HBS 3: My Best Friend's Best Friend (GxG) COMPLETED

Chapter 40: Our Happy Ending

Lila

I was sitting here in a hammock while looking at the wide and blue sea of ​​a popular resort here in Maui, Hawaii.

Remembering the day Sarah and I first met and we hated each other when we were in college. I smiled broadly at myself.

Hindi ko akalain na hahantong kami sa ganito, hindi namin pareho akalain na kami mismo, mamahalin din namin ng ganito ang isa't isa. We both didn't think we would be such a big part of each other's lives. Na hahantong kami sa pagiging mag-asawa.

Napayuko ako at agad na gumuhit ang pamilyar na kiliti sa aking sikmura nang makita ang aking suot na wedding ring.

Isa na akong ganap na Mrs. Rodriguez ngayon. At kahit saan pa man ako maglingon, o magpunta, ang apelyedo na ni Sarah ang itinatawag sa akin ngayon. Bagay na hindi pa rin ako masyadong nasasanay.

It's been three months since Sarah and I got married. Hindi man engrandeng kasalan ang naganap, o walang maraming bisita at mga pamilyar na malalaking tao sa bansa o industriya ang dumalo at nakapunta, ayos lang. Hindi naman importante ang mga iyon eh, ang importante sa lahat ay ang makaisang dibdib ko ang babaeng matagal ko ng gustong maitali sa akin.

At iyon ay walang iba, kung hindi si Sarah. Ang Misis ko.

It was so much more than the life I had ever dreamed of. The story of Sarah and I was one of the things I never dreamed would happen to me, because it was not the story I had read before in my childhood books. Nor was she my dream to become the prince charming or princess of my life.

But they say, the Lord knows his plan better than anyone. So whatever he plans to do for you, that's what will happen. Whether you don't like it or not.

Sa Paris, France kami ikinasal ni Sarah. Sa tulong narin ng kanyang mga kakilala at kaibigan roon. Ilang araw pagkatapos nitong mag propose sa akin, ikinasal na kami. Ayaw niya na raw kasing maghintay pa ng ilang buwan o taon, masyado na raw kasi siyang takot na mawala pa ako sa kanya, bagay na hindi ko naman na tinutulan dahil iyon din ang aking kagustuhan.

"Hey, wifey? What are you thinking?" Agad na tanong nito sa akin ng makarating sa aking harapan. Naupo siya sa tabi ko, bago pinaglaruan ang singsing na nasa aking daliri.

Simula noong unang araw na ikinasal kami, nakasanayan na niyang gawin iyan. Ang paglaruan ang singsing mula sa daliri ko.

"Nothing. I just remember the day how much you bitch to me back then." She laughed softly, causing my heart to melt and look into her beautiful face.

"You mean, the gorgeous bitch?" May pagmamayabang na tanong pa niya bago napataas baba ng kanyang kilay. Napatawa na rin ako atsaka isinandal ang aking ulo sa kanyang balikat.

"Yeah...the gorgeous bitch." Sabi ko. "Hindi ko nga alam kung bakit hindi mo ako agad nagustuhan dati." Sabay napa nguso na dagdag ko pa.

Hinalikan nito ang likod ng palad ko kung saan ang aking singsing. "What if I said, crush na kita noon pa? Would you believe it?" Muli akong nag-angat ng aking ulo at napatingala sa kanya.

"No?" Hindi sigurado na sagot ko. "Dahil kahit maganda ka noon, hindi kita mapapansin. Si Breeze ang mahal ko that time eh." Pag-amin ko pa. Which is totoo naman.

Pabirong napahawak naman ito sa kanyang dibdib na animo'y nasasaktan. "Ouch ha." Sabi niya.

"I couldn't like you back then, because your best friend, is my best friend. Pero sa maniwala ka man o hindi, noon palang maganda kana para sa akin." Sinasabi niya ang iyon ng nakatitig sa mga mata ko. Awww shit! Natutunaw ang puso mo. Kagat labi na napa ngiti ako, habang siya naman ay nagpatuloy sa sinasabi niya.