Till I Met You Again

CHAPTER 43

JISOO POV.

Ilang linggo pa kaming namalagi dito sa hospital hanggang sa makarecover na totally si jennie. Ngayong araw ay makakalabas na sya. Araw-araw akong nagsisinungaling sa kanya sa tuwing hinahanap nya si Lisa. Sinasabi ko nalang na hindi pa rin ito nakakalabas ng hospital kaya hindi sya makadalaw. Naaawa ako sa kapatid ko.

"Unnie, can i get my phone later? I have to call lisa. I wanna know if she's okay. Pupuntahan ko sya don." excited na sabi ni jennie.

Napahinto ako sa ginagawa ko pagkasabi nya nun. Anong isasagot ko? Kailangan ko na naman magpalusot. Huminga muna ako ng malalim saka humarap sa kanya at sumagot.

"Okay jendeuk. Mamaya ibabalik kona sa iyo ang phone mo. But please wag ka munang magpunta don. You still need to rest jen. And same as lisa. For sure naman inaalagaan sya nila tito don kaya don't worry. Kapag okay na sya sasamahan kita dumalaw. Wag munang makulit jen." pagsisinungaling ko.

"Hmmm ano ba yan! I badly want to see lisa, unnie! Hays. Pero sige saka nalang natin sya puntahan." tugon ni jennie.

Nakahinga ako ng maluwag. Hays salamat naman at pumayag sya. Pero ang isa ko pang poproblemahin eh pano kung tawagan nya si lisa at hindi nya makausap. Anong gagawin ko? Kaasar.! Sorry jendeuk.

Ilang saglit ang nakalipas at dumating na sila dad para sunduin kami. Hindi na nya pinasama si mom. Silang dalawa lang ni rosé ang makakasama namin pag-uwi.

"Hi baby mandu, are you ready? Almost 2months ka din nandito. Now you will be going home na. We miss you baby." pagbati ni jiyong sa anak. Lalapitan nya sana ito para yakapin ngunit agad umiwas si jen.
Umiling-iling nalang ako habang nakatingin kay dad.

"Let's go na guys. Para hindi tayo masyadong gabihin sa byahe at para makapagpahinga na si jen sa bahay." pagyaya ni rosé.

------------
THIRD PERSON

Makalipas ang ilang oras, sa wakas nakauwi na rin sila. It's already 8pm. Pagpasok nila sa bahay ay agad nagsilabasan ang lahat. Nandon sila nayeon, irene, somi, ms. sandara, ilang mga classmates at syempre si chaerin na kanina pa naghihintay sa pag-uwi ni jen. Nandoon din sila aling nena at mga anak nya.

Nabigla si jen na lahat sila ay nandun ngayon. Halos maiyak sya sa tuwa. Agad nyang nilapitan ang ina at niyakap ng mahigpit.

"Mom, i miss you! Sorry sa pagkawala ko. I promise hindi na ako mawawala. I love you mom." malambing na sambit ni jen sa ina habang lumuluha.

Niyakap nya din sila aling nena at nga kaibigan. Nagpasalamat sya sa kanilang pagpunta. Ngunit tila hindi sya mapalagay. Iginala-gala nya ang kaniyang paningin na tila may hinahanap. Hindi man nya sabihin ngunit alam ng lahat na si lisa ang hinahanap nya. Ang kaninang malapad na ngiti ay unti-unting naglaho.