အစည်းအဝေးပြီးသွားတော့ JiMin ရုံးခန်းထဲမှာ တယောက်ထဲကျန်ခဲ့လေတယ်...စကားအများကြီးပြောလိုက်ရတဲ့အတွက် ပင်ပန်းသလိုရှိတာကြောင့် နက်တိုင်လေးကို အနည်းငယ်ဆွဲချကာ ဆိုဖာပေါ်မှာသာ မျက်လုံးမှိတ်ကာ မှီထားရင်း....
ဒေါက် ဒေါက်
JiMin - ဝင်ခဲ့...
Tae - Hyung ဧည့်သည်တွေပြန်သွားပြီ
JiMin - အင်း....
Tae က အခန်းထဲကထွက်မသွားသေးပဲ တခုခုပြောချင်နေတဲ့ပုံပေါက်တာကြောင့်..
JiMin - ပြောစရာရှိလို့လား....
Tae -ဟိုဟာ JungKook.....
ဟုတ်သားပဲ သူမေ့နေခဲ့တာ...ချာတိတ်ကို...
JiMin - သူအခုဘယ်မှာလဲ ပြန်သွားပြီလား...
Tae - မပြန်သေးဘူး Hyung ကျွန်တော့ ရုံးခန်းထဲမှာခေါ်ထားတယ်...
JiMin - အင်း တော်သေးတာပေါ့ ကျေးဇူးပဲ Tae-ah...ညနေဘာလုပ်စရာရှိသေးလဲ...
Tae - လက်မှတ်ထိုးစရာတစ်ခုနဲ့ Dinner...
JiMin - ရှိလဲဖျက်လိုက်တော့...Hyung ပြန်နှင့်တော့မယ်...
Tae - ဟုတ်ကဲ့ Hyung...ဒါနဲ့လေ JungKook အရမ်းစိတ်မကောင်းဖြစ်သွားတယ်ထင်တယ်...
JiMin - အင်း အဲ့တာကြောင့် သူနဲ့ အပြင်သွားမလို့...အလုပ်ကိစ္စတွေမင်းပဲကြည့်လုပ်ထားလိုက်ပါ
JiMin လဲ အပေါ်ထပ်အကျီယူကာ Taeရဲ့ ရုံးခန်းသို့ထွက်လာခဲ့လိုက်တယ်...ရုံးခန်းထဲရောက်တော့ ဆိုဖာပေါ်မှာ ဒူးတုပ်ကာ ခေါင်းလေးမှောက်အိပ်ပျော်နေတဲ့ ချာတိတ်လေး....ငိုထားလို့လားမသိ နှာခေါင်းလေးကလဲ နီရဲလို့...မျက်တောင်လေးတွေမှာလဲ မျက်ရည်စလေးများက တွယ်ကပ်တုန်း....တချက်ချက်ရှိုက်သံလေးများကလဲ ထွက်တုန်းဆိုတော့...JiMin မြင်ရတာစိတ်မကောင်းဖြစ်မိသည်....
JiMin - ချာတိတ် ချာတိတ်....
JungKook - ဟင် ...Hyung....
JiMin - အိပ်ပျော်နေတာလား ဗိုက်ဆာပြီလား
JungKook - Hyung ကျွန်တော် ခုနကတောင်းပန်ပါတယ်နော်....ဧည့်သည်တွေရှိမှန်းမသိလိုက်လို့ပါ.....
