Love is in the Air

LIITA(12)

"ဘတ္ဟြ်န္း...ဟိုေလ၊ ငါ မင္းနဲ႔ ထမင္းတူတူစားလုိ႔ရမလား။ ကန္တင္းသြားဖို႔တစ္ေယာက္တည္းျဖစ္ေနလို႔"

"အင္း...ရပါတယ္။ ငါက ဂေယာင္ဆူးနဲ႔တူတူစားတာေလ။ ဟိုေနာက္ဆံုးတန္းက အရပ္ရွည္ရွည္နဲ႔ႏွစ္ေယာက္ေရာ။ ျပတင္းေပါက္ဘက္မွာထိုင္တာ ပတ္ခ်န္းေယာလ္တဲ့၊ ဒီဘက္ကအိုဆယ္ဟြန္း။ ငါတို႔ေလးေယာက္ စာသင္ခန္းထဲမွာပဲစားၾကတာ"

စာအုပ္ေတြကို စားပြဲခံုအတြင္းအံထဲေျပာင္းထည့္လိုက္ၿပီး ထမင္းဘူးႏွစ္လံုးကုိ စားပြဲေပၚတင္လိုက္သည္။ ဟြမ္အီေဂ်ာင္ဆိုတဲ့ေက်ာင္းသားသစ္ သိသင့္သိထိုက္တာေတြကိုလည္း ဘတ္ဟြ်န္းရွင္းျပေနရေသး၏။ ဟြမ္အီေဂ်ာင္ကလည္း ထမင္းဘူးထုတ္ေနခ်ိန္မွာပဲ ခ်န္းေယာလ္၊ ဆယ္ဟြန္းနဲ႔ ဂေယာင္ဆူးပါ ဘတ္ဟြ်န္းေဘးဝိုင္းလာၾကသည္။ ခ်န္းေယာလ္က ဘတ္ဟြ်န္းလက္ထဲက ထမင္းဘူးကိုဆြဲယူၿပီး စားဖို႔ျပင္ဆင္ေပးသည္။ ဆယ္ဟြန္းက ထိုင္ခံုဆြဲၿပီးေပမယ့္ မထိုင္ေသးသလို ဂေယာင္ဆူးကလည္း ေခါင္းကုတ္ၿပီးၾကည့္ေနသည္။

"ဆယ္ဟြန္း၊ ဂေယာင္ဆူး ထိုင္ေလ။ အီေဂ်ာင္ကတစ္ေယာက္တည္းျဖစ္ေနလို႔ ငါတို႔နဲ႔တူတူ ထမင္းစားလိမ့္မယ္"

ဘတ္ဟြ်န္းလႈံ႔ေဆာ္လိုက္မွ ဂေယာင္ဆူးက အီေဂ်ာင္နဲ႔မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ဝင္ထိုင္သည္။

"ဘြားက ဒီေန႔ ၾကက္ဥေပါင္းနဲ႔ ေၾကာင္ေလးေတြစားတဲ့ငါးေၾကာ္ေပးလိုက္တာ သိလား ခ်န္းေယာလ္လီ"

"ဘတ္ဟြ်န္းနီးအမ်ားႀကီးစားေတာ့မွာေပါ့"

"အင္း...ဒါေပါ့ ဟိဟိ"

"ဟို... ထည့္စားၾကေနာ္"

အီေဂ်ာင့္အသံကမရဲတရဲ။ ဂေယာင္ဆူးကိုလွမ္းၾကည့္ၿပီး ဘတ္ဟြ်န္းမ်က္ရိပ္မ်က္ျခည္ျပရသည္။ ခ်န္းေယာလ္က ဘတ္ဟြ်န္းကိုပဲၾကည့္ေနသလို ဆယ္ဟြန္းကလည္း လူသစ္ေတြနဲ႔မရင္းႏွီးတတ္။

"အီေဂ်ာင္လည္းထည့္စားေနာ္။ ကန္တင္းက လူမ်ားေတာ့ ငါတို႔က ဒီမွာပဲစားေနၾက"

"အင္း ဂေယာင္ဆူး ေက်းဇူးေနာ္"

အီေဂ်ာင္ထမင္းဘူးကို ဘတ္ဟြ်န္းေဝ့ၾကည့္လိုက္သည္။ အမဲသားေၾကာ္၊ မုန္ညင္းရြက္တစ္ခြက္နဲ႔၊ ၾကက္ဥလိပ္အျပင္ ငါးေသးေသးေလးေတြေၾကာ္တာလည္းပါသည္။