasip et.
Amin
![](https://img.wattpad.com/cover/215601173-288-k41629.jpg)
YOU ARE READING
I'm Robot✔
Fanfiction*Boktan bir kitap. HAYRANKURGUDAİLK5VAYAQ Min Yoongi daha 14 yaşındayken intihara kalkıştı derdini kimseye söyleyemez iken Ailesi onun kötü yola düştüğünü zannediyordu halbuki intihar nedeni kendi ebeveynleriydi Uyuyamıyordu ilgisizlikten çünkü anne...